Rijd door de passen van Lachalung la en Nakeela

Vanaf Pang (4.500 m boven zeeniveau) gaat de weg omhoog door een heel mooi zijdal omgeven door verweerde rotsen. Deze afslag naar het zadel van Lachalung la wordt door velen beschouwd als een van de mooiste delen van de hele weg van Leh naar Manali.

Oorspronkelijk een relatief brede vallei, zal het snel veranderen in een smalle kloof, die je in een zadel klimt.

De weg moest letterlijk in de kloof worden afgevuurd, omdat het op sommige plaatsen smal is. Er zullen veel dramatische rotsformaties om je heen zijn.

Het is bijna mogelijk om te zeggen hoe de kloof begon en eindigde. De streek gaat ineens open en een tijdje geleden stroomt er ineens relatief lui een wilde rivier tussen de vlakke verweerde hellingen vol kleine rotsen.

Ten slotte bereik je de relatief lage pas Lachalung la pas (5.066 m boven zeeniveau). Er is een noodzakelijke hoogbouwpaal met de hoogte aangegeven in de voetstappen, gebedsvlaggen en uitzicht op een kenmerkende grillige berg.

Het meest typische uitzicht vanaf het zadel is naar de berg „Zubata“ op ongeveer 5.600 m boven zeeniveau, van waaruit theoretisch een heel mooi uitzicht zou kunnen zijn. De beklimming lijkt echter geen klassiek toerisme te zijn.

Van Lachalunga, met vijf lange kronkels, daalt het af naar de bodem van de vallei (slechts ongeveer 300 meter boven de zeespiegel) en gaat dan min of meer door de hellingen van de „Toothy“ berg, die van dichtbij echt op een fort lijkt. De meeste voertuigen die je hier tegenkomt zijn zuchtende vrachtwagens. De weg verbetert elk jaar en versnelt dus. Jaren geleden voornamelijk grind, nu zijn er veel asfaltsecties.

Het hoogste punt op de hellingen van de Toothy Mountain wordt de Nakeela-pas (4.920 m boven zeeniveau) genoemd, hoewel het vrij ver van de klassieke pas ligt.

Er zijn tientallen rockmannen rond de helft van de Nakeel Pass. Terugkijkend zie je de bochten van de weg en de Lachalung la pas helemaal aan de horizon. Deze route tussen deze twee passen behoort tot de minder interessante passages van de reis van Leh naar Manali.

Achter de Nakeel Pass opent zich in een oogwenk het uitzicht op de diepe kloof, op de tegenoverliggende helling zie je een oud pad dat zich in eindeloze bochten naar boven kronkelt.

Vanaf Nakeel daal je meer dan achthonderd meter hoog af naar de grote vallei van de rivier de Tsarap – een van de belangrijke bronnen van de rivier de Zanskar. Langs de Tsarapu kun je ook naar Zansakr lopen via een zeer lange trekkingroute, die praktisch ongewoon is voor toeristen. Voor je liggen de beroemde serpentines Gata-loops.

Gata-lussen met zijn 21 kronkels behoren tot de meest populaire plaatsen voor fietsers op deze hele weg.

Veel jeepchauffeurs willen geen lange, lage Gata-loops rijden die voornamelijk voor vrachtwagens zijn ontworpen, dus maakten ze kleine snelkoppelingen op onverharde wegen. Dus misschien geniet je tijdens de afdaling van een beetje adrenaline.

Na de bocht bereikt u het bereik van de rivier de Tsarap tot ongeveer (4180 m boven zeeniveau), de laagste plaats na vele uren rijden. Vanaf hier ga je weer klimmen, dus we kunnen deze route echt alleen aanraden aan goed geacclimatiseerde individuen, als je deze niet wilt voltooien met hoofdpijn of nog ergere symptomen van bergziekte. Rijd nog een paar kilometer langs de rivier voordat je het Sarchu tentenkamp aan de horizon ziet. Alleen hier verlaat je Jammu en Kasjmir en ga je Himachal Pradesche binnen, hoewel de grensmarkering verrassend genoeg al in Pang was. Voordat u echter Sarch (4.300 m boven zeeniveau) bereikt, moet u in totaal bijna zeven kilometer naar de Tsarapu-kloof voordat u eindelijk de brug over de rivier bereikt en aan de andere kant komt.

Sarchu werkt niet alleen als een tentenstadje waar je kunt slapen of eten, maar ook als een checkpost, waar je wat tijd verliest voordat ze je in een enorm boek schrijven. Vanaf hier kun je de Baralacha la pas oversteken en daarmee de hoofdkam van de Himalaya.