Plangeross - Gahwinden - Westgrat - Hohe Geige
De beklimming van Plangeross naar Hohe Geige in één dag is behoorlijk uitdagend, maar bij mooi weer is het te doen. Het is echter aan te raden om vroeg in de ochtend te vertrekken. Als je niet te veel wilt jagen, maar wel wilt genieten van het uitzicht en onderweg foto's wilt maken, moet je er rekening mee houden dat de wandeling ongeveer twaalf uur duurt. Als u bovendien bij de Rüsselsheimer Hütte wilt stoppen, kan de wandeling nog langer duren.
Van Plangeross naar Rüsselsheimer Hütte
De meest geschikte plek om een dagtocht naar de Hohe Geige te beginnen is de stad Plangeross. Als u niet direct in Plangeross verblijft, is het mogelijk om uw auto te parkeren op de kleine parkeerplaats tussen Plangeross en Weisswald, van waaruit uw eigen reis naar de Hohe Geige begint. Het eerste stuk naar de Rüsselsheimer Hütte (voorheen Chemnitzer Hütte) duurt volgens de indicator ongeveer 2 uur en is redelijk geloofwaardig. Het huisje ligt op een hoogte van 2.323 m boven de zeespiegel en de hoogte van de weg vanaf de parkeerplaats is iets meer dan 700 m. Het voetpad zelf is relatief comfortabel, maar toch een beetje vermoeiend, dus even uitrusten bij het huisje komt zeker van pas. Vanuit het huisje is een prachtig uitzicht op de tegenoverliggende nok.
Van Rüsselsheimer Hütte naar Gahwinden
De Hohe Geige kan op twee manieren worden beklommen – langs de zogenaamde Normalweg of via het uitzichtpunt Gahwinden en verder langs de Westgratweg. Op het bord bij het huisje zijn beide wegen zwart aangegeven (moeilijk). De reis over de Normalweg zou 3,5 uur moeten duren, de reis over Westgrat 4 uur – in mijn ervaring een zeer optimistisch cijfer, meer bekwame toeristen kunnen het in die tijd misschien doen, maar ze zullen waarschijnlijk geen tijd hebben om van de reis te genieten. Het kruispunt ligt tot ongeveer 800 m achter het huisje. De Normalweg is naar verluidt de laatste tijd niet aanbevolen vanwege vallend gesteente, dus bij de kruising sla ik linksaf naar het uitzichtpunt Gahwinden. De weg is hier aangenaam, zonder steilere klim. Op de uitkijk, op een hoogte van 2.647 m boven de zeespiegel, staat een houten kruis en, misschien een beetje verrassend, een houten bank. Een ideale plek om te ontspannen voor het meest veeleisende deel van de route.
Westgrat
De eerste tientallen meters is het pad nog relatief eenvoudig, maar al snel verschijnen er stenen, puin, rotsblokken en verdwijnt het verharde voetpad onherstelbaar. Wandelstokken beginnen eerder in de weg te zitten dan te helpen, en het is beter om ze aan een rugzak te bevestigen en je handen vrij te maken, wat steeds meer nodig zal zijn bij het klimmen. Op de foto (achterom kijkend) is de richel te zien waarlangs de weg loopt.
Top in zicht
De top van de Hohe Geige is een groot deel van de weg niet zichtbaar, totdat hij na het stijgen naar hogere posities uiteindelijk verschijnt (een verder weg gelegen top met een strook sneeuw).
Voortzetting na Westgrat
Het meest uitdagende deel van de weg ligt echter nog voor ons. De Westgratweg gaat verder langs de bergkam, die hier en daar relatief smal is. Er zijn staalkabels op verschillende meer blootgestelde plaatsen om de veiligheid te vergroten. Ik zou dit pad niet erg aanbevelen voor mensen die last hebben van duizeligheid.
Gletsjermeer
Onder de top van de Hohe Geige ligt een klein gletsjermeer. Eind augustus 2019 waren er echter geen monumenten op het meer. Van de „ijsberg“ was ook niet veel meer over. Het water stroomde tussen de stenen recht in het binnenste van de rotsen. Op dit punt komen de wegen Westgrat en Normalweg weer samen. Het ontbreken van een vijver vergemakkelijkte het laatste deel van de beklimming. In plaats van de overblijfselen van de „gletsjer“ aan de rechterkant, waar de standaardweg naartoe leidt, te omzeilen, was het mogelijk om rechtdoor te gaan langs het kortste pad.
Bovenaanzicht
De reis van Plangeross naar de top van Hohe Geige duurde ongeveer 7 uur. Het weer verslechterde een beetje, maar er waren nog steeds prachtige uitzichten vanaf de top. Bovenaan het kruis staat een doos met een boek, volgens welke er die dag 3 andere mensen voor me stonden (plus misschien een paar anderen die zich niet hadden aangemeld).
Afdaling op de Normalweg
Vanwege tijdgebrek koos ik voor de weg naar beneden de Normalweg, ondanks het vermeende gevaar van vallende stenen. Ik zag er van een afstand meerdere mensen op staan, dus ik waagde het ook. Ik weet niet of het gevaar reëel is, er is geen steen gevallen tijdens mijn afdaling, maar gedurende de dag zijn er verschillende kleine steenlawines van de tegenoverliggende helling van de Puitkogel gevallen. De afdaling langs de Normalweg is best uitdagend, erg steil en lijkt eindeloos. Maar toch iets makkelijker dan Westgrat afdalen.
Keer terug naar Plangeross
Zodra het steilste deel van de Normalweg achter ons ligt, is de reis naar de Rüsselsheimer Hütte niet meer moeilijk. Daal dan af naar de parkeerplaats. Vanaf hier is het slechts een korte wandeling naar Plangeross.
Artikelen in de buurt
Giga-lijst: De mooiste beklimmingen in de Ötztaler Alpen
De Ötztaler Alpen bieden honderden 3.000 toppen die toegankelijk zijn vanuit drie belangrijke valleien: Ötztal, Pitztal en… Lees verder
Giga-lijst: De mooiste bergbeklimmingen van Oostenrijk
Oostenrijk biedt talloze geweldige bergbeklimmingen, je vindt hier ook duizenden en duizenden bergen. Laten we eens kijken naar… Lees verder