Podejście nad Chuskyurmo

Na kempingu znajduje się również najwyższe pole jęczmienia w tej dolinie. Niedaleko od niego wspinaczka zaczyna się najpierw od cypla widokowego, na którym można spotkać jeszcze kilka osób, a następnie jeszcze wyżej w dzicz.

Widok na obóz to pierwsze naprawdę niesamowite miejsce na tej wędrówce – kolorowe skały w połączeniu z błękitnym niebem i zielonym polem nadają mu prawdziwie magicznego charakteru wczesnym wieczorem.

Możesz obserwować tak długo, jak chcesz, ponieważ poruszające się chmury nieustannie tworzą nowe i nowe krajobrazy swoimi cieniami. Większość z tych, którzy odpoczywają na kempingu Chuskyurmo, trafia właśnie tutaj. Ale jeśli spojrzysz za siebie, zobaczysz, że zbocze nad tobą wygląda na całkiem przejezdne i są też niezauważalne ścieżki, bardziej od zwierząt niż od ludzi, i kończy się jak przez przełęcz. Więc jeśli masz siłę, ruszaj na jeszcze szersze widoki!

Wraz ze wzrostem metrów zaczynają wyłaniać się góry Ladakh za doliną Indusu. Poniżej możesz zobaczyć małą zieloną oazę Chogda.

Po półtorej godzinie podchodzimy do „przełęczy”, gdzie przekonamy się, że jest to tylko niewielka przerwa terenowa, a łagodniejszy teren pofałdowany ciągnie się dalej do grzbietu oddalonego o ponad półtora kilometra. To dobra alternatywa dla tych, którzy przyjeżdżają tu wcześniej w ciągu dnia. Dla tych, którzy mają mniej czasu, jest podjazd bezpośrednio nad tą przerwą terenową, ale zbocze jest gruzowate z okazjonalnymi roślinami kolczastymi, więc następne podejście nie jest tak przyjemne – widok 500 metrów nad obozem jest tego wart.

Z punktu widzenia widać również fragment głównego grzbietu z niewielkimi pozostałościami po lodowcach. Nieco dalej przekroczysz ten grzbiet w niezlodowaciałym siodle Kongmar la.

Jeśli wyruszysz późnym popołudniem, wrócisz o zachodzie słońca lub po zmroku. Tak przynajmniej zobaczysz grę kolorów na przeciwległej krawędzi.