Dolina Śmierci – Basen Badwater

Najsłynniejszym punktem całego Parku Narodowego Doliny Śmierci jest z pewnością Badwater Basin, położony 85,5 m poniżej poziomu morza.

Badwater Basin powstał w wyniku ruchów tektonicznych, które spowodowały opadnięcie tego obszaru kilkaset metrów poniżej poziomu morza. Pierwotnie na tym obszarze znajdowało się jezioro, które jednak stopniowo wyparowało ze względu na suchy klimat. Dziś Badwater Basin pokryty jest równiną solną, która stale zmienia się z powodu erozji.

Dolina Śmierci jest wciśnięta pomiędzy wysokie góry, co oferuje ciekawe krajobrazy. Otaczające wysokie góry powodują, że Dolina Śmierci znajduje się w cieniu deszczu, a deszcz pada bardzo rzadko. To najsuchsze miejsce w USA.
Co ciekawe, najwyższa góra kontynentalnych Stanów Zjednoczonych, Mount Whitney (4421 m n.p.m.), oddalona jest od tego najniższego punktu w USA zaledwie o 138 km.

Obszar ten znany jest z ekstremalnego upału i suchości. Temperatury tutaj regularnie osiągają 50 stopni Celsjusza latem i rzadko spadają poniżej 10 stopni Celsjusza zimą. Opady są bardzo małe, średnio rocznie spada tylko 5 mm. Rekord ciepła odnotowano w 1913 r., kiedy w lipcu w cieniu zmierzono tutaj 57 stopni Celsjusza.
Absolutnie konieczne jest, aby odwiedzający mieli ze sobą wystarczającą ilość wody pitnej.

Badwater Basin pokrywa rozległa równina solna rozciągająca się na wiele kilometrów. Gleba jest bardzo słona, a na jej powierzchni występuje skorupa solna. Można po niej chodzić ostrożnie, jednak gdy jest mokra, może być dość ślisko. Istnieją również „wielokąty solne”, czyli regularne formacje powstałe w wyniku krystalizacji soli

Główną atrakcją jest tablica wznosząca Badwater Basin, z którą niemal każdy odwiedzający robi sobie zdjęcie. To miejsce, w którym mogą poczuć się jak na końcu świata.

Wewnątrz obszaru Badwater Basin znajduje się małe jezioro zwane Badwater Pool. Jezioro nazywa się Badwater. Dzieje się tak dlatego, że nie można z niej pić, woda jest niejadalna. Woda nie jest trująca, ale jest bardzo słona.