Kawazu Nanadaru, Izu Inatori en onsens

Kawazu Nanadaru zijn zeven watervallen in de bergen boven de stad Kawazu (bereikbaar met de bus vanaf het treinstation) in het zuidoosten van Izu. Een aangenaam wandelpad leidt ongeveer een kilometer door het bos en langs watervallen, waarvan de hoogte varieert van de 30 meter hoge Odaru („grote waterval“) tot de 2 meter hoge Kanidaru („krabbenwater­val“).

Aan de voet van het pad ligt het kleine warmwaterbronresort Nanadaru Onsen en de indrukwekkende Kawazu Nanadaru Loop Bridge, een unieke spiraalbrug van twee verdiepingen langs de National Route 414, hoog boven de vallei. De brug is 45 meter hoog, 80 meter breed en 1064 meter lang.

Vanaf Kawazu is het slechts één treinhalte naar Izu Inatori. Nadat we het Izu-Inatori Station hebben verlaten, gaan we de weg af richting de vissershaven. De tempel ligt aan onze rechterkant. Voor de ingang staat een klokkentoren en een grote boom.

De tempel behoort tot de Kenchoji-school van de Rinzai-sekte en werd gebouwd in 1560. Aan de voorkant bevindt zich de grote zaal en aan de linkerkant staat een grote Birmese boeddhistische Nadebotoke-bel en een stenen Boeddha.

We gaan verder naar de kust en lopen langs de haven met vissersboten. Het is na het hoogseizoen, we zijn hier bijna alleen en alleen de verlaten hotelcomplexen herinneren ons aan het toeristenverkeer van de zomermaanden.

Een wandeling door de haven geeft ons het gevoel dat er een stukje Japan is dat bevroren lijkt in de tijd. Het nodigt ons uit naar een tijd zonder restaurants waar je op tablets bestelt, naar cafés zonder smartphones. Het moderne Japan vergeet misschien langzaam enkele van de tradities die de lokale bevolking nog steeds in ere houdt. Deze ongrijpbare en soms romantische sfeer biedt een kant van Japan die velen nog steeds graag willen ontdekken en ervaren.

We ontmoeten een lokale visser. Onze kennis van het Japans is niet geschikt voor welk gesprek dan ook, dus volgen we de routine van netwerkonderhoud.

We gaan verder met de trein naar station Atagawa Izu. Nadat we het stationsgebouw hebben verlaten, worden we begroet door een oude houten boortoren waar stoom stroomt. Deze oude boortorens waren ooit een gebruikelijk middel om diep onder de grond te boren om warm water voor zogenaamde onsen weg te pompen. Tegenwoordig fungeert het als een mooie herinnering aan het traditionele ambacht van het creëren van een Japanse warmwaterbron. We zitten binnen en verfrissen onze voeten in een warm bad. Redelijk aardige passagiersdienst.

We zijn hier weer bijna alleen, maar de dichte hotelontwikkeling herinnert ons eraan dat de belangstelling voor kuurtoerisme hier in het hoogseizoen groot is.

Het woord onsen verwijst naar een Japanse warmwaterbron. In het vulkanisch actieve Japan zijn er honderden onsen, die traditioneel werden gebruikt als openbare baden en vandaag de dag nog steeds een belangrijke rol spelen in het binnenlands toerisme.

We vervolgen onze treinreis. De laatste stop is een volkomen vredige en slaperige plek aan de Pacifische kust, het kleine stadje Hokkawa Izu. Het was een aangename dag in de prachtige omgeving van de oostkust van het Izu-schiereiland, met heel weinig toeristenverkeer.