Reisverslag een weeklange reis naar Taiwan

Na een vlucht met Qatar Airways vanuit Praag via Doha en Hong Kong, vanwaar we met Hong Kong Airlines verder gingen naar Taipei, bevonden we ons al snel in dit steegje in het stadscentrum, waar we onderdak hadden geregeld. De locatie is ideaal omdat het in het centrum ligt en dichtbij de metro en het centraal station, van waaruit hogesnelheidstre­inen rijden.

Op de eerste dag in de ochtend gingen we naar de botanische tuin.

Naast de gevarieerde flora komt de bezoeker ook historie tegen in de botanische tuin. Dit is het paviljoen waar vroeger de diplomaten verbleven die naar het plaatselijke koninklijk hof kwamen.

De eerste dag na aankomst (twee uur na middernacht), accommodatie en een korte nachtrust, gaan we 's ochtends op pad om de lokale bezienswaardigheden te bekijken. We hebben geen tijd te verliezen, de tijd in zeven dagen om de plaatsen te bezoeken die we gepland hebben in Taiwan is behoorlijk gespannen. Onze accommodatie in het stadscentrum heeft als voordeel dat we gemakkelijk naar mijn (en andere toeristen en lokale gelovigen) favoriete Longshan-tempel kunnen lopen. En vanaf hier weer te voet (maar natuurlijk ook met openbaar vervoer bussen of metro), via een oase van rust in de botanische tuin, kwamen we bij het mausoleum van Chiang Kai-shek. Het grote complex omvat ook het Nationaal Theater en het Nationaal Concertgebouw. Direct in het mausoleum, dat wordt gedomineerd door een levensgroot standbeeld van Chiang Kai-shek, is het mogelijk om een aantrekkelijke ceremonie van het wisselen van de erewacht bij te wonen. En omdat we er nog niet genoeg hebben, nemen we de metro naar de TAIPEI 101 wolkenkrabber, die op het moment van voltooiing in 2005 de hoogste wolkenkrabber ter wereld was. Vandaag gaan we echter niet naar het observatiedek, het weer is slecht.

De volgende ochtend namen we de metro naar het eindstation in Beitou (moet overstappen), een stad met warmwaterbronnen en een uitweg naar Yangminshan National Park, waar je kunt lopen of het lokale openbaar vervoer kunt nemen. Het is mogelijk om dagen door het nationale park te wandelen, we kozen voor de Thermal Valley in Beitou en de Sulphur Valley in het nationale park. De Thermal Valley is al erg aantrekkelijk wanneer stoom opstijgt uit echt heet water (niet bereiken, verbrandt, heeft meer dan 60 ° C) en zorgt voor een interessante sfeer..... en een ideale plek voor het maken van selfies. Om naar Sulphur Valley te lopen, lopen we door Beitou en de stad uit over lokale wegen met behulp van schaarse borden en lokale mensen. Onderweg passeert het plaatselijke museum, dat vraagt om een bezoek, maar eerst willen we de Sulphur Valley bezoeken, dan op de terugweg. Zoals gewoonlijk was er geen bezoek, want we gingen terug naar Beitou en gingen helemaal anders… Sulphur Valley is een actieve seismische vallei, waaruit op veel plaatsen stoom ontsnapt, kokend water borrelt en het geheel geel gekleurd is van zwavel, zoals de naam van de vallei doet vermoeden. Op weg naar de vallei kwamen we ook gigantische spinnen van tien centimeter tegen, waar vooral een van mijn zonen bang voor was, die een fobie heeft. Maar hij heeft ons er in ieder geval op gewezen en we hebben toen een paar minuten foto's van ze gemaakt. Na het verkennen van de vallei, ontdekten we dat het mooi weer was, dus het is de moeite waard om 's avonds naar het uitzicht vanaf de Tiaomi Historic Trail op TAIPEI 101 te gaan met uitzicht op de zonsondergang over Taipei. Daarom stapten we op de lokale bus, die ons in een paar minuten terug naar Beitou bracht. Hier zijn we erin geslaagd om te eten en te zitten met de lokale bevolking in het zwembad met thermale bronnen en warm natuurlijk water. En neem dan de metro door de stad naar TAIPEI 101, steil met veel mensen de trap op naar het bos boven de stad, waar veel plekken zijn waar je de zonsondergang, TAIPEI 101 en de lichtende stad onder je kunt zien. Het beste is om wat verder het bos in te gaan en hoger de heuvel op, waar je plekken kunt vinden met minder mensen en van waaruit je ook iets in de finale zult zien, zodat je geen last hebt van mensenmassa's met mobiele telefoons. Er staan wachtrijen voor enkele bekende uitkijkpunten zodat je hier foto's kunt maken. Het uitzicht vanaf hier op de zonsondergang en de stad die onder je oplicht is de moeite waard om hier te klimmen. Vooral in de zomer, verwacht durch te zijn voordat je hier komt. De paden zijn 's nachts verlicht, maar het kan toch goed zijn om een hoofdlamp mee te nemen als je 's nachts blijft. We zijn met de metro comfortabel terug naar het hotel gegaan.

