Zwitserland

Vallee Blanche & Haute-route

Zij schreef 27 Lidwoord en volgt hem/haar 10 reizigers
Vallee Blanche & Haute-route
Ingevoegd: 10.04.2023
Schrijver: Libor Fojtík © gigaplaces.com
Ze waren daar:

We moesten onze haute route met twee uitstellen vanwege een lawine van vier niveaus (het vierde niveau van lawinegevaar). We misten dus de eerste twee etappes – de beklimming van Argentiere naar de Trien-hut en de afdaling naar La Foula via het zadel van de Col de la Grande Lui, maar verlengden deze in plaats daarvan met de afdaling naar Arolla en de klim naar de Bernol-hut. De totale lengte was dus vergelijkbaar met het origineel, iets meer dan 100 km en een hoogteverschil van 10.000. m. Route: La Fouly – St. Bernard – Valsorey-hut – Wignettes-hut – Bertol-hut – Zermatt. De zestienjarige Matěj – de jongste „deelnemer aan de tour“ – was ook de jongste „gast“ bij alle berghutten, waar de gemiddelde leeftijd boven de 40 ligt (jongeren gaan nu eenmaal niet de bergen in). Niet alleen gaf hij het hele ding beroemd, maar hij ging ook met grote gratie om met de overgang – hij nam Kateřina Tučková en Tolkien mee (of bracht hem naar buiten).

twee boeken begrijpen – Žítkov's Goddess en The Lord of the Rings De twee torens in het origineel. Het was ondanks mijn bezwaren en ervaren adviezen, maar het is me niet gelukt.

Hij bracht echt een paar minuten met hen door bij het licht van zijn hoofdlamp voordat hij ging slapen. De waarheid is echter dat beide boeken niet meer wogen dan een krachtigere powerbank.

Ik bemoeilijkte het hele evenement met een ontsteking, die al op de weg uit Tsjechië verscheen, ik zette hem op driedaagse antibiotica en nam de eerste dag vrij. Door verdere activiteit verplaatste de ontsteking zich echter naar mijn sinussen. Ik moest me twee dagen losmaken van de groep en afdalen naar de vallei onder het klooster van Sint-Bernard, om me vervolgens weer aan te sluiten in Arolla. Ik nam in ieder geval de auto naar de bestemming in Visp en bracht een geweldige dag door in het kasteel en in de stad Sion.

Vallée Blanche-afdaling
Schrijver: Libor Fojtík © gigaplaces.com

Vallée Blanche-afdaling

De lawinevoorspelling op zaterdag – 1 april, toen we Tsjechië verlieten, was om vier uur op de grens van Frankrijk en Zwitserland, dus kozen we voor een alternatief plan – skiën in Verbier. Ik probeerde die dag op wonderbaarlijke wijze te genezen door in onze accommodatie in de buurt van Martigny te blijven.

Maandag hadden we de beroemde afdaling Vallée Blanche gepland, de langste freeride ter wereld van 22 km, die je vanaf een hoogte van 3800 m van de kabelbaan Midi di Aquile naar Chamonix rijdt.

Gletsjer op de Vallée Blanche

De afdaling is technisch niet veeleisend, maar eerder uitzonderlijk dankzij de uitzichten.

Overal vind je aanbevelingen om een gids in te huren voor de gletsjerspleten en die zullen je behoorlijk de stuipen op het lijf jagen. De realiteit is echter dat als je gewend bent om op een gletsjer te lopen, de spleten je niet zullen verbazen, en we hadden helder weer

Gletsjer op de Vallée Blanche
Schrijver: Libor Fojtík © gigaplaces.com

Voor tegenstanders van de opwarming van de aarde

Aan het einde kun je in een gletsjergrot klimmen en de realiteit van de terugtrekking van de gletsjer onder ogen zien. Je moet 200 meter naar de trein klimmen om het niveau van de gletsjer in 1988 te bereiken. Terwijl je klimt, kun je zien waar de gletsjer was in welk jaar, absoluut een goede klap in het gezicht voor alle tegenstanders van de opwarming van de aarde. Helaas moet ik uit eigen ervaring zeggen dat de gletsjer bijna voor mijn ogen aan het verdwijnen is, waar ik hem vier jaar geleden heb meegemaakt, hij is er gewoon niet meer, ineens sta je op kale rots.

Praktisch gezien is het ook de moeite waard om toe te voegen dat een kaartje naar Aquille du Midi 73 euro kost (dit is inclusief de lokale trein) en dat je kaartjes van tevoren moet reserveren. Mensen rijden alleen met de kabelbaan voor het uitzicht, de Mont Blanc ligt vanaf hier binnen handbereik.

