Artikel Alpen 2 Oceaan fietspad

Nieuw-Zeeland biedt veel fietsroutes voor gezinnen, amateurs, gevorderden en professionals. Paden, afdalingen, fietsparken, allemaal in een ongelooflijk landschap. Gewoon opstappen, trappen en je bevindt je plotseling tussen de bergtoppen van nationale parken, cirkelend rond meren en rivieren, of wandelend door de wildernis van regenwouden. Het centrale deel van het Zuidereiland biedt op zijn beurt een letterlijk woestijnlandschap en natuurlijk heeft Nieuw-Zeeland ook prachtige stranden. De mogelijkheden zijn eindeloos, je hoeft alleen maar te kiezen wat je wilt.

Weg langs de westelijke oever van Lake Pukaki met uitzicht op Mt Cook of de Maori Aoraki.

De officiële route voert langs de oostkant van Lake Pukaki, maar het gebruik van een helikopter is noodzakelijk, omdat de route na 8 kilometer over een grindpad een vertakte rivier oversteekt. De prijs is $ 250 als je alleen gaat, of $ 125 als je in een groep gaat. Helikoptervluchten moeten van tevoren worden geboekt. Als je wilt sparen, kun je langs de westkant van het meer langs de geasfalteerde hoofdweg naar het einde van het meer gaan, waar je weer kunt aansluiten op de officiële route. De weg aan de westkant is licht glooiend maar er zijn geen moeilijke beklimmingen. Vanaf het begin van de camping achter Mt Cook Village is het 61 kilometer naar het informatiecentrum aan het einde van Lake Pukaki.

Het meer is zo blauw als de lucht en zit vol met gletsjerwater.

Het landschap in dit deel wijkt aanzienlijk af van het eerste deel. Op de eerste dag loop je meestal de hele tijd langs het meer, maar dit deel van de route is diverser. Maar één ding onderscheidt zich van de andere – er zijn talloze pijlen. Deze beslaan een aanzienlijk deel van de hele route naar de oceaan. Lake Pukaki ligt op 10 km van Twizel en je gaat licht bergafwaarts door het Mackenzie Basin. Ga dan verder over de asfaltweg langs de kanalen, die trouwens ook zalm kweken, tot je bij het meer van Ohau komt. Er loopt een bos- of grindpad rond het meer, dat later aansluit op het asfalt dat doorloopt naar de Lake Ohau Lodge, waar je kunt slapen. In totaal is het 50 km vanaf de start van deze etappe.

Wie van rozenbottelthee houdt, komt in de zevende hemel.

De route is goed aangegeven met dergelijke borden, dus het is erg moeilijk om te verdwalen.

Het meest uitdagende gedeelte wacht je direct aan het begin van deze etappe en is een klim van 11 kilometer naar het hoogste punt van de hele route op een hoogte van 900 meter. Maak je klaar voor een rotsachtige route, waar je in sommige delen zelfs de fiets kunt onderdrukken, maar als je genoeg kracht hebt, kan hij gemakkelijk worden vertrapt. Je wordt beloond met een prachtig uitzicht op het omliggende landschap, het meer van Ohau en de berg Ben Ohau net boven het meer. En natuurlijk de daaropvolgende afdaling, bijna tot het einde van deze etappe :) Het is zeker de moeite waard om een kleine wandeling te maken naar de zogenaamde kleirotsen, ongeveer 10 km voor de stad Omarama. De lengte van deze etappe van Lake Ohau naar de stad Omarama, zelfs met een wandeling naar de Clay Cliffs, is 57 km.

Opstappen is helemaal niet makkelijk, maar je wordt wel beloond met prachtige uitzichten.

Een van de mooiste uitzichten die je in Zeeland kunt zien.

Het begin van deze fase is vlak of licht bergafwaarts en passeert Lake Benmore, aan het einde waarvan een 823 meter lange dam met een energiecentrale staat. Vanaf deze plek begin je te klimmen naar het Otematata-zadel, waarna je kunt ontspannen in een afdaling van zes kilometer naar het stadje Otematata. Dan moet je naar een andere dam lopen, tussen Lake Benmore en Aviemore. Het is een korte maar steilere klim. De route strekt zich dan weer uit langs een rechte lijn langs het meer, waarvan de oevers verschillende campings verbergen die geschikt zijn voor overnachtingen, zowel in een tent als in een auto. Aan het einde van het meer is er nog een dam en daar stopt de kilometerteller bij 55km.

De waterkrachtcentrale die hier staat is de op één na grootste van Nieuw-Zeeland.

Deze etappe is waarschijnlijk de meest comfortabele, je nadert langzaam de oceaan, dus het is nog steeds een beetje bergafwaarts. De eerste 10–15 kilometer zijn over asfalt en de rest langs de rivier de Waitaki over een grind/bospad. In het geval van een verhoogd rivierpeil zijn er verschillende toegangswegen op de route die je naar de hoofdweg brengen, vanwaar je veilig kunt oversteken naar de plaats van bestemming van de etappe, Duntroon. De lengte van de etappe is 45 km.

De laatste etappe en de laatste 58 km, die je scheidt van de Stille Oceaan. Mis in het begin de zogenaamde Elephant Rocks niet, die op olifanten lijken, maar ook op andere dieren. Er zijn twee lichte beklimmingen en veel bochten op de route. Maar de hele route is zeer goed gemarkeerd, dus je moet niet verdwalen. Ook loop je door de voormalige Rakis-spoortunnel, waarachter een mooie afdaling langzaam doorloopt naar de finish, waar je je nog moet verweven met de steegjes van het stoompunkstadje Oamaru.

Deze plek ziet eruit als een kudde olifanten, maar degenen die een goede fantasie hebben, zullen daar andere dieren vinden, zoals deze walvis :)