Artikel Kremlin van Moskou

De Toren van de Verlosser is een van de mooiste torens van het Kremlin. Het dient als een soort toegangspoort tot het Kremlin. Oorspronkelijk heette het Frolovská, maar in 1658 werd het omgedoopt tot Spasská, omdat boven de poort aan de kant van het Rode Plein een afbeelding van de Verlosser was. Tsaren, buitenlandse gezanten en een kerkelijke processie kwamen plechtig het Kremlin binnen door de hoofdingang van deze toren. Het was echter niet toegestaan om te paard door de poort te rijden en met je hoofd bedekt te lopen, en ook de tsaren moesten dit verbod respecteren. Op de toren is sinds 1625 een astronomische klok geplaatst.

Een andere toren met de toegangspoort tot het Kremlin is de Trojaanse toren. Het werd voltooid in 1499. Door de poort van deze toren kwam de zetel van de keizerin en de tsaristische prinsessen en het hof van de aartsvaders. Het meet 80 meter hoog.

Vanaf de Troja-toren is er een uitgang naar de Troja-brug, en vanaf het Kremlin-complex is er een poort aan de andere kant van de brug, een poort in de Kutafya-toren (Disorder Tower).

Een andere toren met een toegangspoort is de Sint-Nicolaastoren (Nikolská-toren). Het werd gebouwd in 1491. Het is vernoemd naar een icoon met de afbeelding van Nikolai Divotvorec, dat zich boven de doorgangspoort van het zijgat bevindt. Deze toren had oorspronkelijk een ophaalbrug en beschermroosters. De laatste, vierde toegangstoren is Borovická. Het is gebouwd aan de voet van de Kremlin-heuvel en de naam is afgeleid van het dennenbos, dat oorspronkelijk de hele Kremlin-heuvel bedekte. De toren is ongeveer 50 m hoog en de voorraden van het nabijgelegen graanpakhuis en de stallen werden via de poort naar het Kremlin gebracht. Naast de Sint-Nicolaastoren staat op de hoek de arsenaaltoren van Sobakin. Het heeft de vorm van een achttienwandige. De muren zijn tot vier meter dik en vormen de grootste toren in het Kremlin. In de toren is een diepe put bewaard gebleven en van daaruit leidt een geheime ondergrondse doorgang naar de rivier de Něglinka en verder de stad in. De toren is 60,2 meter hoog.

Kathedraalplein (Sobornaya Platchaid) is een van de oudste pleinen in Moskou en vormt het architecturale centrum van het Kremlin. Het plein zoals we het nu kennen is gebouwd in de 16e eeuw. Hier werden festiviteiten gehouden ter gelegenheid van de zalving van de tsaar, de kroning en de viering van de overwinning van de Russische troepen. Er is het Facet-paleis (Granovitaja Palata), de Dormition-kerk, de kerk van de Rizpoloženija, de aartsengelkerk, de Blagoveshchensky-kerk, de klokkentoren van Ivan de Grote en het plein wordt afgesloten door de kerk van de Twaalf Apostelen.

De Dormition-kerk (Kerk van de Hemelvaart van de Heilige Maagd) is de oudste, belangrijkste en ook de meest sierlijke kerk in het Kremlin. Het staat aan de noordkant van het Tempelplein. De Italiaanse architect Aristoteles Fioravanti van Bologna bouwde het tussen 1475 en 1479, naar het voorbeeld van de Dormition-kerk in Vladimir. Hier vonden de kroningen van Russische tsaren plaats. De hoge tempel wordt bekroond door vijf massieve vergulde koepels. Het wordt betreden via een prachtig portaal met 17e-eeuwse fresco's en sierlijke gebeeldhouwde deuren. De iconostase met vijf rijen dateert uit 1652, maar sommige iconen dateren uit het begin van de 14e eeuw. De muren zijn bekleed met de graven van metropolieten, patriarchen en andere belangrijke kerkleiders. De troon van Monomach, gemaakt voor Ivan de Verschrikkelijke in 1551, is versierd met gebeeldhouwde scènes uit het leven van Vladimir Monomach, groothertog van het oude Rusland. Tijdens de Napoleontische oorlogen werd de tempel door Franse soldaten gebruikt als stallen.

