Beklimming naar Karleskopf en Polleskogel

De weg van de Braunschwaiger Hütte stijgt langs een duidelijk pad naar de kleine uitgestrektheid van Karleskopf. Het uitzicht op de ijsarena, inclusief de hoogste berg van Tirol, de Wildspitze, is constant.

Een ander klassiek beeld van deze tour is het paar verglaasde drieduizenders Innere Schwarze Schneid en Linker Fernerkogel.

Achter de machtige gletsjers recht tegenover je rijst de noordelijke, gletsjermuur van de Wildspitze op, alsof hij omringd is door andere toppen. Vanuit het zuiden, bijvoorbeeld vanaf de top van de Kreuzspitze, ziet het er veel monumentaler uit.

Als je naar de top van Karlskopf wilt klimmen, moet je na ongeveer een halve kilometer lopen van het hoofdpad afslaan naar een iets minder duidelijk pad. De vrije ruimte is minimaal en je hebt nog een, hoewel niet drieduizend, uitkijkheuvel op de lijst.

Vanaf de top is er ook een geweldig uitzicht op de grillige bergkam van de Kaunergrat en het populaire meer Rifflesee

Vanaf de top van Karlskopf is er ook een mooi uitzicht op het hoofdpad dat oprijst in de met gras begroeide helling. De natuur is echt krachtig, het was genoeg een paar jaar na het terugtrekken van de gletsjer en het is al groen. Het belangrijkste doel van deze tour – Polleskogel stijgt direct aan de horizon.

Nadat u van het uitzicht heeft genoten, neemt u hetzelfde pad terug en volgt u het hoofdpad. Als je terugkijkt, zie je alles wat je al in petto hebt.

Als je op zijn minst een beetje geluk hebt, is het geen probleem om hier een steenbok tegen te komen.

Net onder de Polleskogel (ca. 100 meter boven zeeniveau) eindigt een comfortabel voetpad en begint de klim naar het Pitztaler Jöchle-zadel en verder naar de top van de berg.

Nadat je in het Pitztaler Jöchl-zadel bent geklommen (overigens goed bereikbaar vanaf de andere kant, zie HIER). Je moet beslissen of je de laatste 40 hoogtemeters naar de aangrenzende Polleskogel-berg wilt beklimmen. Veel toeristen raden gebarsten rotswanden af, maar uiteindelijk is de beklimming niet zo verschrikkelijk als het op het eerste gezicht lijkt.

Er is niet veel ruimte op de top van de berg, maar de uitzichten zijn indrukwekkend, natuurlijk vooral naar de gletsjerarena onder leiding van de Wildspitzi.

De zwakste uitzichten zijn naar het zuidoosten, naar de overblijfselen van de Rettenbach-gletsjer en het skigebied rondom. Direct onder u bevindt zich de parkeerplaats aan het einde van de beroemde Ötztaler Gletscher Strasse – de hoogste weg van Oostenrijk. Fotoverslag HIER.

Direct vanaf de top van de Polleskogel gaat de Geigenkamm verder, waar de uitdagende wandelroute Mainzer Höhenweg doorheen loopt. Ver aan de horizon zie je de hoogste berg van deze bergkam, die het tztal en het Pitztal scheidt – Hohe Geige.

Het mooiste zijn echter de uitzichten waar je praktisch de hele klim naar hebt gekeken. Vanaf hier zijn ze echter het meest panoramisch. Nummer twee is waarschijnlijk de dramatische bergkam van de Kaunergrat.

Het bovenaanzicht bevindt zich echter nog steeds in de gletsjerarena. Als je niet aan een auto gebonden bent, hoef je niet dezelfde weg terug en kun je afdalen naar het Ötztal.