Podejście do Estanys de Juclar

Trasa zaczyna się na skraju doliny Vall d'Incles, na ostrym zakręcie drogi CG-2 między Soldeu i Sant Pere. Droga CS-270 prowadzi przez dolinę, wokół której znajdują się różne „rozproszone” domy, w tym miejscowy kościół. Chcąc znacznie skrócić wycieczkę, można dojechać samochodem prawie całą dolinę tą drogą do jej końca, do miejsca zwanego Pont de la Baladosa. Dla pieszych lepiej skorzystać ze szlaku prowadzącego skrajem lasu na prawo od drogi. Szlak biegnie równolegle do drogi i oferuje ładne widoki na przeciwległe stoki. Na dnie doliny meandruje rzeka Riu d´Incles, utworzona przez zbieg strumieni Riu del Manegor i Riu de Juclar, wypływająca z jeziora Estany Primer de Juclar i która będzie nam towarzyszyć przez całą drogę do jezioro w większej lub mniejszej odległości.

Podczas gdy pierwsza część ścieżki prowadzi prawie wzdłuż konturu, a podjazd jest minimalny, od Pont de la Baladosa ścieżka zaczyna się początkowo nieco, później bardziej stromo. Riu de Juclar i jej pozornie bezimienny dopływ tworzą czasem wodospady.

Kiedy wspinamy się wyżej, stopniowo otwiera się pod nami widok na dolinę Vall d'Incles.

Około 400 m przed Estany Primer znajduje się zakręt w lewo, który można wykorzystać jako alternatywę dla zejścia powrotnego do doliny (lub można dostać się nad inne jeziora lub wspiąć się na jeden z okolicznych szczytów). Na skrzyżowaniu dróg znajdują się ruiny budynku.

W krótkim czasie jesteśmy tuż nad jeziorem. O powierzchni 21,9 ha jest największym jeziorem w całej Andorze. Nad jeziorem znajduje się domek turystyczny, w którym można się odświeżyć. Oznakowana ścieżka prowadzi wokół tego domku, a jezioro nadal płynie w prawo, w górę zbocza. Latem przy niższych poziomach wody jezioro można ominąć bezpośrednio wzdłuż brzegu na poziomie wody.

Jak sugeruje tytuł artykułu, a zwłaszcza zdjęcie tytułowe, za Estany Primer znajduje się kolejne jezioro – Estany Segon de Juclar. Znajduje się na tej samej wysokości, ale jest znacznie mniejsza, około 7,3 ha.

Jeziora otoczone są z trzech stron wysokimi szczytami górskimi, których grzbiety przecinają granicę między Andorą a Francją. Najwyższym szczytem jest Pic d´Escobes (2776 m npm). Jeśli nadal masz wystarczająco dużo siły, możesz ją również przezwyciężyć. Innym sposobem na przedłużenie wędrówki jest wspinaczka na siodło na północnej granicy i objazd wokół kilku francuskich jezior (Étang de Joclar, Étang de l´Estagnol, Étangs de Fontargente) oraz przez przełęcz między Pic de Fontargente i Pic Negre de Juclar, aby wrócić do Vall d'Incles. Najszybszą opcją jest powrót tą samą drogą.