Jadąc przez przełęcz Lamna la

Z parkingu przed BC Everest jest około 20 kilometrów z powrotem w dół doliny, zanim skręca do niepozornego mostu na rzece Zakar (4570 m n.p.m.) i zaczyna się wspinać po bardzo kamienistej ścieżce w kierunku małej wioski Zemukh i dalej do siodła Lamna la. Nie wszyscy już tu chodzą, a otaczający krajobraz wygląda na tak opuszczony i szorstki. Tu i ówdzie są tylko rozproszone namioty koczowników.

Samo siodło Lamna la jest raczej taką niewyraźną falą terenową tuż nad strumieniem płynącym w mniejszej dolinie. Szkoda, że nie ma większej swobody poruszania się, bo inaczej można by stamtąd odbyć świetną wycieczkę – spacerować tą małą rzeką na 6000-metrowe wzgórze (bez lodowca), skąd byłby w 100% niesamowity widok na okoliczne szczyty ośmiotysięczników.

Droga prowadzi przez mały kanion do bardzo szerokiej głównej doliny prowadzącej nie tylko w naszym kierunku do Tingri, ale głównie w góry poniżej Cho Oyu lub niegdyś ruchliwe i nierówne siodło Nangpa la (5741 m npm) do Nepalu. Siodło to słynie z masakry uciekających Tybetańczyków z chińskimi strażnikami granicznymi.

Na zachodnim horyzoncie dominuje dwuspadowy Lapche Kang. Na południu masyw Cho Oyu i boczne szczyty (patrz zdjęcie wprowadzające do fotorelacji).

W niektórych fragmentach droga nad kanionem jest dość dzika, co tłumaczy spory ruch.

Ostatecznie dolina się poszerzyła, a droga odzyskała tybetański charakter jazdy po niekończących się równinach.

Okoliczne grzbiety pięknie lśnią w popołudniowym słońcu wszystkimi kolorami.

Po 20-kilometrowej przejażdżce z siodła pojawiają się pierwsze oznaki cywilizacji – malownicza wioska Lunja.

W Lunje (4500 m npm) można zobaczyć typowe życie lokalne – jak, pola jęczmienia i malownicze domy.

Prowincjonalne miasto Tingri (4340 m npm) położone jest tylko przy głównej drodze i nie ma w nim zbyt wiele do zobaczenia. Stąd możesz udać się na zachód do Nepalu lub zachodniego Tybetu albo na wschód do Shigatse lub Lhasy.