Barokowe miejsce pielgrzymkowe Skałka

Kościół Marii Magdaleny został zbudowany w latach 1692–1693 przez budowniczego Kryštofa Dienzenhofera kosztem Serváca Ignáca Engela z Engelsfluss i stał się dominantą grzbietu Brdy. Jest to pierwsza budowla na tym terenie. Wzorem kościoła była kaplica we francuskim mieście Aix-en-Provence, gdzie św. Maria Magdalena spędziła 30 lat w pokucie. Interesująca jest dekoracja wnętrza kościoła, która imituje jaskinię naciekową.

Kościół powstał na skraju skarpy o ryzykownej budowie geologicznej, obok wydobywanego złoża rudy żelaza.W związku z gwałtownym rozwojem górnictwa w latach 50-tych ubiegłego wieku statyka kościoła została zaburzona. Przesunięcie zbocza dosłownie rozerwało kościół na pół. Kościół był wówczas opuszczony i zarośnięty. Fragment „Drogi Krzyżowej“ stał się nawet tłem dla serii 30 spraw majora Zemana.Nieciekawie jest zobaczyć przesunięcie budynku na naprawionym oknie.

Klasztor jest dziełem przedstawiciela wysokobarokowego Kryštofa Diezenhofera i został ukończony w 1693 roku w pobliżu istniejącego już kościoła św. Marii Magdaleny. Oprócz benedyktynów do pierwszej trzeciej XIX wieku działali tu franciszkanie. Po 1989 r. Budynek klasztoru odrestaurowano, aw 2001 r. Udostępniono go zwiedzającym. Obecnie pomieszczenia wykorzystywane są na wystawy i imprezy kulturalne.

Droga Krzyżowa to symboliczna ścieżka podążająca za biblijnymi wydarzeniami związanymi z ukrzyżowaniem Jezusa Chrystusa. Droga Krzyżowa na tym terenie łączy kościół z pustelnią na szczycie.

Łącznie czternaście kaplic z lat 1755 – 1762 łączy wspaniale pionowo kościół i klasztor ze znajdującą się nad nim pustelnią. Po 2010 roku kaplice pięknie wyremontowano, co ciekawe, że kaplice te dotarły do finału konkursu „Pomnik Roku 2017”.

Teraz teren jest pięknie zagospodarowany, a ławki wokół kościoła zapewniają przyjemne posiedzenie, kontemplację i widok na miasto Mníšek pod Brdy.

Kryštof Diezenhofer wybudował pustelnię poniżej samego szczytu Skałki. Miejsce przeznaczone jest na pewną formę duchowej praktyki i modlitwy, pomagającą przywrócić umysł, spokój i wiarę (rekolekcje). Obecnym użytkownikiem budynku jest arcybiskupstwo praskie. Ciekawe, że kardynał Vlk spędzał tutaj letnie miesiące.

Na terenie kompleksu znajduje się stylowe stoisko z napojami, miejscami do siedzenia na zewnątrz i kominkiem. To miejsce jest bardzo popularnym miejscem spotkań i ważnym punktem gastronomicznym podczas wędrówek po grzbietach. Od wielu lat lokalna społeczność i wędrowcy gromadzą się przy kominku, by toastować i grać na gitarze. Ciekawe, że kiedyś znajdowała się tu leśna sala taneczna.

Około 100 metrów na południowy zachód od kościoła, ukryty w lesie, znajduje się romantyczny punkt widokowy z krzyżem i miejscami do siedzenia, z którego rozpościera się piękny widok na dolinę.