Beklimming naar Praděd, Sokol en Lyra

Het startpunt van de route is Karlova Studánka, een klein kuuroord of misschien liever een dorp, gelegen in een vallei midden in diepe bossen. Het biedt een bijna magische sfeer. Veel van de spa-gebouwen zijn gemaakt van hout en zonder wat moderne gemakken, zou je het gevoel kunnen hebben dat ik in een andere wereld was, op een ander moment. Zeker een meer gedetailleerde rondleiding waard, die vanwege de kleine oppervlakte van de stad niet veel tijd kost. Bílá Opava stroomt door de stad, ontspringt hoog op de hellingen van Praděd en zal ons vergezellen langs een groot deel van de klim naar de top. Maar eerst zullen we aansluiten op een educatief pad met de vreemde naam Wide Web Museum, dat rond een kunstmatig waterkanaal leidt op de helling boven Karlova Studánka. Onderweg passeren we een kunstmatige waterval (van bovenaf is er niet veel te zien) en een aangenaam bospad leidt naar de weg, waar we linksaf slaan en na enkele tientallen meters slaan we af op een pad waarlangs blauw en geel wandelpad samen met natuurpad Bílá Opava.

We hebben een van de mooiste plekken in de hele Hrubý Jeseník voor ons. Bílá Opava stroomt door een diepe, relatief wilde vallei en creëert een aantal stroomversnellingen en kleine watervallen. De reis is in het begin comfortabel, maar wordt al snel uitdagender. Bij het kruispunt van Na paloučku splitsen de wegen zich even om na ongeveer 1,5 km weer aan te sluiten. Terwijl het blauw hoger de helling op leidt en meer veeleisende plaatsen (maar ook de meest aantrekkelijke) vermijdt, gaat het geel nog steeds rond de beek en staat vol met houten loopbruggen en ladders, op sommige plaatsen zijn er kettingen. Vlak voordat je weer verbinding maakt met het blauwe bord, passeert de hoogste, 8 meter hoge waterval.

Op het kruispunt Nad vodopády Bílé Opavy zullen de blauwe en gele borden elkaar weer een tijdje ontmoeten, maar binnenkort zullen ze weer scheiden op het kruispunt Pod Ovčárnou. Geel leidt naar Ovčárna, vanwaar je over de asfaltweg verder kunt naar Praděd, maar een betere keuze is om een kortere en aangenamere weg langs de blauwe weg te nemen naar het toeristenhuisje Barborka.

Vanaf het huisje gaat het blauwe bord verder langs de asfaltweg naar het kruispunt U Barborky, waar we rechtsaf slaan en de rode weg vervolgen naar het kruispunt Praděd – kruispunt. Dit deel van de beklimming is een beetje saai, maar het gaat in ieder geval behoorlijk snel. Vanaf het kruispunt blijft alleen de laatste kilometer over naar de top van Praděd. Weliswaar nog op de weg, maar boven de bosgrens, zodat we kunnen genieten van een prachtig uitzicht op de omliggende heuvels.

Op de top van Praděd, op een hoogte van 1.491 m boven zeeniveau, staat een enorme zender. Hij is niet zo knap als die op Ještěd, maar een zekere charme kan hem niet worden ontzegd. Het gebouw omvat ook een restaurant en een observatiedek op een hoogte van 80 meter, bereikbaar met de lift na betaling van de toegangsprijs. Bij mooi weer is er van bovenaf niet alleen een prachtig uitzicht op het Jeseníky-gebergte, maar ook op het Beskydy-gebergte en soms ook op de Hoge Tatra, Mala Fatra of de Alpen.

Vanwege het uitzicht is het echter niet nodig om geld uit te geven aan toegang tot de uitkijktoren. Ook vanaf de grond is er een prachtig uitzicht. Bijvoorbeeld naar het zuiden richting Ovčárna, Petrovy kameny en Vysoká hola.

Een andere bestemming is het huisje Swiss. Vanaf de top van Praděd is het minder dan 4 kilometer geleidelijk afdalen. Eerst terug naar het kruispunt Praděd – rozc. en sla dan rechtsaf de rode weg op naar het huisje. Voor het huisje staat een kleine klokkentoren met gedenkplaten met de namen van tragisch overleden klimmers uit deze regio. In het plaatselijke restaurant is er een laatste redmiddel. Voor de rest van de route hoef je alleen maar te vertrouwen op je eigen voorraden of wat je in het bos vindt.

