Obszar Hakone i wodospad Joren

Z Ito City wspinamy się na wzgórza do początku płatnej drogi Izu Skyline. Droga ma długość 40,6 km, a górzysty teren oferuje wspaniałe widoki zarówno na wschodnie, jak i zachodnie wybrzeże półwyspu Izu.

Poszarpane chmury gonią tuż nad nami, krajobraz zmienia się z każdą chwilą. Na południowy zachód od nas znajduje się gęsto zaludniony obszar wokół Izunokuni.

W Japonii ryż jest nie tylko podstawowym pożywieniem, ale także ważną częścią japońskiego społeczeństwa. Mówi się, że niegdyś była to także waluta, w której płacono podatki, a samurajowie otrzymywali ją jako wynagrodzenie. Promienie słońca przebiły się na kilka sekund przez chmury i oświetliły pola ryżowe pod nami.

Ze względu na ten widok prowadzi się także górską drogą Izu Skyline. Przywitaj się z naszym ulubionym kultowym wulkanem.

Choć otacza nas górzysta przyroda, na zachodnim wybrzeżu półwyspu znajduje się gęsto zaludnione miasteczko Numazu.

Opuszczamy płatną górską drogę i jedziemy w dół do miejscowości Hakone. Nad nim wznosi się ściana lawy o wysokości 1357 metrów góry Komagatake, która wybuchła 40 000 lat temu.

Jezioro Ashi (lub także jezioro Ashinoko lub Hakone) wypełnia krater wulkanu. Ostatnia erupcja wulkanu miała tu miejsce w 1170 roku.

Miasto Hakone jest ośrodkiem turystycznym. Popularną rozrywką jest pływanie łódką po jeziorze z widokiem na Mt. Fudżi.

Sanktuarium Hakone zostało założone w 1191 roku. Zespół budynków nad jeziorem jest popularnym celem wycieczek.

Najniższy punkt świątyni Hakone jest popularnym miejscem do robienia sobie selfie na tle wód jeziora. Nie jest łatwo zrobić to zdjęcie, nie mając w kadrze żadnych ludzi.

Kierujemy się z północy do środkowej części półwyspu Izu. Naszym kolejnym celem są wodospady Joren, położone w górnym biegu rzeki Kano. Woda spada z 25-metrowych bazaltowych klifów. Według tablicy informacyjnej widzimy jeden ze 100 najpiękni­ejszych wodospadów w Japonii – nie jest napisane, w ilu miejscach jest to w kolejności.

Roślina wasabi rośnie w chłodnych, zacienionych i zamglonych korytach górskich w pobliżu naturalnego korony lasu. W końcu można tu bezpośrednio skosztować różnych produktów wasabi, ciesząc się spadającymi i grzmiącymi wodami wodospadu Joren.

Znacznie mniej odwiedzane, ale wciąż atrakcyjne, jest koryto rzeki Kano, która zasila wodospad Joren.

Z drogi nr 414 skręcamy w ścieżkę wijącą się aż do starego kamiennego tunelu. Otacza nas tajemnicza przyroda lasu Amagi. I to już nasz ostatni przystanek w dzisiejszej podróży po Półwyspie Izu.