We besloten onze laatste dag in de hoofdstad van Taiwan door te brengen op een plek waar we nog nooit eerder waren geweest, en dat was het Dadaocheng (Datong District). Tijdens mijn vorige verblijven in Taipei was het een meedogenloos ogend deel van de stad waar niets was en er dus geen reden was om hierheen te komen. Deze keer hebben we echter vernomen dat deze plek de aandacht heeft gekregen van het stadsbestuur, dat het nieuw leven inblaast en het tot een andere toeristische attractie van de stad maakt. En terecht. Dit gebied, gelegen aan de oevers van de Tamshui-rivier, was vroeger een koopmanswijk met koopmanshuizen, overslag, aanlegsteigers en pakhuizen voor boten en koopmanshuizen. Deze worden nu gereconstrueerd, maar het zijn geen dode musea geworden, maar het leven in de vorm van woonhuizen gaat er verder in (u kunt gratis of tegen een kleine vergoeding in enkele van de typische smalle koopmanshuizen kijken en de eigenaar zal u begeleiden u en laat alles zien wat interessant is), originele winkels of „kantines“. Musea, en interessante, die erop gericht zijn het lokale vroegere leven dichter bij de bezoekers te brengen, zijn een bezoek waard. We waren in een museum, vanaf het terras waarvan het mogelijk is om de lokale koopmansstraat Dihua te overzien. Maar de buurt leeft ook cultureel en religieus. We wilden de plaatselijke Lee Cungsheng Memorial Christ Presbiterian Church zien. Maar het zat vol met mensen, dus we durfden niet veel. Onze besluiteloosheid werd echter opgemerkt door de bezoekers van de kerk en we waren gelijk binnen. Er werd ons uitgelegd dat hier een bruiloft werd gevierd, die gisteren plaatsvond. En van de vele desserts die we nog moesten proeven, zou het onbeleefd zijn om te weigeren. Mooie wandelingen langs de Tamshui-rivier bieden mooie wandelingen. Een rondleiding door dit, evenals andere delen van Taipei, zal veel gemakkelijker en leuker worden gemaakt door informatieboeken en kaarten, die gratis verkrijgbaar zijn bij toeristeninformatie in de hele stad. Maar de tijd dringt weer, het weer belooft een prachtig uitzicht, dus voor de derde keer gaan we naar TAIPEI 101, deze keer echt omhoog. En het betaalde zich uit. Het uitzicht vanaf die hoogte is geweldig. Van Yangminshan National Park, het stadscentrum met een zichtbaar gebouw van de hoofdstad. treinstation en de Shin Kong Mitsukoshi-toren naar de plaats van het uitkijkpunt van gisteravond kan alles worden gezien. Binnen is er een zeer interessant zicht op een enorm gewicht, dat in het lokale seismische gebied mogelijke schommelingen van het gebouw veroorzaakt door een aardbeving of tyfoon in evenwicht houdt. Bovendien wordt hier alles technisch uitgelegd, zodat ook een leek begrijpt hoe het werkt. En vanaf TAIPEI 101 haasten we ons naar het hotel om onze rugzakken op te halen en proosten op het centraal station met de hogesnelheidstrein (THSR) naar Taichung.