Voor tegenstanders van de opwarming van de aarde
Schrijver: Martin Lucký © gigaplaces.com

De bergen oversteken

We hebben onze Haute route met twee moeten uitstellen vanwege een lawine van vier niveaus (het vierde niveau van lawinegevaar). We misten dus de eerste twee etappes – de beklimming van Argentiere naar de Trient-hut en de afdaling naar La Foula via het zadel van de Col de la Grande Lui. In plaats daarvan hebben we de route uitgebreid met de afdaling naar Arolla en de klim naar de Bernolhut. De totale lengte van de wandeling was ongeveer 100 km en het hoogteverschil was ongeveer 10 km. De zestienjarige Matěj – de jongste „tourdeelnemer“ – was ook aanzienlijk de jongste „gast“ van alle berghutten (het gemiddelde is daar meer dan 40). Niet alleen deed hij het allemaal beroemd, maar hij behandelde de overgang ook met grote intellectuele gratie – hij nam Kateřina Tučková en Tolkien mee, waarmee hij twee boeken bedoelde: The Žítkov Goddesses en The Lord of the Rings in het origineel – het tweede deel – De twee torens. Het was ondanks mijn bezwaren en het „ervaren“ advies van een bergbeklimmer en moeder. Eerlijk gezegd bracht hij enkele lange minuten met hen door bij het licht van zijn hoofdlamp voordat hij naar bed ging. Om helemaal eerlijk te zijn moet gezegd worden dat de genoemde boeken samen niet meer wegen dan een krachtigere powerbank.

Ik bemoeilijkte het hele evenement met ontstekingen, die al opdoken vanuit Tsjechië. Ik gaf hem drie dagen antibiotica en nam de eerste dag vrij. Door verdere activiteit verplaatste de ontsteking zich echter naar mijn sinussen, wat ik niemand toewens, vooral niet hoog in de bergen. Ik moest me twee dagen losmaken van de groep en afdalen naar de vallei onder het klooster van Sint-Bernard, om me vervolgens weer aan te sluiten in Arolla. Ik nam in ieder geval de auto naar de bestemming in Visp en bracht een geweldige dag door in het kasteel en in de stad Sion.

De bergen oversteken
Schrijver: Martin Lucký © gigaplaces.com

Van La Foula naar het klooster van St. Bernardus

Zo reis je in de bergen, waar je niemand tegenkomt, maar wel de herkenbare trail weet te waarderen. Boven het klooster – bij de afdaling vanaf het zadel (Fenetre d'en Haut / Col de Foinente) was er natuurlijk een korst, want de zon brandt de hele dag op de helling.

Van La Foula naar het klooster van St. Bernardus
Schrijver: Libor Fojtík © gigaplaces.com

Aankomst in het klooster

Op de traverse naar het klooster ben je het al beu, er is nog een kort stukje voor je door de tunnel en dan het pad rond het meer, waar het behoorlijk waaide. Er waren relatief weinig gasten ondergebracht dan ik me herinner van vier jaar geleden, de omstandigheden op de Haute-route waren dit jaar immers niet ideaal, of beter gezegd, het kon niet betrouwbaar worden gepland, wat tot uiting kwam in de afwezigheid van veel groepen met berggidsen.

Aankomst in het klooster
Schrijver: Martin Lucký © gigaplaces.com

Grote Sint Bernard

De aanpak rond het meer ziet er vandaag hetzelfde uit als toen. Het klooster en hospice ligt hoog in de bergen op een hoogte van 2450 m. In de winter kun je hier alleen op ski's vanuit het dal komen. In de accommodatie wordt u bediend door de eigenaardige broeders van de orde, en allereerst zullen zij u uitnodigen voor het avond- of ochtendgebed. Een bezoek aan de kapel en het museum, waar onder meer de oorsprong van de sint-bernardshond wordt uitgelegd, is echter de moeite waard. Sommige Haute routes slaan deze plek over, of kiezen voor de route via Verbier en vervoer per bus, maar het is zeker zonde als je daarbij optelt dat de accommodatie prettig is en er een douche is.

Grote Sint Bernard
Schrijver: Libor Fojtík © gigaplaces.com

Als je twee dagen naar beneden moet

Ik bemoeilijkte het hele evenement met ontstekingen, die al opdoken vanuit Tsjechië. Ik gaf hem drie dagen antibiotica en nam de eerste dag vrij. Door verdere activiteit verplaatste de ontsteking zich echter naar mijn sinussen, wat ik niemand toewens, vooral niet hoog in de bergen. Ik moest me twee dagen losmaken van de groep en afdalen naar de vallei onder het klooster van Sint-Bernard, om me vervolgens weer aan te sluiten in Arolla. Ik nam in ieder geval de auto naar de bestemming in Visp en bracht een geweldige dag door in het kasteel en in de stad Sion.

