Artikel Kanaal van Korinthe

Een ongewoon smal, diep litteken in de grond, waarvan de steile, tot wel 90 meter hoge wanden tot aan de hemel reiken. Aan de onderkant van dit litteken glinstert slechts 25 meter breed, turquoise water. Een klein cruiseschip vaart langzaam over het oppervlak, terwijl de passagiers vol verbazing naar de hemel kijken. Zo ziet een van de meest interessante en magnifieke staaltjes techniek van de mensheid eruit: het Kanaal van Korinthe.

Het kanaal is 6343 m lang, 24,6 m breed en de wanden zijn 79 m hoog.

Het idee om de twee zeeën met elkaar te verbinden is meer dan tweeduizend jaar oud. In het oude Griekenland was men zich al bewust van de voordelen van een dergelijke verbinding. De eerste die het probeerde, was Periander van Korinthe in de 7e eeuw voor Christus, die een verharde weg aanlegde waarover vracht werd vervoerd op karren die door slaven werden getrokken.

Anderen keerden vervolgens terug naar het idee van een echt kanaal. In de 3e eeuw voor Christus probeerde Ptolemaeus II het, later de Romeinse keizer Julius Caesar, en na hem keizer Caligula. Blijkbaar was keizer Nero degene die het dichtst bij de realisatie ervan kwam, die in 67 na Christus plechtig met de bouw begon. De persoonlijke deelname van de keizer, die naar verluidt zelf een houweel ter hand nam en de eerste mand aarde wegsleepte, kon de bouw echter niet redden. Na zijn dood werden de werkzaamheden stopgezet en bleef het kanaal onontgonnen.

Na een lange pauze werd het project in de 19e eeuw nieuw leven ingeblazen. Toen het Suezkanaal al in volle gang was, raakten Franse ingenieurs geïnspireerd om het Kanaal van Korinthe te ontwerpen. Na lange voorbereidingen begon de bouw uiteindelijk in 1881 onder leiding van de Hongaarse architect István Türr en het Franse bedrijf Société Internationale du Canal Maritime de Corinthe.

De werkzaamheden waren echter extreem moeilijk. Er moest een enorme hoeveelheid gesteente, voornamelijk zandsteen en kalksteen, worden afgegraven en de onstabiele geologische omstandigheden zorgden voor frequente aardverschuivingen. Het project bleek veel complexer en duurder dan aanvankelijk verwacht. Het Franse bedrijf ging failliet en de bouw werd overgenomen door een Grieks bedrijf, dat de bouw na twaalf jaar eindelijk voltooide.

Na de voltooiing werd het Kanaal van Korinthe een belangrijke scheepvaartroute, die de handelsroutes verkortte. Maar de tijden zijn veranderd. Moderne vrachtschepen en tankers zijn veel groter dan die van eind 19e eeuw, en ze zijn te breed en te diep om door het kanaal te varen. Om deze redenen wordt het nu voornamelijk gebruikt door kleinere schepen, zoals cruiseschepen, jachten en kleine veerboten. Jaarlijks varen er ongeveer 12.000 schepen door het kanaal.
Maar het is een trekpleister voor toeristen geworden. Een rondvaart door het kanaal is een onvergetelijke ervaring. Het schip beweegt zich langzaam tussen de verticale wanden, die je ertussen lijken te proppen. De mensen aan boord voelen zich volkomen onbeduidend.

Het mooiste uitzicht op het kanaal heeft u vanaf de brug over het kanaal. Vanaf hier kunt u de gehele lengte en diepte bewonderen.

De brug over het kanaal wordt ook gebruikt door bungeejumplief­hebbers.