Park Narodowy Jeziora Kraterowego
Najgłębsze i najczystsze jezioro w USA
Park Narodowy Crater Lake powstał 22 maja 1902 roku, co czyni go piątym najstarszym parkiem narodowym w USA, a jego powierzchnia wynosi 741,5 km². Park narodowy znajduje się wysoko w Cascade Range w południowo-zachodnim Oregonie i znajduje się około 7 godzin jazdy od San Francisco. Plemiona indiańskie nazwały ten obszar Giwaas – najświętszym miejscem, trio poszukiwaczy białego złota przybyło tu po raz pierwszy 12 czerwca 1853 roku i nazwało to miejsce jeziorem Deep Blue. Obecna nazwa jest używana od 1869 roku.
Park jest otwarty przez cały rok, ale zimą dostęp do jeziora jest ograniczony. Najlepszy czas na wizytę to lato, kiedy pogoda jest łagodna, a jezioro jest łatwo dostępne przez obwodnicę.
Niesamowite jezioro
Dominantą parku jest Jezioro Kraterowe z niezwykle przejrzystą, ciemnoniebieską wodą. Woda w Jeziorze Kraterowym jest bardzo czysta i przejrzysta. Dzieje się tak dlatego, że jezioro jest zasilane wyłącznie wodą deszczową i śnieżną i nie ma dopływów ani odpływów. Wszystko to nadaje jezioru niepowtarzalny turkusowy kolor.
Jezioro jest otoczone wysokimi górami i lasami i jest uważane za jedno z najpiękniejszych jezior na świecie. Ma powierzchnię 53 km² i głębokość 592 metrów, co czyni go najgłębszym jeziorem w USA. Jednocześnie jest to najgłębsze jezioro wulkaniczne na świecie. Jezioro nie ma dopływów, więc cała woda pochodzi wyłącznie ze śniegu i deszczu. Obszar ten słynie z wysokiej pokrywy śnieżnej, która spada do 13 metrów rocznie.
Jezioro nie zamarza
Ciekawostką jest fakt, że jezioro to jako jedyne w USA nie zamarza. Chociaż pogoda tutaj jest bardzo zimna, jezioro zamarza tylko przy bardzo niskich temperaturach. Ostatni raz zdarzyło się to w 1949 roku. Powodem tej osobliwości jest to
jezioro jest bardzo głębokie, co pomaga mu pozostać niezamarzniętym nawet zimą. Jezioro jest również otoczone wysokimi górami, które zatrzymują ciepło i zapobiegają przenikaniu zimna.
Miejsce ogromnej erupcji wulkanu
Jezioro znajduje się w kalderze dawnego stratowulkanu Mount Mazama, który eksplodował 7700 lat temu. Potężna eksplozja obniżyła wulkan o około 1600 metrów, a na jego szczycie powstało wspomniane jezioro. Kolejna erupcja ponad 7300 lat temu stworzyła Wyspę Czarodziejów. Ostatnia zarejestrowana erupcja miała miejsce 4800 lat temu. Od tego czasu wulkan śpi, ale nikt nie wie, kiedy znów się obudzi.
Punkt widokowy Sinnott Memorial
Najwyższym punktem w obszarze Crater Lake jest obecnie Mount Scott na wysokości 2636 metrów, najniższy punkt znajduje się na wysokości 1220 metrów w południowo-zachodnim rogu parku. Całe jezioro można objechać samochodem lub rowerem wzdłuż 51-kilometrowej górskiej drogi Rim Drive. Przejezdna jest jednak tylko latem, mniej więcej od końca czerwca do połowy października (w zależności od pogody i warstwy śniegu).
Jednak większość odwiedzających udaje się tylko do Sinnott Memorial Lookout w Visitor Center, gdzie mają całe jezioro w dłoniach. Pięknie widać stąd również Wizard Island, jedyną wyspę położoną w pobliżu zachodniego brzegu jeziora. Bardziej aktywni mogą wybrać się w rejs widokowy po jeziorze. Mają do wyboru dwie trasy, standardową dwugodzinną i półdniową, która obejmuje również zwiedzanie wyspy.
Wieża obserwacyjna
Ten park narodowy jest popularnym miejscem do wędrówek, biwakowania, wędkowania i pływania kajakiem. Zwiedzający mogą podziwiać jezioro z kilku punktów widokowych lub popływać łódką po jego tafli. Wokół jeziora biegnie kilka szlaków turystycznych, które prowadzą do gór, lasów i wodospadów i oferują widoki na jezioro i okolicę.
Dla turystów przygotowano kilka tras o różnej długości. Dużą popularnością cieszy się odcinek zachodnim grzbietem prowadzący przez punkt Discovery do Stacji Widokowej Watchman.
Widok na wyspę
Na klifie poniżej wieży znajduje się wspaniały widok na Wyspę Czarodziejów. Przez część parku przebiega również popularny szlak Pacific Crest Trail – trasa o długości 4260 km, która biegnie od granicy z Kanadą do granicy z Meksykiem.