Als je twee dagen naar beneden moet
Schrijver: Markéta Fibigerová © gigaplaces.com

Over de zadels

Ik heb de route vier jaar geleden gedaan, dus de planning was eenvoudig, ik schatte ook dat een pas zestienjarige junior die klimt, skiet en behoorlijk wat uithoudingsvermogen heeft, het aankan. Ik had de huisjes al geboekt voor Kerstmis en het huisje van Vignettes was nog geen drie maanden van tevoren beschikbaar (hoewel het gemakkelijk bereikbaar is vanuit Arolla). Daarom dacht ik vanaf het begin aan een variant via Bertol, die – in één keer genomen uit de Chanrion-hut – behoorlijk vermoeiend zou zijn. Het vignet werd twee dagen van tevoren vrijgegeven, dus ik heb de jongens zojuist een bericht gestuurd dat ze er recht op af moesten gaan vanuit Valsorejka en dat ze trouwens ook voldoende in hun lichaam moesten krijgen.

Op de foto is het Col de Proz zadel te zien.

Over de zadels
Schrijver: Libor Fojtík © gigaplaces.com

Afdaling van de Col de Montorge

aa

Afdaling van de Col de Montorge
Schrijver: Libor Fojtík © gigaplaces.com

Vassorey Cottage

Het uitzicht vanuit het huisje is geweldig en het beste uitzicht is vanuit de hut eronder. Wie daar naar boven klimt, heeft er genoeg van. Het is na een aangename afdaling dat de Col de Montorge een slaaf is in een vrij scherpe zigzag van 600 meter hoogte. Tegelijkertijd zie je het huisje ver boven je en komt het maar langzaam dichterbij. De zon brandt je, of vice versa (zo is het altijd in de bergen, je roept het op of je vervloekt het). De foto toont Viki's zelfgemaakte ski's, die natuurlijk vanzelf bergop gaan. De hut is klein en er is geen water, net als de andere hutten op de route.

Vassorey Cottage
Schrijver: Libor Fojtík © gigaplaces.com
Naar het zadel boven de Valsorey-hut
Schrijver: Libor Fojtík © gigaplaces.com

Naar het zadel boven de Valsorey-hut

Iedereen gaat 's ochtends vanuit de hut naar het zadel van Dol du Sonadon 3520 m. Matěj is vastgelegd op de foto en de helling is niet zo vlak als het lijkt, je moet overschakelen op stijgijzers en een ijsbijl.

Col du Sonadon

En nog een schot vanuit het zadel, vanaf hier daal je de gletsjer af naar de Chanrion hut op een prachtige hoogte van 1200 meter en hier is poeder gegarandeerd.

Col du Sonadon
Schrijver: Libor Fojtík © gigaplaces.com
Na de Otemma-gletsjer
Schrijver: Libor Fojtík © gigaplaces.com

Na de Otemma-gletsjer

Aan de andere kant, na de Otemma-gletsjer naar de Vignettes-hut is het een vervelende langlaufloipe die geen einde kent – in tien kilometer klim je slechts 800 hoogtemeters. De etappe van Valsorey naar Vignettes is in één dag te doen, maar het is een fysieke uitdaging met een totaal hoogteverschil van 1800 m en een lengte van 22 km. Ze belden me rond vijf uur 's middags vanuit het huisje, waar we zijn, dat ze daar massa's geïnte­resseerden hebben, ik verzekerde hen dat de groep zeker zou aankomen. Ik zat op dat moment in Visp in mijn auto op zoek naar een parkeerplek voor twee dagen. Het plan was om in de ochtend met de trein en de bus naar Arolla te gaan, waar ik weer mee ging wandelen.

Huisje Bertol

Zo komt u in de Bertolhut (3300 m). De ski's staan beneden in de nis in de rots onder de ladder. We begonnen om tien uur 's ochtends met klimmen vanuit Arolla en de 1200 hoogtemeters deden er vijf uur over. Soms sneeuwde het hevig en waaide het. Het is een dagexcursie in de lodge en de oversteek van Arolla naar Zermatt is een typische weekendaangele­genheid. Net als in andere huisjes heersten hier alleen Fransen en het maakt niemand uit of je niet veel begrijpt.

Huisje Bertol
Schrijver: Libor Fojtík © gigaplaces.com

Matej met een koplamp

Slaapzaal in het Bernol-huisje, dat plaats biedt aan ongeveer twintig personen. Er is geen licht, en als je aankomt is het ook bitter koud – voordat de menselijke warmte het overneemt.

Matej met een koplamp
Schrijver: Martin Lucký © gigaplaces.com

Uitzicht vanaf de Bertolhut

Ze schopten ons om zeven uur 's ochtends het huisje uit. (De foto toont de opslagruimte voor de ijsbijl.) De zon kwam op in het oosten en de Matterhorn gluurde naar buiten. Via trappen en ladders vertrokken we op onze laatste dag naar de Tete Blanche pas (3589m).

