Reisverslag 3 dagen in Dubai

Als we rond 1970 naar Dubai zouden vliegen, zouden we een klein slaperig vliegveld hebben met een enkele landingsbaan en een gebouw dat kleiner is dan dat op het oude vliegveld in Ruzyne. Maar aangezien dit bijna 50 jaar later gebeurde, worden we begroet door 's werelds op twee na grootste luchthaven, met verschillende terminals, tientallen vertrekken, kilometers roltrappen en roltrappen, talloze tijdindicatoren met het trotse Rolex-logo en ook de grootste vloot dubbeldekker Airbussen in de wereld. En niet alleen de luchthaven is veranderd. Gedurende deze tijd is de bevolking van de stad ook toegenomen van 170.000 tot nu, en langzaamaan de grens van drie miljoen aangevallen. Winsten uit de olieproductie hebben de bouw en ontwikkeling van niet alleen Dubai, maar de hele Verenigde Arabische Emiraten enorm beïnvloed. En aangezien geld veel kan doen, zult u de „BESTE“ plaatsen vinden die helemaal niet als „zwart goud“ zouden zijn, zoals 's werelds hoogste gebouw, 's werelds grootste winkelcentrum, het meest luxueuze zessterrenhotel, 's werelds langste metrosysteem zonder bestuurder of overdekte piste voor deze delen zo atypisch of kunstmatig palmeiland. Dus laten we er nu een paar bekijken. Allereerst is het noodzakelijk om op te lossen hoe u zich door de stad kunt verplaatsen, omdat de afstanden tussen de afzonderlijke attracties tientallen kilometers zijn. Een auto huren is niet het beste idee vanwege de drukte. Er is een uitgebreid openbaar vervoersysteem in Dubai en de prijzen zijn voor ons zeer gunstig. Een dagkaart geldig voor bussen, trams en de metro kost 20 EAD, wat neerkomt op zo'n 125 CZK. In het begin is het noodzakelijk om een kaart te kopen, voor toeristen is het meest geschikt ofwel een rode NOL-kaart, die goedkoper is maar het tarief is iets duurder, of de zogenaamde Zilveren NOL-kaart, die een paar kleine meer kost, maar het tarief is dan goedkoper (dagtickets zijn niet van toepassing). Dubai wordt dan verdeeld in drie zones en het tarief wordt berekend op basis van het aantal zones dat wordt gepasseerd. Er zijn echter drie transfers in één rit inbegrepen en voor bijvoorbeeld 2 en 3 zones geldt maximaal 180 minuten. Belangrijke opmerking De kaart wordt zowel bij het in- als uitstappen gechipt. En auditors lopen, dat weet ik uit eigen ervaring. Ik wil ook uw aandacht vestigen op enkele verschillen in het stadsvervoer, de voorste auto's van de metro en trams zijn altijd ontworpen voor vrouwen en kinderen, en een daarvan is de zogenaamde Gold Class, dwz 1e klas voor gouden kaarthouders voor dubbele tarieven. In bussen is de voorkant ook bedoeld voor vrouwen en gehandicapten, maar iedereen kan er doorheen lopen. En er is een verbod op kauwen, zoals de pictogrammen aangeven. Het openbaar vervoer rijdt van 5 uur 's ochtends tot middernacht, op donderdag en vrijdag tot 14 uur, de pauzes in de metro zijn ongeveer 3 minuten tijdens de piekuren, maar toch kunnen de sets soms overvol zijn op tijden van terugkeer van het werk. Bussen hebben dan een tussenstop van 15 tot 30 minuten en het gebruik ervan kan wat moeilijker zijn, omdat sommige informatie (bv. lijnplannen) verouderd is. Een andere manier van vervoer in Dubai is de taxiservice van het lokale transportbedrijf en deze zijn meer dan gunstig. Voor een route van 11 kilometer gaven we CZK 250 als fooi. Er zijn ook taxi's met een roze dak, die alleen voor vrouwen zijn bedoeld, en je vindt ze ook achter het stuur. Zo hebben we het transport opgelost en gaan we op weg naar de eerste attractie, het kunstmatige eiland Palm Jumeirah (in de vorm van een palmboom). Het is ideaal om de rode metrolijn naar station Damac te nemen en hier over te stappen op een tram, die ons naar de monorail op het bovengenoemde eiland brengt. De tram is een beetje vreemd, hij gebruikt geen trolley, maar hij trekt stroom van