Trekking over de Millstätter See
Eendaags circuit boven het meer
In het uiterste zuiden van Oostenrijk, dicht bij het nationale park Hohe Tauern, vonden we deze trektocht in een straal van ongeveer 16 km met minder dan een kilometer hoogteverschil. Op de top stopten we voor een verfrissing in het huisje, bewonderden we het uitzicht op het turquoise meer, werden erg bezweet tijdens het beklimmen van de heuvel en aan het einde sprongen we over de gevallen loopbruggen over de rivier.
De serpentines op naar de hut
We rijden vanaf de Millstätter See tot 1.150 meter boven de zeespiegel en laten de auto vlak voor de tol langs de weg staan. We beginnen aan de klim langs de kronkelwegen van de Wanderweg 194-route, die ons na ongeveer 6 km klimmen naar de Alecanderhutte-hut zal leiden.
Uitzicht door de wolken naar het meer
Terwijl we geleidelijk klimmen, zien we door de wolken een prachtig uitzicht op het meer en het dorp Millstat onder ons.
Koeienkeuring onderweg
Onderweg hoor ik vaak koebellen rinkelen, en na een paar bochten onderweg komen we een kudde tegen die onderweg lekker uitrustte en bovendien een geweldig uitzicht had.
Alexanderhütte hut
Onze eerste bestemming vandaag is de Alexanderhutte, waar we iets gaan eten. Voordat het eten ons wordt gebracht, genieten we van het uitzicht op het meer, waar witte wolken elkaar in snel tempo voorbij trekken. De hut ligt op 1.750 meter boven zeeniveau, dus we hebben zo'n 600 meter geklommen.
Omhoog langs de kudde paarden
Na een verfrissing en het afdrogen van bezwete T-shirts klimmen we verder omhoog langs onze route 194 om de kudde paarden heen. Ons volgende doel is de top van de heuvel boven ons – Tschierwegernock (2010 m).
Tschierwegernock (2010 m)
Na nog eens 260 meter steile klim langs de bergkam bereikten we het hoogste punt van onze reis – het kruis op de top op Tschierwegernock op 2010 meter boven zeeniveau. De regen is niet zo veel, maar de wind is vrij sterk, dus het regent horizontaal.
Kam
Vanaf het kruis gaan we verder langs de bergkam langs de route Adria Trail E12 of ook route 1931. We dalen langzaam af en de omgeving biedt weer ongelooflijke uitzichten op de omliggende heuvels en het meer.
Riegerbach riviervallei
We passeren de Millstatter Hutte en de Schwaigerhütte, waar we niet meer bouwen en vervolgen onze afdaling verder langs de blauwe route nummer 193. Lager in onze afdaling komen we de rivier de Riegerbach tegen, waarlangs ons pad als een slang slingert.
Over ingestorte loopbruggen
Op weg naar beneden passeerden we een aantal borden met wegafsluitingen. Maar we hadden niet veel keus, omdat een andere manier zou betekenen dat we weer bergop moesten, dus we waagden het erop. Eindelijk kwamen we erachter waarom de weg officieel was afgesloten. Verschillende loopbruggen werden geheel of gedeeltelijk afgebroken. We zijn erin geslaagd om de stenen over te steken of erover te springen. Ik geloof dat als je dit jaar de route volgt, de weg weer hersteld zal zijn.
Laatste blik op het meer
Toen hadden we nog maar een paar hoogtemeters te gaan en waren we terug bij de geparkeerde auto niet ver van de tolpoort. We hadden zo'n 16 km in de benen en uiteindelijk werden we beloond met het laatste uitzicht op het meer in een prachtige spookachtige kleur.
