Artykuł Macedonia Południowa

Wycieczka z Grecji do Albanii zabrała nas do Macedonii trochę nieplanowana. Kiedy decydowaliśmy, gdzie przekroczyć albańską granicę, aby spojrzeć na Ochrydę, sama Macedonia była czymś więcej niż ofiarą. A skoro jesteśmy w tych miejscach, szkoda byłoby się trochę nie rozejrzeć. W drodze z Kazania skręciliśmy przed Kozjakiem nad jezioro Prespa i przyciągnął nas ogromny krzyż na horyzoncie.

Obok krzyża znajduje się kościół charakterystyczny dla swojego wyglądu.

Jezioro Prespa służy głównie do rekreacji, w niektórych miejscach jakby czas się zatrzymał, przypomniałem sobie obiekt rekreacyjny ROH, do którego chodziłam z rodzicami jako dziecko.

Ponieważ nie byliśmy szczególnie zainteresowani jeziorem Prespa, kontynuowaliśmy podróż przez góry i Park Narodowy Galičica o tej samej nazwie do Jeziora Ochrydzkiego.

Zbliżamy się do Jeziora Ochrydzkiego, naszym kolejnym celem jest Sveti Naum. Nad klasztorem św. Nauma znajduje się mała wioska, w której można łatwo znaleźć kwatery prywatne. Alternatywnie możesz skorzystać z obozu nad brzegiem Jeziora Ochrydzkiego, gdzie znajduje się ładna plaża do pływania. Kiedy byliśmy tutaj w 2015 roku, obóz był w dość kiepskim stanie, ale pływanie na plaży było przyjemne.

Jezioro Ochrydzkie (rzadziej jezioro Pograd, macedońskie Охридско Езеро, albański Liqeni i Ohrit) to jezioro na granicy Macedonii i Albanii (Hrabstwo Korçë) na Półwyspie Bałkańskim. Znajduje się w międzygórnej niecce tektonicznej. Powstał od 3 do 4 milionów lat temu. Jej nazwa pochodzi od miasta Ochryda. Wschodnie i zachodnie brzegi są strome i nierówne, podczas gdy północne i południowe są łagodne i stopniowe. Zajmuje powierzchnię 348 km2. Ma 30 km długości i maksymalnie 15 km szerokości. Osiąga maksymalną głębokość 285 m. Leży na wysokości 695 m.

Pod kościołem św. Nauma możemy dopłynąć łodzią do źródła Czarnego Drinu.

Pierwotny kościół został zniszczony przez Turków w XVI wieku i na jego miejscu zbudowano nowy. Jest zbudowany w niepowtarzalnym lokalnym stylu bizantyjskim, a wewnątrz znajdują się piękne zachowane freski. W kościele nie wolno robić zdjęć, ale większość turystów w ogóle tego zakazu nie przestrzega, a okiennice aparatów i telefonów komórkowych wesoło klikają w środku. Klasztor jest znanym miejscem turystycznym, aw sezonie czasami panuje tu zgiełk.

Przy klasztorze znajduje się ładny park krajobrazowy z atrakcjami wodnymi. Wiele ścieżek zachęca do spacerów i miłości. Pawie swobodnie biegają po parku, a na drzewie wisi tabliczka ostrzegająca, że dzieci nie powinny zbliżać się do pawi, żeby nie mogły ich dziobać. Nieco dalej, obok źródła Černý Drín, znajduje się restauracja i zielono-żółte żółwie spacerujące po chodniku między stolikami.

Kolejnym punktem naszej podróży jest miasto Ochryda. Jest też kilka historycznych miejsc, które warto odwiedzić.

Klasztor św. Klemensa i Pantelejmona w Ochrydzie w Macedonii uważany jest za miejsce pierwszych uczniów Cyryla i Metodego pod wodzą św. Klemensa. W tym miejscu prawdopodobnie pierwsi w średniowieczu bułgarscy uczniowie nauczyli się nowego scenariusza cerkiewno-starosłowiańskiego – głagolicy. Cały budynek jest ważnym pomnikiem kultury Macedonii.

Amfiteatr z czasów Rzymian został zbudowany około roku 0. Nawet on obecnie nie stroni od reklam.

Twierdza Samuela (macedoński Самуилова тврдина) to twierdza zbudowana pod koniec X wieku na wzgórzu nad macedońskim miastem Ohrid car Samuel I.

Wyjeżdżamy z Ochrydy, ruch w mieście jest duży i szybki. Przyzwyczailiśmy się już do tego, samochody, traktory, bryczki, rowerzyści, kierowcy, po prostu bałkański klasyk. Kierujemy się na południe, do granicy z Albanią. Chcemy podróżować wybrzeżami Ochrydy i albańską stroną.