De Rizpoloženija-kerk (Kerk van het opleggen van de mantel van de Maagd Maria) is een kleinere kerk tussen de Dormition-kathedraal en het Facet's Palace. Het werd gebouwd tussen 1484 en 1486 en diende als een privékapel van aartsvaders en metropolieten. Tegenwoordig herbergt het een verzameling houten kerkbeelden.

De Aartsengeltempel (Tempel van de Aartsengel Michaël) staat aan de zuidelijke rand van het Tempelplein. Het werd tussen 1505 en 1508 gebouwd door de Italiaanse architect Alevisio Novi op de plaats van een oudere kerk. De tempel genoot het respect en de populariteit van prinsen en tsaren, die hier werden begraven totdat St. Petersburg de hoofdstad werd.

De Blagoveshchensky-kathedraal (Kerk van de Aankondiging) was een voormalig hofheiligdom van de Moskouse tsaren, en er vonden bruiloften en dopen plaats. De tempel wordt bekroond door negen gouden koepels – koepels. Het interieur is versierd met fresco's met bijbelse taferelen gemaakt door de monnik Feodosias in 1508. De echte parel van de oude Russische kunst is de plaatselijke tempeliconostase, gemaakt door Theofan Grek, Andrej Rubljov en Prochor van Gorodce. Dankzij het verlengde terras van de kerk en de zogenaamde trappen van Ivan de Verschrikkelijke kon tsaar Ivan de diensten bijwonen zonder de kerk te betreden. Omdat de vorst het sacrament van het huwelijk te licht opvatte, verbood de kerk hem de tempel binnen te gaan.

De meertrapstoren met een gouden koepel werd gebouwd in 1508. Volgens het oorspronkelijke plan moest dit gebouw de paleizen en tempels in het midden van het Kremlin combineren en tegelijkertijd dienen als het belangrijkste observatorium van het fort . Vanaf de 81 meter hoge toren was het zichtbaar op een afstand van 30 km. Later werd vanuit het noorden een kleine klokkentoren en de zogenaamde uitbreiding van Filaret aan de klokkentoren toegevoegd. In 1812, toen Napoleon zich terugtrok uit Moskou, plaatsten zijn troepen bommen onder alle gebouwen van het Kremlin. De explosie vernietigde de kleine klokkentoren en het bijgebouw, maar de massieve toren van de klokkentoren van Ivan de Grote weerstond de explosie. Tegenwoordig hangen er 21 klokken in de klokkentoren, waarvan de grootste ongeveer 64 ton weegt.

Het gefacetteerde paleis (Granovitaja Palata) is het meest indrukwekkende paleis van het Kremlin en tegelijkertijd het oudste seculiere gebouw in Moskou, behorend tot de reeks gebouwen van het Grote Kremlin-paleis. Het werd in 1491 gebouwd door de Italiaanse bouwers Marco Ruffo en Pietro Antonio Solario. De naam verwijst naar de versiering van de gevel, die beplant is met kalkstenen facetplaten. Op de bovenverdieping bevindt zich een grote vierkante hal met een oppervlakte van 495 m2, 9 meter hoog, versierd met historische bijbelse taferelen. Het kruisgewelf van de hal wordt ondersteund door een massieve vierkante kolom. In deze zaal hield de tsaar een audiëntie. Aan de zuidkant van het paleis leidt de Bloedige Trap naar het Tempelplein, waar in 1682 de familieleden van de jonge Peter de Grote werden vermoord. Stalin liet de trap afbreken, deze werd onder Boris Jeltsin gerestaureerd.

Het staat in het noorden van het Tempelplein achter de Dormition-kathedraal. Het werd tussen 1653 en 1655 gebouwd voor Patriarch Nikon. Het paleis bestaat uit een hoge huiskerk van de Twaalf Apostelen, die bewaard is gebleven als de enige van de oorspronkelijke vijf kerken, en een reeks woon- en ceremoniële kamers. Een van de meest interessante delen van de voormalige residentie van de aartsvaders is de Cross Hall – oorspronkelijk een ceremoniële audiëntiezaal. Voor het eerst in de geschiedenis van de Russische architectuur werd een gewelf zonder centrale steunkolom gebruikt om zulke enorme ruimtes (280 m2) te overbruggen. Vanaf 1763 kookte de zaal een kruis – olie voor kerkelijke ceremonies. Tot nu toe zie je een marmeren oven met zilveren ketels. Er zijn ook erediensten en liturgische voorwerpen te zien in het pand.