de derde rail tussen de sporen. Zoals overal in Dubai gebruikelijk is, is het ook voorzien van airconditioning en wachtkamers. We stappen uit bij de halte Palm Jumeirah en via de parkeergarages (waarboven nog iets wordt gebouwd) volgen we de wegwijzers naar het monorailstation. Omdat dit een particulier bedrijf is, zijn OV-kaarten hier niet van toepassing, dus de reis van ongeveer 5 kilometer heen en terug kost ons minder dan CZK 200. Maar het is het waard. Monorail is eigenlijk een baan met één rail, die grotendeels over het terrein loopt, dus ideaal om te genieten en foto's te maken, maar alleen als het niet door donker glas gaat. We zweven over het terrein met een denkbeeldige stam van een palmboom, waar de losse bladeren met gezinswoningen vandaan komen, tegen waarschijnlijk astronomische prijzen. De monorail heeft ook één tussenstation en het andere, dat nog in aanbouw is. Vervolgens steekt het de zeespiegel over naar de laatste ring met het Atlantis Hotel, terwijl de weg het via een onderwatertunnel bereikt. Voor het eindstation zien we nog een waterpark met veel attracties. Omdat er op het eiland (bijna zoals overal in Dubai) nog iets gebouwd wordt is er een beetje chaos. We gaan naar de boulevard met uitzicht op zee en proberen om het hotel heen te komen. Uiteindelijk lukt het met kleine problemen en komen we bij het strand van het hotel (zelfs dat is versmald door de bouw). Dergelijke minibussen in de vorm van golfkarretjes rijden rond het hotel en brengen de gasten naar het strand en andere recreatieve activiteiten. En als je wilt douchen, kun je gebruik maken van het stijlvolle strand, in navolging van een lekkende houten emmer. Als we proberen terug te keren naar het monorailstation, moeten we uiteindelijk door het hotel, dat eigenlijk dienst doet als luxe winkelcentrum en er is een kleiner aquarium. Onze volgende route leidde naar het hoogste gebouw ter wereld, Burj Khalifa. Om daar te komen neemt u de rode metrolijn naar Dubai Mall / Burj Khalifa station en loopt u vanaf daar ongeveer 15 minuten door de glazen buizen naar de Dubai Mall. Naast een aantal winkels vind je hier ook wisselkantoren, dus als je geld wilt wisselen is dat geen probleem. Tegelijkertijd kunt u, zelfs tegen relatief goede wisselkoersen, exotische valuta voor ons kopen, zoals Omani, Indiaas, Bangladesh, Bahrein, Pakistaans … dus als u bijvoorbeeld doorgaat naar andere buitenlandse bestemmingen, kunt u vooraf -voorraad hier. Tickets voor het hoogste gebouw ter wereld kun je het beste online kopen op de officiële website. De beste tijd om te bezoeken is naar verluidt bij zonsondergang, maar pas op, aangezien Dubai vaak gehuld is in een smognevel en het zicht niet de beste is, is het misschien niet altijd een goede keuze om bovendien voor deze aantrekkelijke periode extra te betalen en niet een beetje. Het feit dat de ingang van deze wolkenkrabber, samen met het aquarium in het warenhuis, zelfs na een bepaalde korting voor een gecombineerd ticket van meer dan CZK 1.500 uitkomt, is een zorgvuldige overweging. De prijs kan ter plaatse meer dan het dubbele zijn. Het gebouw wordt dan rechtstreeks vanuit het winkelcentrum betreden en u wordt ongeveer 15 minuten voor de huidige tijd die op de tickets staat vermeld, daar binnengelaten. Maar ook dan nog even geduld, eerst bij de kassa wisselen ze je voucher van de printer in voor tickets, daarna word je grondig gecontroleerd, dan maken ze een foto van je zodat ze ook bij het verlaten van het gebouw verzilverd kunnen worden en dan wacht je in de rij voor een van de 3 liften en worden bezoekers naar een observatieplatform op de 124e verdieping op een hoogte van 452 meter gebracht. De rit met de lift duurt een minuut en ondanks het feit dat het niet geglazuurd is, wordt het pad tijdens de hele rit op de muren naar boven geprojecteerd, alsof het door een open ruimte