Artykuł Miasto Ito

Punktem wjazdowym do miasta jest wspólny dworzec autobusowy i kolejowy. W bezpośrednim sąsiedztwie znajduje się wiele wąskich uliczek pełnych sklepów i małych restauracji.

Największe skupisko sklepów zaczyna się około 300 metrów od stacji w krytym centrum handlowym. Poza sezonem (czerwiec – wrzesień) rano jest prawie pusty.

Na końcu centrum handlowego znajduje się skrzyżowanie przypominające dobrze znane skrzyżowanie w dzielnicy Shibuya w Tokio z zaznaczonymi przejściami. Jednak w godzinach szczytu na jednym zielonym świetle przejeżdża tam nawet 2500 osób. Jesteśmy tu sami.

Ten 100-letni ryokan (tradycyjny japoński zajazd) został przekształcony w hostel oraz obiekt historyczny i kulturalny otwarty dla publiczności w 2001 roku. Można wynająć pokój z prywatnym onsenem (gorącą wanną) i mówi się, że bądź przyjazny dla osób z tatuażami, co nie jest zbyt powszechne w Japonii.

Jedziemy dalej wzdłuż rzeki Itoo w stronę oceanu. Widać stąd, że miasto od zachodu jest od razu otoczone górami.

Park ten został otwarty w 1977 roku. Tablica informacyjna głosi, że park jest utrzymany tak, aby symbolizował pragnienie mieszkańców miasta Ito do pokoju i szczęścia.

W parku można zobaczyć wiele dzieł, w szczególności „rodzinną” kolekcję dzieł lokalnego rzeźbiarza Kenjiego Shigeoki.

Jedziemy dalej wzdłuż wybrzeża, gdzie nowe życie i udogodnienia wspaniale łączą się z tym, co już jest historią.

W niewielkiej odległości od wybrzeża, na wzgórzu znajduje się duży cmentarz. Cmentarze tutaj nie znajdują się na obrzeżach miast, są ich częścią. W kulturze buddyjskiej śmierć rozumiana jest jako odrodzenie, dlatego rytuały pogrzebowe są dostosowane do tego poglądu na umieranie. Dziś pochówek „przez ogień” – kremacja – jest powszechny. Ale buddyzm zna pochówek „na wietrze” – ciało zostaje rozczłonkowane, lub pochówek „w wodzie” – wrzucony do rzeki lub jeziora.

Ta buddyjska świątynia jest blisko spokrewniona z księdzem Nichirenem Shoninem, który został tu zesłany. Nichiren Shonin urodził się 16 lutego 1222 roku w Kominato, na terenie dzisiejszej prefektury Chiba. W wieku jedenastu lat rodzice wysłali go na naukę do klasztoru. Od najmłodszych lat zaczął się zastanawiać, dlaczego istnieje tak wiele szkół buddyzmu, podczas gdy buddyzm wykładany przez Buddę Shakamuniego był tylko jedną. Święcenia kapłańskie przyjął w wieku 15 lat. Świątynia znana jest również jako miejsce, w którym spoczywa mały posąg Buddy Shakamuniego.

Tutaj wszystko kręci się wokół ryb i owoców morza. Japonia to raj dla miłośników jedzenia, pozyskiwanego z głębin morskich. A miejscowi próbują wędkarskiego szczęścia tuż nad brzegiem.

Port ten może pomieścić do 220 statków. Oferuje zaplecze wodociągowe, naziemne urządzenia elektryczne, sprzęt do tankowania, pub i restaurację.

Można tu także wypożyczyć łódkę i popływać np. na rybach. Według lokalnej oferty taka Yamaha FAST23 na 3 godziny kosztuje od 9100 jenów (w dni robocze) do 15900 jenów w święta.

Wracamy wzdłuż wybrzeża do centrum miasta. Na horyzoncie pięknie widać wulkaniczny szczyt góry Omuro.