Ivan Square ligt ten oosten van de klokkentoren van Ivan de Grote. Vroeger waren hier overheidsgebouwen. Op dit plein werden ook tsaristische decreten afgekondigd, waarin aan de veroordeelden de omvang van hun straf werd aangekondigd. Tegenwoordig staan hier het tsarenkanon en de tsarenbel. De Tsaarklok (Car Kolokol) weegt 200 ton en is de grootste klok ter wereld. De voorbereidingen voor de casting duurden bijna twee jaar en de eerste poging mislukte. Na het gieten in 1735 bleef de bel in de gietput. Tijdens de grote brand van het Kremlin in 1737 barstte het tijdens brandbestrijding. Hij bleef honderd jaar op de bodem van de put. Pas in 1836 werd het met veel moeite uit de put getrokken en op een voetstuk gebouwd. Bij het optillen viel een fragment van 11,5 ton af. De bel is 6,14 meter hoog en gemiddeld 6,6 meter.

Het kanon van de tsaar (tsaargeweer) was oorspronkelijk bedoeld om de Spasskaya-toren te verdedigen, maar werd waarschijnlijk slechts één keer afgevuurd, na de nederlaag van de Polen, toen de overblijfselen van tsaar Lzidimitri ervan werden afgevuurd. Het kanon werd in 1586 gegoten in een geweerfabriek in Moskou. Naar kaliber gemeten is het het grootste fortkanon ter wereld.

Het Grote Kremlin-paleis is een complex architectonisch complex van seculiere en kerkelijke gebouwen, gebouwd op verschillende tijdstippen sinds de 15e eeuw. Het paleis heeft ongeveer 700 zalen en kamers. Voor het interieur van het paleis werd natuurlijk en kunstmarmer gebruikt, zodat de kleur en de patronen in het gebouw zich nergens herhalen. Op de bovenverdieping bevinden zich een aantal rijkelijk versierde ontvangstruimtes. Tegenwoordig zijn er presidentiële kantoren. Achter het paleis ligt het Terempaleis, gebouwd tussen 1635 en 1636. In dit paleis, op de derde verdieping, waren de woonkamers van de tsaar en zijn familie, de tsaar zelf bewoonde vijf kamers. De tsaristische kamers waren het meest ontoegankelijke deel van heel Těrem. Zeer zelden mocht een bezoeker een van de woonruimten betreden. Het paleis heeft ook een prachtige troonzaal.

Het gebouw is het oudste museum in Rusland. De oorsprong van deze juwelierswinkel van Moskouse prinsen gaat terug tot de 14e eeuw. Het huidige uiterlijk van het gebouw is ontstaan op basis van een project van Constantijn Ton in de jaren 1844 – 1851. Onder de tentoongestelde voorwerpen bevinden zich ceremoniële wapenrustingen, persoonlijke bezittingen van de tsaar, tronen, Fabergs eieren, priestergewaden, wapenschilden, kroningsjuwelen en kronen, zoals de kroon van Vladimir II. Monomach, die de eerste christelijke heerser van Rusland kroonde. De Diamantenhal is eigenlijk een verzameling edelstenen, edele metalen en juwelen, zoals de kroon van Catharina de Grote, de 190 karaats Orlov-diamant, de 89 karaats Shah-diamant, de diamantbestellingen die Stalin aan maarschalken en anderen gaf.

Tajnický sad is een park dat een groot gebied in het zuidoostelijke deel van het Kremlin beslaat. Het grenst aan het Ivanovo-plein. Vanuit dit rustigste deel van het Kremlin kun je de menigte toeristen zien passeren die de Ivan de Grote Klokkentoren passeren.

In het gebied van het Kremlin is er ook de kerk van St. Lazarus, het oudste kerkgebouw hier (het werd gebouwd in 1393), het Kratochvíle-paleis, het Arsenaal, het presidium, de voormalige senaat (nu het regeringsgebouw) en het congrespaleis van het Kremlin.

Het paleis werd geopend op 17 oktober 1961 en is daarmee het nieuwste punt van het Kremlin. Oorspronkelijk organiseerde het feestconventies, tegenwoordig worden er ballet-, opera- en concertuitvoeringen georganiseerd. Het heeft een ongelooflijke capaciteit van 6.000 toeschouwers.

Nacht uitzicht op het Kremlin vanaf de grote Moskvoretsky-brug (van de rivier de Moskou).