Jazda przez przełęcz Taglang la

Jeśli wyruszysz w podróż do Manali uzgodnionym jeepem, około północy będziesz czekać na dworzec autobusowy w Léh, za którym swoje miejsce zajmą jeepy jadące w tę żałosną podróż. Ktoś woli wynająć taksówkę, żeby nie musieć przejeżdżać nocą przez miasto, ale wystarczy, że wyposaży się w różdżkę trekkingową, żeby odstraszyć jakieś bezpańskie psy, a jest to możliwe nawet bez taksówki. Czasami znalezienie samochodu w ciemności może być problemem, ale zawsze jakoś się to udaje. Pierwsze pięćdziesiąt kilometrów drogi przejedziesz przez dolinę Indusu w tych miejscach bardzo szerokich, otoczonych zieloną oazą. Wokół Ciebie będą znane miejsca Twoich wycieczek, takie jak klasztory Shey, Thiksey czy Stakna. Jednak w ciemności będziesz rejestrować kontury tylko wtedy, gdy nie śpisz.

W Upshi (3400 m n.p.m.) Twoja podróż wzdłuż Indusu kończy się. Przekroczysz rzekę przez most i zaczniesz wspinać się po górach przez wąski kanion. Po drodze ciągną się czerwone, pomarańczowe i żółte zbocza górskie. W Lato (4000 m npm) kanion się kończy, a przed tobą pojawiają się okrągłe grzbiety górskie, tak typowe dla krajobrazu Rupszu, części płaskowyżu tybetańskiego. Jeśli interesuje Cię mniej trekkingowy trekking, możesz rozpocząć wspinaczkę od Lato do siodła Lalung La (5500 m n.p.m.) i dołączyć do trekkingu Mark na równinie Nimaling.

Z Lata droga prowadzi przez stosunkowo płaską dolinę do ostatniej wioski przed przełęczą Rumtse (4190 m npm). Stąd rozpoczyna się kolejna słynna wędrówka przez krajobraz Rupshu: Rumtse – Tsokar – Tsomoriri. Trasa prowadzi na wschód przez dolinę, droga prowadzi dalej na południe. Jeśli przyjeżdżasz z Leh, nadal jedziesz w ciemności, a przed tobą otwiera się widok na zbocze wzgórza, jakby pełne świetlików. Ciężarówki pokonują ten przejazd na niekończących się zakrętach. Aby ciężarówki mogły wystartować, wznoszenie jest bardzo niskie, a tym samym długie. Przejeżdżasz dwa, trzy kilometry, potem zakręt i znowu. Czujesz się, jakbyś się wspinał przez długi czas. W końcu dotrzesz do jednej z najwyższych przełęczy drogowych na świecie – Taglang la (5328 m npm).

Patrząc wstecz, można zobaczyć nie tylko zakręty, na które się tu wspinałeś, ale także częściowo zlodowaciały grzbiet, którego kulminacją jest słynna góra Kang Yatse.

Po jednej stronie przełęczy bardzo płaski grzbiet sięgający około 5500 metrów nad poziomem morza. Po zachodniej stronie góry są wyższe, do 6000 metrów nad poziomem morza, czasem z niewielkim lodowcem. W każdym razie, jeśli nie jesteś tutaj w ramach jednodniowego transferu z Leh do Manali lub odwrotnie, idealna baza wypadowa do łatwego podboju malowniczych gór wokół.

Droga w dół na odludne równiny More nizin jest praktycznie bez zakrętów nad doliną wyschniętej rzeki praktycznie przez cały rok.

Zaledwie kilka kilometrów poniżej przełęczy Taglang la zaczyna się More Plains. Miejsce, w którym latem gromadzą się pasterze ze swoimi jakami i kozami. Droga prowadzi przez równiny przez prawie 50 kilometrów, wciąż na wysokości ponad 4600 metrów nad poziomem morza. Ci, którzy nie są zaaklimatyzowani, z pewnością wiedzą, co nazywa się bólem głowy, a może chorobą górską.

Plany wydają się nieskończone. Są porośnięte rzadką roślinnością i otoczone płaskimi grzbietami i górami na wysokości około 5500 metrów nad poziomem morza.

More Plains kończy się znikąd, a pod tobą znajduje się głęboki wąwóz z koszarami i obozem orzeźwiającym Pang (4500 m nad poziomem morza). Opada na dno wąwozu w czterech turach.

Pang służy jako miejsce śniadaniowe dla jeepów z Leh i popołudniowe przekąski dla tych z drugiej strony.