Artikel Olifanten in Chitwan

De olifantensafari wordt meestal vroeg in de ochtend gedaan op de tweede dag van je verblijf in Chitwan (eerste dag). Off-road voertuigen brengen toeristen naar de ontmoetingsplaats voor olifanten, waar de individuele bemanningen worden verdeeld.

Als je al enige ervaring hebt met het berijden van een olifant, bijvoorbeeld uit Thailand, zul je merken dat het hier beduidend minder comfortabel is. In Thailand is het gebruikelijk om een mahout te „rijden“ en daar zitten twee toeristen achter. Het zijn er vier. Het is veel oncomfortabeler en bovendien kijken er twee terug.

Na een tijdje zul je merken dat je zonder de olifant hier praktisch verdwaald zou zijn. Het grootste deel van het terrein is hier onbegaanbaar voor mensen – wadden, beekjes, struiken. Daarnaast is er een hoog riet waardoor je anders niets zou zien. De olifant rijdt echter als een tank en gaat zonder problemen door alles heen.

Maar reken er niet op dat je hier veel wild zult zien tijdens een olifantenrit, zoals op een savannesafari in Afrika. Aan de ene kant is het park erg groot en trekken wilde olifanten meer in de bergen aan de zuidkant, en aan de andere kant is het vanwege het terrein relatief moeilijk om hier wild te zien, tenzij je geluk hebt om een neushoorn. Meestal zie je lokale herten. Het is niet ongewoon om het karkas van een door een tijger verscheurd dier tegen te komen.

Na ongeveer een uur rijden keert u met de auto terug naar Sauraha en gaat u naar de rivier, waar regelmatig olifanten worden gewassen.

Als je een beetje lef hebt, kun je ook een gedeeld bad met olifanten regelen. Voor een kleine bijdrage van een mahout kun je op de rug van een olifant klimmen en hij zal je echt grondig niezen met een slurf.

Je kunt hier nog steeds genieten van de olifanten. Meestal gaan ze in de vroege avond, na een safari op de rivier, naar een olifantenboerderij. Alleen babyolifanten mogen hier vrij rondlopen en je kunt ze aaien of krabben. Volwassen olifanten worden om veiligheidsredenen vastgeketend.

Zelfs olifanten zijn, net als alle wilde dieren, instinctief bang voor vuur. Daarom branden ze hier al van jongs af aan stapels gras zodat ze er aan kunnen wennen en uiteindelijk niet schrikken tijdens een safari. De tweede reden om gras te verbranden is het wonder dat opdringerige insecten afstoot.