De reis met de hogesnelheidstrein van Taipei naar Taichung duurt even. Wanneer de trein alleen in Banqiao stopt, duurt de reis naar het centrum van het eiland 50 minuten, als de trein 4 haltes heeft, ben je in Taichung in 1 uur en 5 minuten !!! Je geniet er dus niet echt van. En toch is het zo comfortabel en luxueus… Dus we zijn nog steeds in Taichung in het licht. Maar het THSR-station ligt niet in het stadscentrum, maar aan de rand. U wordt echter betrouwbaar met een shuttlebus of een „gewone“ trein naar de stad vervoerd. Dit is wat we gebruikten. In Taichung zelf wachtte ons echter een verrassing toen we uitstapten bij de fungl van het nieuwe station, wat hier een paar jaar geleden nog geen hint was! Het oude stationsgebouw is bewaard gebleven onder een nieuwe lijn die naar de viaducten leidt. Ons vooraf geboekte hotel The Enterpriser ligt op vijf minuten lopen van het station, dus we hebben eerst ingecheckt en zijn naar een nabijgelegen autoverhuurbedrijf gegaan om te controleren of onze autoreservering voor morgen werkt. En 's avonds gingen we naar de avondmarkt, waar we weer vielen voor gastronomische feesten in straatstalletjes. Trouwens, The Enterpriser is geweldig, luxe… en verschrikkelijk goedkoop vanwege de kwaliteit. We begrijpen het vandaag nog steeds niet, het was ons tijdens ons verblijf vreemd en we wachtten waar er iets voor ons „uit zou springen“. Maar niets sprong eruit, alles was in orde. Alleen het ontbijt was typisch Chinees en het is misschien niet voor iedereen geschikt. We haalden de auto 's ochtends op en reden langs de Central Cross Island Highway naar het stadje Guguan, dat tussen de eerste hogere heuvels van de centrale bergen ligt en beschikt over warmwaterbronnen, waarvan je kunt genieten in verschillende lokale resorts, waarvan ik kan Four Seasons aanbevelen aan de andere oever van de rivier, die door de Guguan stroomt, die een diep ingesneden vallei creëert en bijvoorbeeld hele huizen meevoert, wat we een paar jaar geleden zagen. In de Four Seasons zijn er zwembaden op houten en overdekte terrassen met afwisselend warm water van 40+ graden tot ijsbaden voor de winterharde. We brachten hier het grootste deel van de dag door en keerden in het donker terug naar Taichung. Navigeren door de lokale zijwegen is niet helemaal eenvoudig, maar met een kaart in het Chinees, een beetje kennis uit het verleden en eventueel het stellen van vragen is het te doen.