rijdt met uitzicht op de stad. Ik treed hier al op en virtual reality maakt plaats voor real reality. Het uitzicht naar meerdere kanten van de verlichte stad is adembenemend en wordt met tussenpozen van een half uur nog versterkt door het programma van de Dubai Fountain aan de voet van de wolkenkrabber. Natuurlijk zijn er ook alomtegenwoordige fotografen om wat dirham uit bezoekers te halen. Op de 124e verdieping is er een uitkijkpunt in de open lucht en de ramen tussen de ramen kunnen zonder glas worden gefotografeerd tussen het panorama en de lens. Het uitzicht een verdieping hoger is dan een gemeenschappelijke verdieping en de foto's zijn niet veel waard dankzij de niet erg schone ramen. Er is ook een wachtrij voor de lift terug, die op zijn beurt de bouwgeschiedenis speelt en we kunnen het eindelijk aflezen in de verbindingsgang tussen de wolkenkrabber en het winkelcentrum en ook een model zien van een nog hoger gebouw, de constructie van die al gepland staat. Toen ik schreef over de Dubai Fountain, is deze ook toegankelijk vanuit de Dubai Mall, het programma begint om 18.00 uur en speelt altijd één nummer met tussenpozen van ongeveer een half uur, afgewisseld met Arabische en wereldmuziek. De fontein is gratis en kan worden bekeken vanaf verschillende plekken aan het meer of vanaf de veranda's bij de restaurants van het winkelcentrum. Het beste uitzicht is naar verluidt vanaf boten, die ongeveer CZK 350 kosten voor een rondvaart van een half uur. Souvenirs kunnen ook in het centrum worden gekocht en er is ook een groot aquarium, dat was inbegrepen in het gecombineerde ticket naar Bjur Khalifa. Wederom de nodige fotografie en dan gaan we verder door de tunnel, waar een aantal exotische vissen zwemmen, waaronder haaien, pijlstaartroggen of piranha's. Het aquarium is verdeeld over verschillende verdiepingen en in de bovenste vinden we een mini-dierentuin waar alligators, kwallen, schildpadden, kameleons en ook zeer exotische dieren – otters – in dit land worden gefokt. De volgende dag hebben we een beetje van de andere kant van Dubai, de historische centra van Deira en Bur Dubai. Omdat ons hotel op ongeveer 1,5 km van Al Fahidi Fort lag, kozen we deze keer ervoor om onze eigen ledematen te verplaatsen. Het fort ligt aan de gelijknamige straat en heeft een museum dat de geschiedenis en gebruiken van Dubai in kaart brengt, je kunt zien hoe huishoudens, scholen, winkels, maar ook zelfs boten eruit zagen in het oude Dubai. Toegang is nogal symbolisch 5 AED. In feite zijn in de hele Emiraten de belangrijkste trekkingen te duur en de rest is goedkoop of gratis. Niet ver van het museum begint de echte Souq of traditionele markt, maar met zeer opdringerige verkopers. Als je eenmaal binnenkomt, ga je meestal niet weg zonder een aankoop te doen. En tijdens deze aankoop kan de prijs in duizenden dirhams een gecontracteerde prijs worden van minder dan honderd, en daar zijn de verkopers ook dankbaar voor. Maar als u geen tientallen minuten in de winkel wilt doorbrengen en alle mogelijke aanbiedingen onder ogen wilt zien, reageer dan helemaal niet op de uitnodiging van verkopers. En ook na zo'n aankoop kom je tot rust met het uitstekende en verfrissende suikerrietsap, dat hier wordt aangeboden door de verkopers van dranken en fastfood. Deze markt wordt gevolgd door de oude wijk Al Shindagha, het traditionele centrum van Dubai, waar Sheikh Al Makhtoum, die het emiraat Dubai regeerde, een tijdje verbleef en het uit de recessie naar economische welvaart trok. In zijn huis is een museum waar je de foto van het vliegveld kunt zien, waar ik het in het begin over had. Er zijn meer musea in de buurt, maar ook hier gaan de bouwactiviteiten door, dus niet alles was open. We keren terug langs Dubai Creek naar de kade van kleine houten motorboten genaamd Abra, die je na betaling van een kleine zilveren