Cyprus - westkust en bergen

Cyprus is al lang een zeer populaire bestemming en vooral het oostelijke gebied rond Ayia Napa is echt erg druk met mensenmassa's, voornamelijk Britse en Russische toeristen. We besloten daarom het westen van de Republiek Cyprus te verkennen, waar naast kustplaatsen ook het Trodos-gebergte met een aantal dorpen ligt, waar het toerisme nog maar gedeeltelijk wordt aangetast. We beginnen de reis op het vliegveld in Larnaca, waar we een auto huren. We sparen, dus bestelden we een kleine auto met handgeschakelde versnellingsbak. Dit biedt chauffeurs een unieke kans, naast het veranderen van de rijstijl, ook om hun motoriek te oefenen en geleidelijk de tijd te verminderen die ze door de cabine klauteren en zoeken naar de versnellingspook aan de andere kant van de stoel :-). Het lijkt ons heel praktisch dat alle huurauto's een rood kenteken hebben. Dit maakt het gemakkelijk om auto's op de weg te identificeren die worden aangedreven door ovens die niet zeker weten aan welke kant van de weg ze moeten rijden, inhalen en geen idee hebben hoe ze de voorkeur moeten geven. Gelukkig zijn alle grote kruispunten rotondes. We raken er echter aan gewend dat het gevaar van rechts op de loer ligt en we moeten vooral in de rechterspiegel kijken. We kozen voor de omgeving van de stad Paphos, ooit de hoofdstad van Cyprus en mythologisch verbonden met de mythische godin Aphrodite. De verhuizing van zo'n 150 km was op een mooie en niet al te volle snelweg, dus het was ons snel voorbij. De eerste dag besloten we om de lokale beroemde stranden te verkennen. Nou, we hadden echt iets meer verwacht, overal vol zonnebadende mensen, er waren niet zoveel van hen in het water, maar we hebben toch geverifieerd dat we niet de juiste strandtypes zijn. We probeerden meer stranden te verkennen, maar geen van hen verbaasde ons, zelfs het beroemde Coral Beach leek niet zo buitengewoon. Helaas zijn we met onze speelgoedauto niet bij ons verder weg gelegen en beter bereikbare Lara-strand, waar schildpadden uitkomen, geraakt. Natuurlijk gingen we ook naar het centrum van het nabijgelegen Paphos, waar we, naast de stad, het grootste deel van onze tijd doorbrachten met het bezoeken van het archeologische park van Nea Paphos, een grote site van een oude stad gesticht in de 4e eeuw. BC met veel echt verbazingwekkende veelkleurige mozaïeken. Terecht staan deze mozaïeken, die een aantal mythologische verhalen beschrijven, op de UNESCO Werelderfgoedlijst. Naast dit park biedt de stad ook een toeristische promenade langs de haven en een bezoek aan het fort dat de oude haven beschermt. We waren ook geïnteresseerd in de basiliek van Hrysopolitissa, omringd door een archeologische vindplaats. Het is vermeldenswaard dat hier vanaf de 4e eeuw tot heden christelijke diensten worden gehouden. De volgende dag hebben we de noordkust rond de stad Polis verkend. Hier konden we de verleiding van toeristische achtervolgingen niet weerstaan en gingen aan boord van een cruiseschip. De boottocht naar de Blue Lagoon bevestigde dat er een prachtige zee is, maar ook dat veel mensen er al vanaf weten. We hadden een aangename verfrissing door te zwemmen en we gingen verder. De cultus van Aphrodite wordt gecultiveerd op Cyprus en is naar haar vernoemd. Daarom konden we een bezoek aan de lokale toeristenval genaamd Aphrodite's Bath niet missen. In dit geval is het een ondiep meer onder een rots begroeid met volwassen en dichte bomen. De gevallen bladeren verteren in de vijver, zodat zelfs het stromende water een onaangename geur niet voorkomt. Helaas, samen met de sterke schaduw, ziet de plaats er eerder onaantrekkelijk uit dan een plaats waar de beroemde godin van de schoonheid