Wędruj przez Park Narodowy Rondane

Wyjeżdżam wcześnie rano pociągiem z Hamar przez Elverum i autobusem z Aten do osady Straumbu, skąd zaczyna się trzydniowa wędrówka przez Park Narodowy Rondane. Po drodze chcę odwiedzić 2 najwyższe szczyty i na własną rękę doświadczyć norweskiej przyrody. 15 kg na plecach to pierwsze kroki, które warto poznać, zwłaszcza gdy szukasz zagubionego chodnika rozgałęziającego się w lesie (prawie lasem deszczowym) i wybieram ścieżkę, którą prowadzi mnie intuicja. Spotykam małżeństwo (ostatnie osoby tego dnia), które polowały i mówię, że jeśli pójdę dalej, most na rzece jest zburzony z powodu zeszłorocznej powodzi i muszę sam znaleźć drogę. Na szczęście we wrześniu rzeka nie jest dużym problemem, ale po półtorej godzinie penetracji lasu znajduję chodnik i kamienie ukryte pod gęsto rosnącymi porostami. Jadę stosunkowo dobrze, po chwili opuszczam leśną granicę, gdy powoli otwierają się przede mną widoki okolicy. Dzięki temu chodnik staje się stromy, aż docieram do szczytu Hoegrenden, gdzie znajduje się chata w postaci warstwowych kamieni. Wstawiam tutaj rzeczy, a pozostałe 200 metrów wysokości na szczyt idzie bardzo łatwo. Na Hoegrenden 2118m widzę całe pasmo górskie i wszystko dopełnia zachodzące słońce. Następnego ranka postanawiam szybko zejść w dolinę, aby móc ponownie wejść na najwyższą górę pasma Rondslottet, 2178 m. Jest już tu dość tłoczno. Dzieje się tak dlatego, że pod górą powstał duży parking, na którym regularnie kursuje również autobus, więc turystów nie brakuje. Uspokaja się do zachodu słońca i kiedy skręcam za wzgórze do jeziora, widzę tylko kilka namiotów na drugim brzegu. Noc znów jest spokojna i cicha. Rano zbieram żurawinę i jagody, robię owsiankę i ruszam w dalszą drogę na parking, gdzie przed odjazdem autobusu kocham krajobraz, który wydaje mi się, że jestem na księżycu, a nie na Ziemia.

Zawsze myślałem, że wąskie mosty to domena Azji, nawet w Norwegii kierowca musiał uważać, bo po prostu wjechał włosem po filarach mostu :-)

W końcu znalazłem chodnik i mogłem śmiało kontynuować. Po prawej szczyt dnia Hoegronden (2118 m npm)

Kiedy opuszczam granicę lasu

I tu pierwszą noc spędziłem na pustyni zawinięty w śpiwór, budziłem się w nocy akurat nadepnięciem na kogoś / coś na skałach

Co więcej, dawno nigdzie nie zaznałam takiej ciszy i spokoju

I tym samym pożegnał się ze mną pierwszego dnia

Poranne widoki i tuż przy dzisiejszym miejscu docelowym, najwyższa góra w parku

Poranna higiena w lokalnym potoku, nie znam nic orzeźwiającego :-)

Wczorajszy szczyt Hoegronden, dziś ze zbocza Rondslottet, kamienie, na które spojrzysz

Jak w niebie, kiedy spaceruję, ludzie się bawią, słońce świeci, a chmury pod tobą dopełniają całą scenerię

Galdhoepiggen 2469m był najwyższą górą Norwegii

Pod koniec dnia, gdy zbierzesz jagody i żurawinę, które rosną dookoła

Nie chcę tu nawet wyjeżdżać w taki poranek

W całej swojej urodzie życzę miłego czasu i do zobaczenia :-)

W drodze z parku