Uitzicht vanaf de Bertolhut
Schrijver: Libor Fojtík © gigaplaces.com
Truien, sokken, pinken, enz.
Schrijver: Libor Fojtík © gigaplaces.com

Truien, sokken, pinken, enz.

Deze foto dient ter illustratie om u een idee te geven hoe het er bij de ingang van het huisje uitziet. Stel je een week lang de hitte voor van ongewassen lichamen (en je moet in ieder geval 's avonds je sokken uittrekken), een om je bezwete lichaam weer te laten drogen, een om je kleine tenen te controleren, de volgende dag pas geschoren, en om andere delen van uw voeten te behandelen. Merino anti-stanksokken werken zo de eerste twee dagen, en je kunt de truien zo bakken en dragen als je wilt, je krijgt nog steeds blaren. Natuurlijk stinken wij vrouwen veel minder, maar nogmaals, we zijn met weinigen in de huisjes. Matej had een beenspray bij zich, waarvoor de rest van de mannenploeg hem uitlachte, maar ik prees hem, niet dat de spray zoveel hielp.

Van Bertol-hut tot Tete Blanche

Nu komen de foto's uit de superselectie van de fotograaf. Helemaal achterin, onder de rotspunt, zie je ook de Bertol-hut. Het schot legt het punt vast waar het begint te klimmen. Het was een prachtige dag, de temperatuur om zeven uur 's ochtends was –15 graden.

Van Bertol-hut tot Tete Blanche
Schrijver: Libor Fojtík © gigaplaces.com
Tante Blanche
Schrijver: Libor Fojtík © gigaplaces.com

Tante Blanche

Zo ziet het eruit als het op zijn bestemming aankomt. Dat wil zeggen, naar de bestemming van de beklimming, voor ons lag een afdaling van enkele kilometers naar Zermatt. Helaas geloofden de jongens niet dat we tussen de kieren moesten rijden waar geen spoor is, dus trompelden we (het spoor volgend en achter de groep aan met de gids) nog eens driehonderd meter naar het zadel van Tete de Valpeline ( 3802 m), om vervolgens weer terug af te dalen.

Tante de Valpeline

3802 m. Vanaf hier heb je twee 4.000 meter – Dent de Herens en Matterhorn recht voor je. Wat nog beter is, is dat er minstens duizend meter poeder op je wacht. Daarna is het nog een paar kilometer geleidelijk afdalen naar Zermatt.

Tante de Valpeline
Schrijver: Libor Fojtík © gigaplaces.com

Van de Mattehorn naar beneden

Er zijn veel scheuren in de helling, dus je moet de route en idealiter iemands sporen goed volgen.

Van de Mattehorn naar beneden
Schrijver: Libor Fojtík © gigaplaces.com

Bij de finish

Het bereiken van de helling boven Zermatt en de laatste radler. Vanuit praktisch oogpunt moet nog worden vermeld dat het parkeren van de auto in Martigny helemaal geen slechte keuze is in het geval van de Haute-route, omdat de treinen tussen Visp, Sion en Martigny letterlijk voorbij suizen. Aan de andere kant duurt het een uur om van Zermatt naar Visp te komen en het kost je 37 CHF. We zullen proberen de volgende Haute-route na andere hutten te plannen. Ik ben blij dat het ondanks allerlei complicaties uiteindelijk is gelukt. Met dank aan Libor voor de geweldige foto's.

Bij de finish
Schrijver: Markéta Fibigerová © gigaplaces.com
Applaus voor de auteur van het artikel!
Deel het:

Artikelen in de buurt

Afstand 6 km
Van Brevent naar Flégère

Van Brevent naar Flégère

Afstand 18 km
Vier passen tussen Zwitserland en Italië

Vier passen tussen Zwitserland en Italië

Afstand 37 km
Oversteek Chamonix - Zermatt

Oversteek Chamonix - Zermatt

Afstand 48 km
Beklimming naar Gran Paradiso (4061 m boven zeeniveau)

Beklimming naar Gran Paradiso (4061 m boven zeeniveau)

Afstand 48 km
Winterbeklimming naar Gran Paradiso

Winterbeklimming naar Gran Paradiso

Afstand 59 km
Wallis Alpen film

Wallis Alpen film

Afstand 60 km
Beklimming naar het basiskamp onder de Matterhorn

Beklimming naar het basiskamp onder de Matterhorn

Afstand 60 km
Hörnlihütte, zo dicht bij de Matterhorn

Hörnlihütte, zo dicht bij de Matterhorn

Afstand 64 km
Overgang van Klein Matterhorn naar Castor

Overgang van Klein Matterhorn naar Castor

Praktische informatie

Bedankt!

Ben je daar geweest? Schrijf een recensie over deze plek

Al beoordeeld 0 reizigers

Ben je daar geweest? Schrijf een recensie over deze plek

Je moet ingelogd zijn om een recensie te plaatsen of