baadde. Ook is er geen entree en parkeren is gratis :-))). Het voordeel is dat het er koel is, dus een wandeling over een bospad (zoals genoemd naar Aphrodite) is een aangename afwisseling. De volgende dag in dit gebied wijden we ons aan het groene hart van Cyprus – het Trodos-gebergte. We waren niet zo geïnteresseerd in de lokale dorpen, om tijdsredenen verachtten we een breed scala aan verschillende bergtochten en proeverijen van lokale wijnen. In plaats daarvan reden we over enigszins wilde bergwegen zodat we de lokale unieke orthodoxe monumenten konden bezoeken. Er zijn in totaal 10 bergkerken en kloosters gebouwd tussen de 11e en 15e eeuw, die sinds 1985 op de UNESCO Werelderfgoedlijst staan vanwege hun buitengewone architectuur en vooral de unieke kleurrijke fresco's. Ze staan verspreid over het gebied en sommige zijn een beetje gek, dus we hebben er de hele dag maar vijf kunnen bezoeken. Het kerkje van Archangelo Michail ligt verscholen in de straten van het dorp Pedoulas en lijkt op het eerste gezicht meer op een bergschuur. Bij nader inzien ontdekken we dat er onder het massieve dak, dat het gebouw beschermt tegen sneeuwstormen, ook een klokkentoren is. Gelukkig is de kerk open, dus we hoeven geen beheerder te zoeken om hem voor ons te openen. Zodra we het verduisterde interieur betreden, staan we versteld. We bewonderen al lang fresco's met scènes uit het Oude en Nieuwe Testament, die het hele interieur schilderen. We gaan verder en beklimmen een steeds steiler wordend pad over het dorp Moutollas naar de kerk van Panagia tou Moutoula, in de hoop dat we ergens een plek hebben om om te keren. Deze kleine stenen kerk staat alleen op een heuvel boven het dorp en grenst aan een zeer mooie begraafplaats in lokale stijl. Niet alleen op deze begraafplaats kunnen we er zeker van zijn dat het trauma van het militaire conflict met Turkije in 1974 nog steeds leeft. Een rit door de smalle kronkelende straatjes van het dorp Kalopanayiotis, bekroond door het oversteken van een smalle brug en een steile klim, leidt ons naar het klooster van Agios Ioannis Lambaditis. Het is een relatief groot complex met drie plaatselijke kerken, geleidelijk gebouwd sinds de 11e eeuw, evenals een museum van iconen en woon- en leerruimten voor monniken. Hier ontmoeten we ook een paar toeristen die hier per jeep van een lokale gids zijn gebracht. Hij weet zeker waarom. Het is een echte parel tussen deze monumenten. We zijn absoluut weggeblazen door de fresco's die het ware hoogtepunt van de schilderkunst vertegenwoordigen. Nabij het belangrijkste dorp van het hele gebied van Kakopetria ligt de kerk van Agios Nikolaos tis Stegis en is gemakkelijk te bereiken vanaf een goede weg. Dat het een veel bezochte bestemming voor toeristen is, blijkt wel uit de relatief grote parkeerplaats. Gelukkig staat hij nu leeg, zodat we in alle rust door de kerk en haar interessante omgeving kunnen wandelen. Deze kerk is relatief groot door de lokale omstandigheden en het massieve dak biedt zeker een goede bescherming tegen winterse sneeuwstormen. De fresco's stelden niet opnieuw teleur, we bewonderen vooral de Maagd Maria die de kerstman voedt, de kruisiging, de geboorte van Christus en de mirredrager. De twee kerken Panagia tis Podythou en Panagia Theotokou liggen dicht bij elkaar en zijn meestal op slot en het is niet gemakkelijk om de sleutels te krijgen. Toch proberen we het. De kerken zijn relatief toegankelijk omdat ze aan een van de hoofdwegen liggen, maar net buiten het dorp Galata zijn ze verlaten. We stoppen en ontdekken dat de kerken op slot zijn, zeggen ze in het Grieks wie de sleutels heeft en hoe ze ze moeten noemen, maar onze kennis van het Grieks is