Helemaal aan het begin was het ons duidelijk dat de reis naar de oostkust door de bergen en de Taroko-kloof twee dagen lang best spannend zou zijn. Daarnaast hadden we een reis naar Li-shan verwacht over een zijweggetje, wat tien jaar geleden best avontuurlijk was. Op weg naar de stad Pu-li, langs de weg die werd aangegeven door onze 10 jaar oude auto-atlas in Taiwan, die ik ooit meerdere keren heb gereden, begonnen plotseling bruggen boven ons hoofd te verschijnen met een weg die hier de vallei doorkruiste en daar. Wat is het? De kaart toonde zoiets niet … Later kwamen we erachter dat het een nieuwe, enkele tientallen kilometers lange snelweg nr. 6 is, die net ten zuiden van Taichung is aangelegd en naar Pula leidt, waar het mogelijk is om deze in te voeren van de oorspronkelijke weg. Dus we gebruikten het alleen op de terugweg en het hielp veel toen we niet op tijd bij de autoverhuur waren. Op weg naar de bergen had het rijden op de oude weg echter twee voordelen. Ten eerste was de weg bijna leeg vanwege de snelweg (in tegenstelling tot de situatie jaren geleden, toen het bijna een permanente file was. En ten tweede, toen we voor Pu-li staken en geen krik in de auto vonden (het was onder de bestuurdersstoel), een lokale onderhoudsauto, die de slagbomen controleerde, hielp ons en we lieten de fiets vervangen zonder werk, en in Pu losten we ook de bandenreparatie op, toen we stopten bij het VVV-kantoor, dat gluurde op de weg en waar een verraste medewerker de dichtstbijzijnde bandenservice googelde.Op twee hoeken hebben ze een lekke band gerepareerd en in een paar minuten vervangen voor een paar NTD's in een bandenservice, en we konden de bergen in. ingeruild voor nr. 89 en de bergen in gereden. Geweldige ervaring, ongelooflijke uitzichten en nog meer ongelooflijke alpine, moeilijk bereikbare dorpen. En een daarvan, in Hou-shan (Hongxiang), zoals gewoonlijk, warmwaterbronnen. olika zwembaden, aan het einde van het dorp achter de brug over de rivier, vrij toegankelijk, geen voet. Ander warm water in verschillende zwembaden, fantasie. Vanaf daar keert u terug naar Highway 89 en richting Li-shan. We kwamen daar 's avonds aan en gingen op zoek naar accommodatie. Het is hier duur, maar na verschillende pogingen zijn we erin geslaagd een betaalbaar hotel te vinden. Het niveau was niet veel, maar wel heel goed. Zelfs diner in een lokaal restaurant. Hoe anders, toch? De volgende dag, na een ochtendtour door Li-shan en adembenemende uitzichten op de omringende 3.000 meter hoge toppen en ontbijt op het terras voor Family Mart, reden we door Dayuling op de kruising van wegen 8 en 14 in de richting van Taroko . De Taroko Gorge en het hele lokale NP met dezelfde naam is een fantastische aangelegenheid en een „must see“ gebied in Taiwan. Vanaf een hoogte van 2565 m in Dayuling, met talloze kronkels door verschillende klimaatzones, daalt het af naar de zee bij Hualien, het regionale centrum. De weg is permanent in onderhoud, want door hevige regenval glijdt het ergens nog, vallen er rotsen en storten bruggen in. We kwamen een probleem tegen net boven de Taroko-kloof zelf, waar de weg slechts 15 minuten per uur openging voor het verkeer voor auto's om te vertrekken, en de rest van de tijd werkten klimmers aan de rots boven de weg om de rots te rehabiliteren. Dit wachten droeg er uiteindelijk toe bij dat we helaas de prachtige, rotsachtige en wilde oostkust niet bereikten, maar om tijdsredenen moesten we onder Tarok door en beginnen terug te keren naar Taichung, waar we onze auto om acht uur moesten inleveren. De voetgangerstour door de kloof was ook gedeeltelijk in reconstructie op het moment van het bezoek (november 2018), dus we hebben het net gezien. Een prachtige canyon, marmeren kliffen en duizenden nestelende zwaluwen zijn een belevenis. Onderweg stopten we ook in Tien-siang en een lokale tempel met een pagode hoog boven de Li-wu riviervallei. We gingen weer terug via Dayuling (er is geen andere manier) en het hoogste punt onderweg in de Hohuan Shan Pass op een hoogte van 3275 m. We zaten hier in de mist, dus we hebben niets gezien, maar Ik weet dat de uitzichten hier geweldig zijn. Zelfs met behulp van de nieuwe snelweg bereikten we de autoverhuur in Taichung net op tijd. En voor middernacht, na het diner in het plaatselijke winkelcentrum, hebben we een luxe VIP-bus naar het vliegveld, vanwaar we naar onze volgende bestemming, Hong Kong, verhuizen. .

Ook het Nationaal Theater en de concertzaal bevinden zich in een groot gebied met een mausoleum. In het mausoleum is het mogelijk om de wisseling van de wacht te zien.

Stoom stijgt op uit echt heet thermaal water in Beitou, aan de voet van het Yangminshan National Park. Het wordt niet aanbevolen om aan te raken, maar niet ver van het metrostation in Beitou is het mogelijk om met de lokale bevolking in warm water te „baden“ in aangewezen openbare zwembaden. Vrij.

De beroemde wolkenkrabber is het mooiste uitzicht vanuit de bossen boven de stad. En het is het beste om hier de avond voor zonsondergang te komen.

In Taipei kun je de onlangs nieuw leven ingeblazen Dadocheng-wijk tegenkomen, vol originele koopmanshuizen, musea, winkels, kerken … De koopmanshuizen zijn smal vanaf de straat, maar strekken zich diep uit achter de ingangsgevel. Ze leefden (leefden), handelden en verkochten.

Het nieuwe moderne treinstation in het centrum van Taichung ligt direct naast het oude, waarvan het gebouw bewaard is gebleven.

In Guguan is het mogelijk om op veel plaatsen te wandelen en het lokale mineraalwater te testen.

Drieduizendsten, en eindeloze mogelijkheden van trektochten, rond Li-shan.