Wandeling Chuskyurmo - Lartsa

Bij mooi weer is de ochtend in Chuskyurmo altijd magisch – de wanden van de kloof, waarvan de doorgang vandaag op je wacht, zijn mooi verlicht en een grillige piek stijgt direct boven je uit, op de muren waarvan er een bocht is van een geheim gezichtspunt.

De hele kloof is vrij smal en de muren zijn gemaakt van rode rotsen. De mars is zeker interessanter dan de tocht van gisteren door een kei-brede brede riviervallei.

Zoals in elke canyon is de grootste vijand van de fotograaf de constante schaduw, maar toch zijn er een paar mooi verlichte plekken waar je de geologie van Ladakh kunt bewonderen.

Lokale bezienswaardigheden zijn prachtige rotspaddenstoelen, die in de vreemde modderige rots met kiezelstenen een krachtige erosie veroorzaakten.

Er zijn een paar poelen langs de weg en een kleinere doorwaadbare plaats, maar je kunt comfortabel over de rotsen springen – niets veeleisends.

In het geval van een grotere waterstand kan deze kleine waterval in de volgende stap een probleem vormen, aangezien het pad hier nu door de rivierbedding leidt. De oude oorspronkelijke weg is op veel plaatsen al vernield door aardverschuivingen en niet meer hersteld.

Op sommige plekken is het mooi om te zien hoeveel werk het heeft gekost om dit oude pad aan te leggen. De gaten in de rotsen zijn bekleed met duizenden en duizenden stenen. Helaas is er vandaag niemand meer om deze reis voort te zetten.

Na anderhalf uur marcheren wordt de vallei breder en volgt een impopulair pad tussen de keien. Hier en daar flitst de laatste kam aan de horizon. Na een uur zigzaggen tussen de stenen, nadert u de rotspoort, waar het in het begin van de zomer en na zware regenval best interessant kan zijn met de passage.

De Rotspoort is het smalste punt van de hele kloof – je kunt er hier nauwelijks omheen met een paard beladen met vracht. In tijden van hoog water kan deze plek onbegaanbaar zijn. Vanaf hier begint de steile klim met bochten over de rivier en de reis gaat dan een tijdje relatief hoog boven de bodem van de kloof verder.

Het klimpad is smal, dus als je hier een karavaan paarden tegenkomt, hoef je alleen maar te wachten en te ontspannen. Zulke caravans kom je niet vaker dan 1–2 per dag tegen, dus je loopt praktisch alleen.

De hoogte schommelt langzaam over 4.600 meter en voor het eerst verschijnen er bergen ver aan de horizon boven de wanden van de kloof.

Slechts een paar meter voor camping Lartsa verschijnt voor u een ondiepe bergkam met een duidelijk zichtbare Kongmar la zadel (5260 m boven zeeniveau) die 600 meter hoger is dan u nu bent, dus u moet nadenken zorgvuldig na of je vandaag nog de kracht hebt om over te steken of dat je je hier vestigt. Uw beslissing gaat niet alleen over uw acclimatisatie en fysieke kracht, maar ook over het weer, dat hier zeer snel verandert en uw plannen kunnen worden gedwarsboomd door hevige regen of storm per uur.

Je kunt na 3–3,5 uur naar camping Lartsa lopen, dus als je de kracht en het weer hebt, kun je over het zadel. Anders is het zo ongemakkelijk, slechts twee kleine tenten voor de tent. Maar een paar meter verderop is een mooie waterval van enkele meters. Als je niet verder gaat, kun je gemakkelijk op ontdekkingstocht gaan – 300 meter verder zul je merken dat het wandelpad overgaat in een droog zijdal en het hoofdpad scherp naar het oosten buigt, zodat je een verkenningstocht in die richting kunt doen.