verwaarloosbaar. We hebben echter ontzettend veel geluk, want na een tijdje stopt er een bus vol Aziatische toeristen op de weg. Ze hebben, naar hun gewoonte, alles perfect beveiligd, na een tijdje komt de plaatselijke beheerder en ontgrendelt de kerken. Helaas interesseerde de uitgebreide uitleg in het Grieks en Japans ons niet veel. Het is zover en we hebben nog een lange weg te gaan door de bergen terug naar de kust. We zagen vijf bijzondere gebouwen en in feite ook galerijen, wat de reiscomplicaties zeker waard was. Het was een drukke dag, maar we hebben ervan genoten. Geweldig, de onhandige reis was het waard! Maar we hadden geen tijd om te zwemmen, we slaagden er net in om de zonsondergang te vangen voor ons avondbiertje. Helaas is het morgen de tijd om terug te keren, dus de volgende dag vertrekken we langs de kust terug naar het oosten. Als onderdeel van de lokale Aphrodite-cultus bezoeken we eerst het beroemde Aphrodite-strand, waar deze godin van liefde, schoonheid en vruchtbaarheid volgens de legende werd geboren uit zeeschuim: Romiou. Niet ver van de zee is (zoals gewoonlijk Aphrodite) een rots waar de godin uit opspattend water en schuim zou komen. Het is niet zonder interesse dat ze een aantal goddelijke en aardse minnaars had en een symbool werd van seksuele liefde. Met vier goden verwekte ze in totaal zeven onwettige zonen en een dochter. Andere Griekse plaatsen beweren haar geboorteplaats te zijn, dus het is niet helemaal zeker dat het hier echt was, maar het strand is echt ontzettend mooi. Naast een verfrissend bad loont het de moeite om wat verder de weg op te gaan en te genieten van het uitzicht vanaf het verhoogde uitzicht over de hele baai. Een andere stop is de uitgebreide oude archeologische vindplaats Kourion, die strategisch hoog boven de zee ligt met een prachtig uitzicht op zee. De grote site wordt gedomineerd door het oude theater. Maar ook bezienswaardig zijn de Agora, het Huis van Gladiatoren en andere gebouwen. Maar we zijn al een beetje moe van het puin dat heet is door de hete Cypriotische zon, dus gaan we snel op weg om af te koelen naar de azuurblauwe zee naar het nabijgelegen prachtige strand van Kourion. Dankzij de afgelegen ligging van de stad en misschien vanwege de wind die de golven optilde, is het vrij leeg, dus we genieten er echt van. We hebben vastgesteld dat de Republiek Cyprus inderdaad zwaar wordt getroffen door het massatoerisme. Hoewel het westelijke en vooral het noordwestelijke deel wat losser is dan de badplaatsen in het oosten, is het moeilijk om rust aan zee te vinden. Helaas zijn dankzij een aanzienlijke toestroom van toeristen ook de prijzen van accommodatie en maaltijden aanzienlijk gestegen. Het voordeel van dit gebied is het nabijgelegen bergmassief Trodos, dat met zijn dorpjes, bergpaden en kerken zeker een geschikte manier is om uw verblijf aan de lekkere warme zee te diversifiëren.

Het beroemdste strand van Cyprus

Agios Nikolaos tis Stegis is de grootste en meest toegankelijke van de kerken

Buiten klokkentoren

Fresco's in het interieur

Klooster binnenplaats

Oud amfitheater met uitzicht op de zee

Uitgebreide opgravingen

Net onder de opgravingen is een prachtig strand

De lagune is echt blauw, maar de prachtige plek staat meestal vol met boten en zwemmers

Basiliek met archeologisch gebied

Bewaarde mozaïeken op de vloer van het huis

De mozaïeken op de vloeren zijn in goede staat bewaard gebleven en worden terecht bewonderd

Deze kleine kerk was helaas op slot?

De kerk staat op een prachtige plek boven de vallei en het dorp

Een typisch Cypriotische begraafplaats naast de kerk. Het graf van een oorlogsheld uit het conflict met Turkije in 1974 is gemarkeerd met een vlag