Wędruj Janca Pampou do Pomabamba

Po zejściu z przełęczy Janacon przez boczną dolinę Yanajanca, będziecie mieli widok na malowniczą, szeroką na kilkaset metrów dolinę Janca Pampa, ukształtowaną dawno temu przez lodowiec.

Lekko podmokłe dno doliny jest idealne dla lokalnych koni. Poszczególne zagrody zabudowane są nieco wyżej, a na zboczach gór rozciągają się jeszcze wyżej pola. Choć na pierwszy rzut oka najlepiej zejść od dołu, to idealna ścieżka tu nie prowadzi – trzeba by było obejść różne mokradła i małe boczne potoki.

Właściwa trasa do Pomabamby prowadzi długo po poziomicy około pięćdziesięciu metrów nad doliną po jej północnej stronie. Ale uważaj, jeśli przejdziesz całą trasę dookoła Alpamayi, musisz przejść przez podmokłą łąkę na drugą stronę doliny, a w Pishgopampie ponownie skręcić w góry w kierunku przełęczy Tupatupa.

Z poziomicy drogi jest ładny widok na rozrzucone zabudowania gospodarcze. Czasami wydaje się, że czas się tu zatrzymał. Cała dolina jest bardzo malownicza, w przeciwieństwie do surowych widoków górskich, które miałeś w poprzednich dniach.

Ale spójrz za siebie, a znajdziesz się z powrotem w surowym pięknie Cordillera Blanca. Dolina jest zamknięta ścianą o wysokości ponad 1200 metrów, a nad nią masywny lodowiec masywu Pucajirca.

Żwirowa droga już prowadzi do wioski Jancapampa, więc cywilizacja zaszła tak daleko.

Z Janca Pampa rozciąga się również wspaniały widok na szczyty i lodowiec Pucajirca.

Ten niesamowity widok na skalne wieże Pucajirca jest jednym z najpiękniejszych widoków górskich całej wędrówki – niespodziewanie na końcu.

Wciąż spotyka się tu kobiety w tradycyjnych strojach, a życie tutaj toczy się zazwyczaj powoli. Główne obawy to zwierzęta domowe i pola.

Wraz ze wzrostem odległości widok na masyw Pucajirca staje się coraz bardziej panoramiczny.

Żwirowa droga przecina niewielki grzbiet, za którym otwiera się całkiem nowy widok – droga nad doliną prowadziła cały czas pod szczytem naprawdę starej moreny polodowcowej, która przesłaniała widok na drugą stronę.

Kanion rzeki coraz bardziej się pogłębia, a droga przez długi czas przemierza górskie zbocza. Z widoku na główną dolinę zdasz sobie sprawę, że do Pomabamby jest jeszcze długa droga i że nadal leży w dolinie głównej rzeki o tej samej nazwie. Pozostaje tylko zacisnąć zęby i dojść do tego ostatniego etapu.