Travelogue Norway 2017 - Nordkapp

Jesteśmy w drodze od trzech dni. Mamy trasę promową Sassnitz – Trelleborg, camping w Szwecji, camping w Finlandii i teraz czas na przekroczenie granicy norweskiej i spełnienie wielkiego marzenia. Pierwszym punktem naszej wyprawy jest Nordkapp. Słońce o północy w najbardziej wysuniętym na północ punkcie Europy kontynentalnej. Właściwie możemy powiedzieć, że możemy wątpić tylko w najbardziej wysunięty na północ punkt, ponieważ najbardziej na północ wysunięty punkt to cypel Knivskjelodden, a ponadto, jak dowiaduję się z Mira, jest to wyspa, a nie kontynent. Nadal uważam, że Nordkapp nadal będzie tak popularną destynacją turystyczną. Wreszcie przekraczamy granice Norwegii i widzimy przyrodę, o czym marzyliśmy i dlaczego tu przyjechaliśmy. Droga to tylko zakręt, wszędzie jest naprawdę dzika przyroda i tylko sporadycznie rośnie karłowate drzewo lub biegnie stado reniferów. Zwierzęta mają tu naprawdę dużą swobodę, co bardzo mi się podoba. Brzegi fiordów ozdobione są ostrymi szczytami górskimi, pofałdowany krajobraz ze skałami magmowymi czasami przypomina mi bardziej proste stosy desek. Jednym słowem, jest niesamowity i naprawdę nie potrafię tego opisać słowami. Podróż do Nordkapp jest długa, ale muszę powiedzieć, że na pewno nie jest nudna. Długo nie zjeżdżaliśmy z drogi E6, więc jako pilotka spędziłam dużo czasu na podziwianiu niesamowitej przyrody. Paliwo powoli, ale pewnie się kończy, więc wjechaliśmy na stację Shell i od razu zatankowaliśmy, prawie uderzył nas żużel, to najdroższa benzyna jaką tankujemy za 16,5, -NOK / l! więc płacimy w sumie około 400 Kreuzerów i ruszamy dalej. Jest wczesny wieczór iw końcu docieramy do kasy, gdzie płacimy 540 kr, a nawet parkujemy obok karawany sąsiadów z Ústí nad Labem.

Míra chętnie wybiera się do budynku na Nordkapp i prawie nie pozwala mi się ubrać, bo wieje tu naprawdę silny zimny wiatr. W budynku przed nami cała górna część jest przeszklona. Jest najdalej na północ wysunięta poczta w Europie, jest też sklep, restauracja, kilka pięter do kraju, w którym znajdziemy np. Kino czy jaskinię. Przed budynkiem pomnik z 1878 roku, w budynku można zobaczyć kamień w ziemi z ryciną przedstawiającą japońską wyprawę z 1907 roku. Po prawej stronie widzimy rzeźby z 1988 roku wykonane przez studentów z różnych krajów (Tanzania, Brazylia , Japonia, Tajlandia, Włochy, Związek Radziecki i USA). Możesz zbudować swój kopiec miłości tuż obok. My też nie zapomnieliśmy. Wreszcie widzimy tę słynną żelazną kulę! Robimy kilka zdjęć, zwiedzamy wszystkie miejsca, kupujemy kilka pamiątek, przesyłamy pozdrowienia rodzinie i idziemy na obiad.

Nordkapphallen

Widok na klif

Dwie godziny po naszym przybyciu minęły jak woda i powoli zbliżała się północ. Ludzie zaczęli gromadzić się przy balustradach z aparatami, a czasem nawet szampanem, aby uczcić długą podróż, która ich tu przywiodła. My także zobaczymy w końcu tak pożądany widok słońca o północy, które w miesiącach letnich nie zachodzi poza horyzont, a zatem nocą w całym obszarze jest światło. Prawdopodobnie może sobie wyobrazić piękno, gdy wody Morza Norweskiego, części Oceanu Atlantyckiego, Morza Barentsa i Oceanu Arktycznego wbijają się w to pod tobą. Obserwujemy, jak słońce chowa się za chmurami lub wygląda na zewnątrz. To coś pięknego i romantycznego… Ze snem będzie gorzej. Jak większość ludzi, śpimy w samochodzie na parkingu. Jest tylko 6 ° C, ale wciąż zasypiamy stosunkowo niedługo po tak długim dniu.