Jazda przez Pang la

Podróż przez przełęcz Pang la zaczyna się dla większości podróżnych wczesnym rankiem w mieście Tingri Dzong (4320 m n.p.m.), znanym również jako New Tingri. Miasto leży nad sezonową rzeką Schi Chu otoczone pięknymi poszarpanymi górami.

Po kilku kilometrach dotrzesz do szerokiej doliny rzeki Pong. Przy moście nad rzeką jest oczywiście wojskowy posterunek, na którym sprawdzają wszystkie niezbędne pozwolenia. Nie możesz przekroczyć rzeki, więc nie ufaj instrukcjom w Internecie tak bardzo, że możesz ominąć te posterunki wojskowe i swobodnie poruszać się bez pozwolenia.

Po kilku kilometrach jazdy przez dolinę Pong, w końcu jest zjazd na przełęcz Pang la, klasztor Rongbuk i Everest BC. Tutaj wychodzisz z komfortu asfaltowej Autostrady Przyjaźni / Tybet szybko się zmienia – jeszcze kilka lat temu Autostrada Przyjaźni była tylko polną drogą, teraz idealny asfalt prowadzi ponad 5000 przełęczy / i wyruszasz w szutrową / już rozległą, asfaltową prawdopodobnie nadejdzie tak szybko, jak to możliwe / do szacownej 41 serpentyny. Według znaku to tylko 103 km do Everestu.

Po godzinie jazdy z Tingri jesteś na szczycie drogi. Sama przełęcz to odludne, niegościnne miejsce na zerodowanej grani. Aż trudno uwierzyć, że dziesiątki okrągłych nagich wzgórz w okolicy znajdują się na wysokości ponad pięciu tysięcy metrów nad poziomem morza. Widok z przełęczy jest tylko częściowy, dlatego opłaca się „biec” jeszcze przez 10 minut pod górę po koleinowanych torach jeepowych, skąd widok już nie jest odsłonięty.

Z punktu widokowego widać ponad sto kilometrów głównego grzbietu Himalajów, w tym jego najwyższych gór.

Jeśli dopisze Ci szczęście, zerknie na Ciebie najwyższa góra świata, Mount Everest (8848 m npm) i Lhotse (8516 m npm).

Kolejnym ośmiotysięcznym, który jest ładnie widoczny, jest tron bogów – Makalu (8463 m npm) i Chomo Lonzo (7816 m npm). Zresztą nie ma tu prostej lekcji fotograficznej, że najlepszy szeroki widok na góry i zoom dla zwierząt. Przydałby się tu dobry teleobiektyw. W końcu grzbiet Himalajów jest oddalony o ponad 60 km.

Miło jest też spojrzeć prosto w dół, aby kontynuować naszą podróż przez przełęcz. Brązowe grzbiety i wzgórza rozciągają się we wszystkich kierunkach aż po horyzont.

Gdyby na twojej perspektywie nie powiewały flagi modlitewne, czułbyś się, jakbyś był gdzieś na Marsie.

Przed zejściem z przełęczy możesz modlić się, nawet przy złej pogodzie, aby okno boga otworzyło się i pokazało najwyższą górę świata, Mount Everest, w całym jej pięknie. od strony tybetańskiej ma zupełnie inny kształt niż np. z Kala Patthar, gdzie jest się właściwie blisko, ale widać tylko czubek. Stąd możesz ponownie zobaczyć całą północną ścianę.

Na dole jest kolejnych 40 serpentyn, co może nie być zabawne dla trochę bardziej adrenalinowego kierowcy, więc jeśli masz szczęście, poprowadzi cię to w nieco bardziej interesujący sposób.

Po pokonaniu najbardziej stromych zboczy, szlak przeważnie przechodzi przez dolinę tybetańską, po czym ponownie łączy się z drogą.

Kolejnym wspaniałym widokiem są oazy w bocznych dolinach.

Po dwóch godzinach podróży z Tingri masz za sobą grzbiet górski. W dolinie są pozostałości dawnych opuszczonych wiosek.

Droga biegnie dalej przez dolinę Zakar, która zbiera wodę z lodowców Everest i prowadzi dalej w kierunku Everest BC.