Beklimming naar Pic de Casamanya

Er zijn een aantal mogelijke startpunten – Canillo, Ordino, Ansalonga, Arans en anderen. Waarschijnlijk de gemakkelijkste weg naar de top is vanaf de parkeerplaats, die zich in het zadel tussen de steden Canillo en Ordino bevindt. De parkeerplaats zelf ligt op een hoogte van bijna 2.000 m boven de zeespiegel, dus de hoogte die moet worden overwonnen is niet dramatisch. We verlieten de parkeerplaats, die een beetje lager is richting Canillo, en we moesten ongeveer 1 km langs de weg naar het zadel lopen. Het verkeer was echter niet geweldig en terugkijkend hadden we ons doel in de palm van onze hand.

Het wandelpad begint al in het zadel. Eerst klimt het geleidelijk door het bos. Boven de bovenrand van het bos opent zich een uitzicht op de omliggende bergen en valleien.

Tegelijkertijd zie je een groot deel van de weg die nog voor ons ligt. De schijnbare piek op de foto is echter nog geen echte piek (pieken). Het is nog steeds verborgen, resp. een van de pieken gluurt een beetje tussen deze schijnbare piek en de zijkam.

Het pad gaat verder over een verhard pad langs een brede met gras begroeide heuvelrug waarvan de hellingen aan weerszijden aanvankelijk licht, later scherp dalen. In hogere posities beginnen ook rotspartijen te verschijnen.

Na minder dan twee uur constant stijgen is de eerste piek in zicht – Pic Oest de Casamanya. Terwijl de oostelijke helling nog met gras begroeid is, is de westelijke helling bedekt met een rotsachtige zee, die al snel in een rotswand verandert. Op de top is een stenen terp gebouwd en van alle kanten is er een prachtig uitzicht.

Uitzicht vanaf de top naar het noorden.

Het pad buigt bovenaan naar het oosten en daalt af naar het zadel voor Casamanya Mig. Terugkijkend valt het verschil tussen de zuidoostelijke en noordwestelijke hellingen nog meer op…

… en vooruitkijkend hebben we de hoogste van de drie toppen – Casamanya Nord.

Tot slot een terugblik op de middelste piek (inclusief de eerste piek op de achtergrond). Het pad gaat alleen om hem heen, maar je kunt het ook beklimmen.

Na het beklimmen van de Casamanya Nord begon het weer snel te veranderen. De wind blies wolken en naderde de regen. Aan de andere kant hadden we een prachtig schouwspel voor ons – de ene kant van de bergkam gehuld in dikke wolken, aan de andere kant scheen de zon nog.

Het pad gaat verder over het bovenste plateau naar het zadel van de Col d'Arenys, vanwaar het mogelijk is om ofwel naar het oosten af te dalen naar Canilla of naar het westen langs een pad dat vervolgens wordt verdeeld in verschillende richtingen die naar verschillende steden of dorpen in de vallei leiden. Vanwege het verslechterende weer en de noodzaak om terug te gaan naar de parkeerplaats waar we vandaan kwamen, kozen we ervoor om dezelfde route af te dalen als waar we vandaan kwamen. Zodra we bij de eerste bomen kwamen, kwam er een storm. Gelukkig was het kort en snel vervaagd.

Op de terugweg naar Canilla is het zeker de moeite waard om te stoppen bij het uitkijkpunt Mirador Roc de Quer. Het uitkijkplatform bevindt zich op een rots hoog boven de stad en biedt een bijna luchtfoto van de vallei onder ons.