munt met een motief dat doet denken aan de lamp van een Aladdin (1 dirham) naar de wijk Deira aan de andere kant zal brengen. Er zijn meer markten in dit deel, vooral de pittige markt (Spicy Souq) en de goudmarkt (Gold Souq). Vooral dat laatste is de moeite waard om je af te vragen en ongelooflijke gouden kettingen te fotograferen (in sommige gevallen eerder tapijten). Achter beide markten aan de overkant van de hoofdweg zou een vismarkt zijn, maar door de levendige bouwactiviteiten in de omgeving zijn we er niet aan toegekomen. Achter hem ligt de kustpromenade maar… Dus we nemen de metro naar station Palm Deira en keren terug naar het hotel. Dubai omvat ook zwemmen. Veel stranden behoren echter tot verschillende hotels en er zijn niet zoveel openbare. Dus in ieder geval één in dat zessterrenhotel in de vorm van een Burj Al Arab zeil. We nemen de rode metrolijn naar station Mall of the Emirates. Daarboven steekt een grote buis uit en juist daarin is een kabelbaan met een skipiste. Maar door het feit dat we in onze winter genoeg sneeuw hebben, trekt deze attractie ons niet zo aan. Dus stappen we gewoon over op buslijn nr. 81, die naar de kust gaat. Vanaf de halte bij het hotel (trouwens, de bushaltes zijn ook voorzien van airconditioning… dus als de airconditioning werkt) keren we een klein stukje terug en lopen door een andere Souq Madinat Jumeirah-markt. Deze overdekte en toch al moderne markt is omgeven door grachten en er zijn ook tal van restaurants die in veel gevallen alleen 's avonds open zijn. Maar we gaan verder. We passeren het bovengenoemde hotel, een ander amusementswaterpark en na een paar honderd meter komen we eindelijk bij het openbare strand Jumeirah Beach. Nou, eerlijk gezegd, het uitzicht van het hotel en de mogelijkheid om een mooie foto te maken bederft de kranen in de omgeving (weer wordt er iets gebouwd), er zijn geen kleedkamers (er is een verbod op omkleden op het plaatselijke toilet) , het water heeft eind september een badachtige temperatuur en het is vergelijkbaar met we baden in Dubai. Dat zou allemaal uit Dubai komen natuurlijk, deze stad biedt nog veel meer, maar we hebben het verblijf verlengd met een trip naar Oman, Muscat en het dorpje Hatta, dus er is simpelweg geen tijd meer. Er wordt vaak gezegd dat Dubai gewoon duur is, maar waarschijnlijk wel als je in vijfsterrenhotels verblijft, maar je verblijf kan aanzienlijk goedkoper worden gekocht. Eten hoeft ook niet duur en gevarieerd te zijn. In verschillende restaurants met labels van Indiase, Pakistaanse, Jemenitische, Syrische en andere keukens kun je relatief goedkoop en goed eten, vooral in Deira en Bur Dubai in de oude wijken. Meestal betaal je 20 – 40 EAD voor de hoofdmaaltijd en drankjes, sommige menu's voor fastfoodketens zijn zelfs voor de halve prijs. En op het menu staan voornamelijk kippen, vis en zeevruchten. Alleen een onwetend persoon oriënteert zich volgens de foto's. En als je goedkoop wilt kopen in Dubai, zijn er een aantal winkels gemarkeerd met 1 – 20 EAD, waar je voor een klein bedrag zowel souvenirs als kleding of verschillende kledingaccessoires kunt krijgen. Kortom, iedereen kan zijn ding doen in Dubai. Het enige dat overblijft is u een „gelukkige reis“ te wensen.

Dit hotel verloochent zijn plaats in het Oosten niet. Het mooiste uitzicht heb je van hem vanaf de monorail die de zee oversteekt vanaf een ander deel van het palmeiland.

Dit fort ligt in de wijk Bur Dubai en herbergt tegenwoordig het Dubai Museum.

Het meest typische verkeer over Dubai Creek zijn de kleine houten Abra-boten, die passagiers vervoeren tussen Bur Dubai en Deira. En de oever van de laatste staat op de foto en in de rommel van steegjes zijn de beroemde traditionele markten verborgen – souks.

De oorspronkelijke wijk in de wijk BurDubai, met diverse musea, handwerkateliers, moskeeën en een vleugje Oriënt.