Vulkaan Ubud en Batur

Op weg van het zuiden naar Ubud passeren we een aantal dorpen, waarvan de inwoners altijd gespecialiseerd zijn in een bepaald ambacht of kunst. Dus terwijl er in het ene dorp schilders van schilderijen zijn, koop je in het andere voorwerpen van beeldhouwers, veel plaatsen zijn gespecialiseerd in houtbewerking. Er is een carvingcentrum in het dorp Mas.

Er zijn echt veel plekken om te overnachten. We kiezen voor het Okawati hotel in het centrum. Op het gemeenschappelijke grote terras is het mogelijk om met huisgenoten reiservaringen te bespreken, de omgeving rond te kijken en indien nodig lokaal Bintang-bier te drinken.

Het is een beetje zoals overal op Bali: druk verkeer en files zijn aan de orde van de dag. Motoren en scooters zijn in deze situatie erg belangrijk voor de lokale bevolking. Ze worden ook gerund door leerplichtige kinderen. Of het legaal is, weet ik niet, maar waarschijnlijk lost niemand het veel op. Ubud is geen uitzondering op deze gebruiken, dus stapels scooters rollen over de straten. Ze worden ook op markten gekocht.

Ik hou van markten. De mumraj, veel rare mensen, dingen, eten, kunst, toeristische „kitsch“, stemmen, geschreeuw en vooral onderhandelen. Dit is een geweldig ritueel en de lokale markt is niet anders. De kunst van het onderhandelen, om tot een transactie te komen waar beide partijen van genieten, is de echte markt.

Een drukke Jalan Monkey Forest-weg leidt door het stadscentrum. Het heeft een groot grasveld en aan de andere kant een basisschool. We lopen haar twee keer voorbij. Voor het eerst is er een pauze en vermaken de kinderen zich buiten het gebouw. De tweede is de ingang van het gebied voor het schoolgebouw. Overal op Bali heerst een politiek van uniformen.

Monkey Forest is een lokale bezienswaardigheid. Een drukke straat met dezelfde naam leidt er naartoe. Alles vindt plaats volgens het scenario dat apen alles kunnen, dus je moet oppassen voor hoeden, sjaals, camera's, brillen, mobiele telefoons, enz.…

De zonsopgang vanaf de vulkaan Batur is een adembenemende ervaring. We verlaten Ubud na één uur 's nachts. Door ongebruikelijk lege straten kunnen we snel de stad uit. We gaan naar de westelijke oever van Lake Danau Batur naar Toya Bungkah. Hier hebben we een verplichte gids, waarmee we samen met tientallen andere toeristen en hun gidsen op pad gaan om de vulkaan Gunung Batur (1717m.nm) te beklimmen. Nacht, licht van mensen, piek, prachtige zonsopgang en silhouetten van centrale bergen van het door aardbevingen getroffen eiland Lombok.

Na een prachtig natuurtheater, zonsopgang op de achtergrond van vulkanische toppen, richten we ons op de omgeving van de Batur-krater. De lokale bevolking kijkt ons nieuwsgierig aan in afwachting van kleine lekkernijen. Een van die leuke dieren sprong op mijn schouders en liet zich dragen, een luie lui.

's Avonds gaan we naar de traditionele Balinese apendans Kecak. Hij vertelt de volgende legende. De goddelijke prins Rama wordt gedwongen om in ballingschap in het bos te leven met zijn vrouw Sita en jongere broer Laksamana. De reus Rawana schetst een plan om de mooie Sita te ontvoeren. De premier Marica vermomt zich als een gouden hert, lokt Rama en Laksaman en ontvoert Situ. Wanneer Rama ontdekt dat hij is misleid, haast hij zich om Situ uit de klauwen van het kwaad te bevrijden. Ram wordt geholpen door een groot apenleger, waarmee hij vele veldslagen moet leveren voordat hij Situation weet te bevrijden.

De voorstelling wordt afgesloten met een heroïsch optreden van een van de dansers. Hij graaft blootsvoets de brandende bast van kokosnoten. Het applaus van de toeschouwers volgt.