Beklimming naar Estanys de Juclar

De route begint aan de rand van de Vall d'Incles-vallei bij de scherpe bocht van de CG-2-weg tussen Soldeu en Sant Pere. De weg CS-270 leidt door de vallei, waarrond verschillende „verspreide“ huizen staan, waaronder de plaatselijke kerk. Als u de wandeling aanzienlijk wilt inkorten, is het mogelijk om met de auto bijna de hele vallei over deze weg te rijden tot het einde, naar een plaats genaamd Pont de la Baladosa. Voor wandelaars is het beter om het pad te gebruiken dat langs de bosrand rechts van de weg loopt. Het pad loopt parallel aan de weg en biedt een mooi uitzicht op de tegenoverliggende hellingen. Op de bodem van de vallei kronkelt de rivier de Riu d'Incles, die wordt gevormd door de samenvloeiing van de stromen Riu del Manegor en Riu de Juclar, die uit het meer Estany Primer de Juclar stromen en die ons helemaal naar de meer op grotere of kleinere afstand.

Terwijl het eerste deel van het pad bijna langs de contour loopt en de stijging minimaal is, begint het pad vanaf Pont de la Baladosa eerst iets, later steiler. De Riu de Juclar en zijn schijnbaar naamloze zijrivier creëren soms watervallen.

Terwijl we naar boven stijgen, opent zich geleidelijk een uitzicht op de Vall d'Incles-vallei onder ons.

Ongeveer 400 m voor Estany Primer is er een afslag naar links, die kan worden gebruikt als alternatief voor de terugdaling naar de vallei (of u kunt naar andere meren gaan of naar een van de omliggende toppen klimmen). Op het kruispunt staan de ruïnes van een gebouw.

In een mum van tijd zijn we bij het meer. Met een oppervlakte van 21,9 hectare is het het grootste meer van heel Andorra. Boven het meer staat een toeristisch huisje waar u zich kunt verfrissen. Een gemarkeerd pad leidt rond dit huisje en het meer gaat verder naar rechts, de helling op. In de zomer kan bij lagere waterstanden het meer direct langs de oever ter hoogte van het water worden omzeild.

Zoals de titel van het artikel en vooral de titelfoto suggereren, is er nog een meer achter Estany Primer – Estany Segon de Juclar. Het ligt op dezelfde hoogte, maar is aanzienlijk kleiner, ongeveer 7,3 hectare.

De meren worden aan drie kanten begrensd door hoge bergtoppen, waarvan de ruggen de grens tussen Andorra en Frankrijk oversteken. De hoogste top is Pic d'Escobes (2.776 m boven zeeniveau). Als je nog voldoende kracht hebt, kun je die ook overwinnen. Een andere manier om de wandeling te verlengen is door het zadel aan de noordgrens te beklimmen en een circuit te maken rond verschillende Franse meren (Étang de Joclar, Étang de l'Estagnol, Étangs de Fontargente) en over het zadel tussen Pic de Fontargente en Pic Negre de Juclar om terug te keren naar Vall d'Incles. De snelste optie is om op dezelfde manier terug te keren.