Przez Sognefjorden do Huldafossen

Wcześnie rano opuszczamy Hoyset i dolinę Stardalen w Parku Narodowym Jostedalsbreen. Po wjeździe na międzynarodową drogę E39 podążamy nią do miejscowości Skei.

Jedziemy dalej w lewo drogą nr 5. Linie mgły rozciągają się nad lustrzanymi wodami Kjosnefjorden.

Z miasta Sogndalsfjora jedziemy drogą nr 55 wzdłuż Sognefjordu do portu promowego w Hella. Jesteśmy na wodzie za pół godziny.

Okoliczne góry stromo wznoszą się wzdłuż fiordu, szczyt Tjugatoten na zdjęciu po lewej stronie znajduje się na wysokości 1098 m n.p.m.

Dopiero z promu po skale ładnie widać wody wodospadu, pod którym do niedawna płynęliśmy.

Po wylądowaniu w Vangsnes jedziemy dalej drogą nr 602, a później nr 182 z powrotem na wschód wzdłuż Sognefjord do miasta Fresvik.

Z Fresvik kierujemy się wąską drogą w kierunku południowo-zachodnim w głąb lądu. Asfalt przeplata się z utwardzoną drogą, a namioty można ustawić gdzieś w pobliżu górskiej rzeki Storelvi.

Po południu można skorzystać na krótki spacer w górę doliny. Po około 1 kilometrze docieramy do typowych niewielkich zabudowań i pastwisk dla owiec. Kontynuujemy od nich węższą drogą.

Widok na dolinę Tundalen otwiera się po lewej stronie. Prowadzi ścieżką, którą można wspiąć się w krajobraz jezior polodowcowych na wysokości ok. 1300 m. Ale to miła wycieczka całodniowa.

Po kolejnym stopniowym podejściu ścieżką między drzewami pojawia się widok na cel tego spaceru – parę wodospadów Huldafossen, nad którymi widać źródłowy lodowiec Fresvikbreen.

Idąc wąską ścieżką możesz stopniowo zbliżać się do wodospadu. Kolejny krok to już otwarty teren i zależy od odwagi.

Pod nami otwiera się widok na dolinę Storedalen, którą udaliśmy się do wodospadu.

Cieszenie się wodospadem oznacza zbliżanie się do niego jak najbliżej. Zależy to od wykonalności terenu i stopnia odporności na wszechobecne odpryski wody. Owce nie mają z tym problemu.