Artykuł Kopalnia Skalki

Rudę żelaza wydobywano w tym miejscu już od czasów Celtów. Pierwszy udokumentowany dokument dotyczący górnictwa głębinowego pochodzi z 1746 r. Po 1824 r. kopalnia była własnością rodziny hrabiego Colloredo-Mansfelda. Do 1852 roku prowadzono górnictwo odkrywkowe i głębokie, a przeróbkę rudy przeprowadzono w Starej Hucie koło Dobříša. W 1938 roku właścicielem został Pražská železářská společnost. W związku ze zwiększonym zapotrzebowaniem na żelazo w czasie II wojny światowej górnictwo znacznie się rozwinęło, a boom trwał nadal po 1948 r. Od 1966 r. zaczęto eksploatować złoże i stopniowo rekultywowano okolicę. Obecnie kopalnia jest udostępniona turystom, zwiedzanie należy zarezerwować z wyprzedzeniem.

Trasa nie jest wymagająca fizycznie, ponieważ prowadzi się żwirowymi ścieżkami. Temperatura utrzymuje się tutaj na stabilnym poziomie około 11 stopni. Należy jednak zachować ostrożność i mieć założony kask, który wypożycza organizator. Ze względów bezpieczeństwa bezwzględnie należy stosować się do wszystkich wskazówek zawartych w przewodniku.

Zwiedzanie kopalni połączone jest z przejażdżką autentycznym pociągiem kopalnianym. Trasa liczy 1,5 km.

Podczas wycieczki zwiedzający dotrą poniżej miejsca, w którym na grzbiecie Brdy, w barokowej dzielnicy Skałki, stoi kościół Marii Magdaleny. W tym momencie znajduje się około 150 metrów pod powierzchnią.

Obecnym właścicielem i zarządcą kopalni jest Montánní spolecnost os. Przedsiębiorstwo kopalni konserwuje, rekonstruuje urządzenia i organizuje wycieczki. Ponadto zapewnia także badanie, dokumentację i ochronę zabytków historii górnictwa. Oczywiście posiada również zezwolenia na działalność górniczą i działalność prowadzoną w sposób górniczy.
Spółka Montánní společnost nabyła kopalnię w 2004 roku i po 10 latach ciężkiej pracy udało jej się częściowo udostępnić kopalnię zwiedzającym.

Zwiedzający spacerują po 16. piętrze kopalni. Kolejne 20 pięter pod nimi jest obecnie zalanych wodami gruntowymi.

W ramach zwiedzania można obejrzeć także wystawę sprzętu, narzędzi i urządzeń górniczych. Największą uwagę zwraca oryginalna toaleta górnicza.

Można także zobaczyć miejsce, w którym wydobywano rudę. Można tu między innymi zobaczyć sprzęt służący do zasypywania rudy na wozy.

Maszynownia maszyny górniczej pozwoli zwiedzającym wyobrazić sobie trud pracy pod ziemią oraz złożoność urządzeń górniczych i ich operatorów.

Niezbędny dopływ powietrza do kopalni zapewnia szyb wentylacyjny o głębokości ponad 70 metrów.

Po drodze zwiedzający zobaczą także posąg św. Barbary, patronki górników. W dniu jej święta (4 grudnia) górnicy pozostawili w sztolniach palące się na noc kahany, mające uchronić przed śmiercią i obrażeniami – tzw. światło Barbory.

Kościół św. Dominantą grzbietu Brdy jest Máří Magdaleny z 1693 roku, znajdująca się bezpośrednio nad kopalnią. Obecnie kościół wraz z całym barokowym obszarem został pięknie zrekonstruowany. Na ścianie małego kościółka można zobaczyć, jak uległ on zniszczeniom w wyniku osiadania gruntu spowodowanego podkopaniem.