Artikel Bezoek Los Angeles

Amerika is gebouwd voor auto's, dus voor grote steden is het standaard dat er 6 of meer snelwegen door de stad lopen. Dit is hoe de stad Los Angeles ons begroette bij onze aankomst uit het noorden. De wolkenkrabbers van de Downtown rijzen in de verte op en trekken je aan als een magneet en het verkeer wordt dikker naarmate je dichter bij het centrum komt.

Het lijkt niet zo, maar sinds we de wolkenkrabbers voor het eerst zagen, kostte het ons meer dan een uur om in de stad te komen om ze te bereiken. Maar we hadden plezier omdat de zonsondergangen echt spectaculair zijn.

In Amerika gebruiken ze de term binnenstad (historisch gegeven) voor het stadscentrum, en het is meestal een zakencentrum met moderne wolkenkrabbers. U vindt hier voornamelijk de hoofdkantoren van grote banken en hun hoofdkantoren. We reden er onderdoor en parkeerden hier (voor ongeveer 4 uur 10 dollar). Daarna gingen we een rondje lopen.

Amerika heeft niet veel historische gebouwen in ons Europese concept. Alles ouder dan 100 is een historisch monument. Toch staat zelfs in het hart van het moderne Downtown dit gebouw van de Centrale Bibliotheek, dat er in ieder geval ouder uitziet dan het is (gebouwd in 1986).

Het zou Amerika niet zijn als het niet vol contrasten zou zijn, en we kwamen er per ongeluk een tegen. Tijdens onze willekeurige avondwandeling door Downtown liepen we helemaal naar de volgende wijk. Vanuit het stadscentrum liepen we ongeveer 15 minuten van luxe restaurants naar het centrum van het grootste officiële kraakpand van de Verenigde Staten. We hadden „geluk“ dat we het allemaal hebben meegemaakt (ongeveer 6 blokken), want we hadden geen idee van zoiets en met elk blok werd de omgeving slechter. Na deze ervaring, die misschien niet altijd positief is, vooral niet als deze sterk is, zijn we de omgeving gaan googelen. De rijke, vele decennia oude geschiedenis van deze wijk is het lezen waard, bijvoorbeeld op Wikipedia (wie kent Engels), wie geïnteresseerd is. Kortom, ik wil hier samenvatten dat een zeer grote daklozengemeenschap hier wettelijk het recht heeft gekregen om op straat te leven. De rechtbank erkende dat het niet hebben van een huis geen misdaad was en verbood politie-invallen.

Onze volgende stop was een andere populaire toeristische attractie, een bezoek aan het gigantische Hollywood-bord boven de stad. Uiteindelijk zijn we niet onder het bord zelf doorgegaan, maar op de heuvel, die dichter bij de parkeerplaats ligt en dus zowel zicht op het bord als in de verte zicht op de omgeving geeft.

U kunt gratis parkeren onder de heuvel en naar boven lopen. De eerste meters beklim je het trottoir, dat naar het observatorium leidt en langs de weg loopt, die je met de auto kunt bereiken. Boven is een kleine (vrij dure) parkeerplaats, of je kunt je gewoon omdraaien en weer naar beneden gaan. Je kunt ook een ingang naar het observatorium kopen, maar we hadden pech omdat het gesloten was voor het nieuwe jaar, toen wij er waren. Maar dat vonden we niet erg, want de belangrijkste reden dat we hier kwamen was het uitzicht, en het was het waard met elke meter die we klommen.

Het pad verder boven het observatorium voert alleen langs stoffige voetpaden. We kozen natuurlijk voor de steilste met een steil glibberig stof omhoog. Tijdens het rusten en ademen is er nog steeds iets om van te genieten, dus we hadden niet eens door hoe snel we klommen. We hebben niet eens veel mensen ontmoet op deze reis. Maar er zijn veel paden met verschillende neigingen die naar boven leiden. De hele heuvels boven Hollywood worden immers heel dicht doorkruist door wegen.

Vanaf de top tegen de liggende berg van het Hollywood sign weet je niet naar welke kant je eerst moet kijken. Je hebt uitzicht op het Hollywood Sign, het observatorium onder je, of de stad met zijn wolkenkrabbers in de binnenstad.

De bovenkant geeft ook zicht op de andere kant, die tot nu toe verborgen was. Er is uitzicht op de machtige bergen boven de stad (er zijn er zelfs drieduizend), waar de lokale bevolking gaat skiën of gewoon naar de sneeuw kijkt. De volgende dag reden we langs de Angeles Crest highway, wat zeker de moeite waard is.

Nog een laatste blik op de omgeving, het uitzicht op de beroemde Inscriptie bewonderen en weer afdalen, en dat het behoorlijk steil was. We hebben de hele klim in ongeveer 2 uur gedaan, maar als je daar zin in hebt, kun je de hele dag langs de wegen wandelen.

Aan het eind van de dag reden we door de wijk Beverly Hills naar de buitenwijken van LA, een prachtig strand in Santa Monica. U vindt er een eindeloos gouden zandstrand, zeegolven, meeuwen en welzijn.

Langs het strand tussen de zandduinen ligt een kilometerslange asfaltweg, die wordt gebruikt door skaters, fietsers, voetgangers en waaghalzen op skateboards. Pioniers van skateboarden en in-line skaten verschenen in hun begin voor het eerst op deze snelweg in Californië.

Niet elk goed Amerikaans strand kan zonder zijn pier, waarop mensen kunnen lopen en een beetje dichter bij de oceaan kunnen komen. Santa Monica Beach staat bekend om zijn vele bedevaartsattrac­ties en lekkernijen. Je vindt er ook het restaurant Bubba a Gump, waarvan het meeste waarschijnlijk wordt geassocieerd met de film Fotest Gump.

Aan het eind van de dag hebben we hier bij zonsondergang afscheid genomen van de oceaan, want de volgende dag gingen we landinwaarts naar Las Vegas. Het landschap bij zonsondergang met een baywatch-cabine deed ons denken aan de beroemde jaren 90-serie uit deze omgeving – de kustwacht.