Wycieczka Lobuche - Gorak Shep

Droga z dna powoli wznosi się trawiastą doliną między morenami bocznymi. Nuptse nie ma jeszcze słynnego wyglądu zakrzywionej końcówki. W międzyczasie można również zobaczyć część grzbietu prowadzącego do Lhotse.

Zasadniczo lodowcowe szczyty gór wystają aż ponad moreny, motywując ich do przyspieszenia tempa, aby dostać się do naprawdę wspaniałego widoku, zanim szczyty znikną psotnie z chmur. Dodają wyprawie wrażenia, że są to karawany jaków, które tolerują sprzęt wspinaczkowy spod Everestu.

Potem jest wspinaczka na „siodło” Lobuche (5110 m npm), które jest właściwie tylko ogromną boczną moreną lodowców Changri. Nie jest to tak duża skocznia, ale nadal można z niej korzystać. Widok z moreny na słynny ogromny kolorowy kamień (patrz wstępne zdjęcie fotorelacji) na amfiteatr ograniczony pięknymi górami, takimi jak Pumori (7165 m npm), Lingtren (6713 m npm) czy Khumbutse ( 6639 m n.p.m.) jest absolutnie niesamowita. Główny cel wędrówki na Mount Everest jest nadal ukryty. Po raz pierwszy można zobaczyć chyba najsłynniejszy turystyczny punkt widokowy na świecie, Kala Patthar. Właściwie to taki ciemny, niewyraźny kopiec pod monumentalnym Pumori. Ma szczęście, że Everest tak dobrze widać, bo inaczej nikt by na niego nawet nie westchnął :-). Ciekawy jest również widok na gigantyczną autostradę z lodu i gruzów. Lodowiec Khumbu ma około sześciuset metrów szerokości. Otoczone jest niewielkimi górami przez lokalne warunki. Jednym z nich jest na przykład Pokalde (5806 m npm), pod którym znajduje się pięć tysięcy siodeł Kongma la – trzecie i ostatnie na Everest trekking przez trzy siodła.

Im bliżej jest prostopadle do grzbietu Nuptse, tym jest piękniejszy. Można też spotkać sympatycznego czarnego nepalskiego psa, który na pewno chciałby zrobić coś dobrego.

Teraz pozostaje już tylko zejść na „lodowiec”, przedrzeć się szutrową drogą, wspiąć się na drugą stronę moreny i Gorak Shep (5 180m) jest już w zasięgu ręki. To takie małe skupisko domków na dnie wyschniętego jeziora. Jednocześnie miło jest zobaczyć całą drogę do Tybetu, bo za przełęczą lodowca Lho La (6026 m) wznosi się Changtse (7583 m), które leży już w całości w Tybecie. Obie ścieżki na punkt widokowy są stąd dobrze widoczne. Pierwsza bliżej prowadzi do „prawej” Małej Kala Patthar (5545 m npm). Stamtąd możesz kontynuować na grzbiecie. Drugi przechodzi pod nią i prowadzi bezpośrednio do wyższego Kala Patthar (5648 m npm).

W Gorak Shep są ogromne schroniska, ale przy złej pogodzie, gdy turyści czekają tutaj na odpowiedni moment, bywa dość tłoczno. Jest tu nawet dostęp do internetu. Jest drogi, ale jednocześnie z pewnością najwyższy na świecie. Dawne jezioro Gorakshep tso służy obecnie jedynie jako „boisko do gry w polo” dla lokalnych koni. Stąd szczególnie o poranku rozpościera się piękny widok na monumentalne Pumori, a pod nim ukrytą w cieniu Kala Patthar. Dlatego dosłowne tłumaczenie „czarnego rocka” jest całkiem odpowiednie.