Rijden door Zoji la pass

Net achter Sonamarg is een enorme parkeerplaats met vrachtwagens die wachten om te worden bevolen om de pas over te steken. Heel vaak wordt het verkeer over de pas helemaal gestopt of in slechts één richting toegestaan.

De eerste 14 kilometer van de weg worden langzaam door de vallei van de Sindh-rivier gereden, en pas net voor de militaire basis van Baltal begint deze door de bochten op de verweerde helling van de berg te klimmen. De weg hier wordt vaak verwoest door enorme aardverschuivingen. Het uitzicht op de omringende vier- en vijfduizend toppen is erg mooi. De pelgrims gaan verder door de vallei op een trektocht naar de heilige grot van Amarnath en verder naar Pahalgam.

De weg wordt echt gereden door zeer verweerde puinhellingen en de constructie heeft in feite de hele kant van de berg gesloopt.

Dankzij het constante werk aan deze adembenemende weg door de Himalaya, wacht je bijna altijd op wat vertragingen tijdens het passeren. Aan de andere kant, als het mooi weer is, dan kun je in ieder geval genieten van het prachtige uitzicht op de omliggende bergen en de schilderachtige Singhu-vallei diep onder je.

Van een grotere hoogte en afstand is het leuk om te zien waarom de weg zo gevaarlijk is en eeuwig gerepareerd – in een heel lang gedeelte doorkruist het steile lawine- en puinhellingen, zodat elke keer dat sneeuw smelt of zware regenval, tonnen sneeuw of modder daarop ophopen.

Ondanks de voorzichtigheid komt het wel eens voor dat een vermoeide chauffeur hier een fout maakt en in de afgrond belandt. Deze weg behoort terecht tot de zogenaamde doodswegen.

Het uitzicht op de Sindh-vallei is adembenemend tot aan de pas.

Het meest voorkomende werkvoertuig hier is een bulldozer gecombineerd met een drilboor, die zijn werk er direct onder in de kloof stuurt.

Het laatste ruwe stuk van de weg wordt op twee verdiepingen boven elkaar in de verticale bergwanden geschoten. De weg is eenrichtingsverkeer gemaakt.

Omdat er maar twee wegen zijn die naar heel Ladakh leiden, en deze is „gemakkelijker“, staat er vaak een echte vrachtwagenstoring.

Na het oversteken van de weg boven de afgrond gaat de weg verder door een geleidelijk vlak rivierdal zonder uitzicht. Aan het begin van de zomer is er echter één interessant ding, en dat zijn de gigantische driften waar je doorheen moet.

De pas zelf lijkt meer op een kleiner plateau omringd door rotswanden zonder noemenswaardig uitzicht.

De afdaling naar Drass gaat door een lange, beduidend mildere vallei zonder soortgelijke problemen als aan de zuidkant van de pas.

Als je geluk hebt, ontmoet je hier ook tientallen soldaten die op grote hoogte militaire training geven. In de buurt van de weg zijn er verschillende geschikte gletsjers en bergen voor deze activiteit.

De basis van Indiase soldaten – klimmers – ligt in een schilderachtig landschap en op een hoogte van meer dan 3.400 meter boven de zeespiegel.

Voordat je Drass bereikt, passeer je een aantal zijdalen, waar misschien maar een paar toeristen in een lange rij van jaren zijn geweest.