Op de kruising bij het huisje rechtsaf langs de blauwe en dan eindelijk het asfalt kwijt. Modrá klimt over de bergkam van Malý děd (1.368 m boven zeeniveau), maar leidt helaas niet direct over de top, die op minder dan 200 meter van het pad ligt en ontoegankelijk is voor gewone toeristen, aangezien we ons in NPR Praděd bevinden, waar beweging alleen is toegestaan op gemarkeerde paden. Maar ook vanaf het pad is er een mooi uitzicht op de nabijgelegen en verder weg gelegen heuvels.

Vanaf Malý děda daalt de weg naar het kruispunt van Černík, waar we rechtsaf slaan, nog steeds de blauwe weg volgen. Na ongeveer 350 meter is er een ongemarkeerde bocht naar links die leidt naar Kamzičí vrch (1.173 m boven zeeniveau). Dankzij het feit dat we ons al buiten NPR Praděd bevinden, kunnen we het ons veroorloven om de gemarkeerde route te verlaten en nog een top te beklimmen, wat op zich niet erg interessant is, maar iets verder zijn er verschillende rotsen waarvandaan een mooi uitzicht is. Dan keren we terug naar het blauw gemarkeerde pad, nog steeds dalend. We komen al snel op een breed bospad (gelukkig is het nog niet geasfalteerd). Blauw gaat verder naar beneden, maar we begeven ons op dit ongemarkeerde pad, op kaarten aangeduid als de Silon-route. Eerst een lichte stijging en dan bijna langs de contourlijn komen we onder het zadel tussen Praděd en Sokol, waar een voetpad rechts afbuigt van de Silonová-route die leidt naar het zadel onder Sokol.

In het zadel slaan we linksaf, de bomen scheiden al snel en we bereiken de eerste rotsen, vanwaar een mooi uitzicht is. Het lijkt erop dat we ons al op de top van Sokol bevinden (1187 m boven zeeniveau), maar dat is niet het geval. De top zelf ligt op bijna 300 meter afstand en is op een klein houten kruisje na niet te zien. Nog 100 meter verder, iets lager op de helling, ligt de meest prominente dominante van de top, Sokolí skála (op de foto hieronder zie je slechts een klein deel ervan in de verte uitsteken boven de bomen aan het einde van de bergkam aan de rechterkant).

Sokolí skála is een massieve rotswand van ongeveer twintig meter hoog. Maar dankzij het feit dat het gedeeltelijk op de helling „verzonken“ is, is het gemakkelijk van bovenaf te bereiken. Er is vooral een prachtig uitzicht op Praděd vanaf de rots, maar er is een even mooi uitzicht op andere toppen – bijv. Orlík, Medvědí vrch, Prostřední vrch en ergens daartussen is er nog een andere bestemming voor vandaag, Lyra.

We keren terug naar het zadel tussen Sokol en Praděd en slaan linksaf na een aanvankelijk steil, later zacht dalend pad rond Sokolí chata, dat ons naar een comfortabele Dřevařská cesta zal leiden. Volg deze naar rechts en omzeil Prostřední vrch en Ostrý vrch. Af en toe is er tussen de bomen een mooi uitzicht op de omliggende bossen. De weg brengt ons naar weg 450 tussen Karlova Studánka en Vidly.

Als je er genoeg van hebt, kun je de weg naar Karlova Studánka nemen. Als je nog niet genoeg hebt, kun je nog een minder bekende duizend verslaan, Lyra. We steken de weg over en volgen een bosweg, die na enkele tientallen meters in twee richtingen afbuigt en zo de Lyra-kam van beide kanten omzeilt. Rond de plaats van deze tak moet een onopvallend pad worden gevonden dat naar de top leidt. Lyra heeft eigenlijk twee toppen, de zuidelijke heeft een hoogte van 1.086 m boven zeeniveau, hoger en de officiële piek is nog steeds 6 meter hoger. De top zelf is niet erg interessant, biedt geen uitzicht en zonder geodetische tekens zouden we niet precies weten waar hij is. Maar iets verder zijn er verschillende rotsen, van waaruit je een heel mooi uitzicht hebt.

Vanuit Lyra dalen we af langs een voetpad langs de oostelijke helling, steken het grenspad over en komen dan op een ander ongemarkeerd pad. Na 1,5 km bereiken we het kruispunt met het natuurpad Museum Wide Web. Er is ook een korte omweg naar de laatste halte – Roland's Stone. Het is een relatief kenmerkende rots met een houten kruis erop. Het uitzicht van bovenaf wordt deels beperkt door bomen, maar met de klim is het zeker de moeite waard. En tot slot is er alleen de laatste afdaling terug naar Karlova Studánka, ofwel via een kortere variant langs een van de ongemarkeerde paden of een langere variant langs het natuurpad van het Wide Web Museum.