Beklimming naar het basiskamp onder de Matterhorn

Na een paar minuten klimmen, heb ik dit prachtige uitzicht voor mijn ogen

Ik begon de Matterhorn een verlegen oude dame te noemen. Hij onthult nooit zijn gezicht. Altijd in de ochtend of in de avond.

Om verder te gaan, moeten we deze kloof oversteken en aan de andere kant van het massief komen.

Hier zit ik al rond de 3000 m. De eerste tekenen van hoogteziekte kunnen zich hier al voordoen. Het kwam bij me op dat ze me hier pas een beetje tekende, toen ik echt ziek was.

Het is al te zien. Loop gewoon door die rots naar haar toe.

Uitzicht op het Monte Rosa-massief en zijn gletsjer

De laatste 100 hoogtemeters zien er zo uit. De temperatuur op deze hoogte ligt in de zomer rond de 5°C.

Vanaf hier beginnen klimmers de Matterhorn te veroveren

Prachtig panorama vanaf de Schwarzsee

Het enige dat overblijft is om naar beneden te gaan

Een rivier die midden op een heuvel verdwijnt. er is een mijndam en al het water eindigt ondergronds.

Vanuit Zermatt nemen we de kabelbaan naar de halte Schwarzsee. Vanaf hier berekenen we dat we het basiskamp in 3–4 uur zullen voltooien. Maar we hebben nog steeds een hoogteverschil van 700 meter. Helaas zijn de wegmarkeringen hier niet helemaal de beste, zoals overal rond Zermatt, waar men gemakkelijk een lange route kan nemen. Dus na ongeveer een kilometer kwamen we slecht op stoom en nam Hirli een heel andere route, die erg steil was. Er is geen stroom op de weg naar boven, dus er is nergens water te krijgen. Vanuit Hirli wachten we om de lokale canyon over te steken, daarvoor wordt het pad van bruggen en ladders gebruikt. Dit brengt me naar de andere kant van het massief. Hier langs de hoogtelijn naar de Matterhorn. Ik zit zo'n 3000 m boven zeeniveau en ze zijn soms zelfs kritisch. Ziekte en misselijkheid kunnen optreden. Het was de enige dag dat ik me hier ongeveer 30 minuten echt ziek voelde en ik dacht dat ik het zou fluiten, maar op de een of andere manier was ik opgelucht. Hier waadde ik door de rotsen. Maar de blikken terug waren prachtig. Kijken naar het Monte Rosa-massief met zijn gletsjer. Het zal niet vervelen. We kwamen helemaal naar Hörnlihütte om het beroemde Matterhorn-lied te neuriën. Een levenslange droom is uitgekomen. Hier had ik koekjes voor de lunch, die ik deelde met de bergkoffie, en langzaam gingen we weer op pad. Ze bereikten de Schwarzsee en van daaruit daalden ze af naar Zermatt.