Wycieczka z Leh do Phyang

Z centrum miasta udaje się w tym samym kierunku, co podczas krótkiej wycieczki do czortenu na morenie nad północną oazą Leh lub na wycieczkę na „Sekretną“ górę nad Leh (po drodze ze Stupy Shanti na północ ), ale tuż przed tym celem skręca z zachodu na lewo, długa boczna dolina, w której oprócz kilku miejscowych rolników nie spotkasz żywej duszy.

Zaskakujące jest, że bydło pasie się nie tylko w oazie w pobliżu lodowcowego potoku, ale także wysoko na suchych zboczach.

Po 45 minutach spaceru od końca miasteczka kończą się ostatnie zagrody. Tuż przed nimi, przy dużym chortenie stojącym na niewielkim wzgórzu, zakręca się dość duża boczna dolina, ale to wciąż nie w porządku!

Nawet w Ladakhu są miejsca, w których bydło czuje się jak w raju :-)

Po chwili główna dolina rozszerza się iw oddali widać główny grzbiet Gór Ladakhu. W tych miejscach na wysokości około 3915 m npm droga skręca na zachód w boczną dolinę. Pomocą, którą naprawdę idziecie, są małe ściany, które jak najszybciej tną tę mniejszą dolinę i spowalniają przepływ wody podczas wiosennych roztopów. Z tego skrzyżowania do siodła jest nawet ponad 3 godziny.

Po chwili wspinaczki w boczną dolinę widać najwyższy punkt całej wędrówki – charakterystyczne siodło na bocznym grzbiecie, skąd schodzi do doliny prowadzącej do Phyang. Na pierwszy rzut oka z pewnością powiesz, że jest znacznie dalej i znacznie wyżej niż się spodziewałeś.

Patrząc wstecz, widać ściany spowalniające przepływ topniejącej wody źródlanej.

Do tej pory stosunkowo wolno wznosząca się ścieżka, choć praktycznie bez cienia, dociera do końca doliny i stamtąd rozpoczyna się najtrudniejsza część całej wędrówki – 600-metrowe podejście na siodło. Wraz ze wzrostem liczników widoki stają się coraz lepsze.

Naprzeciwko na wschód znajduje się najwyższa góra bezpośrednio nad Leh – Nanga Sago.

W miarę zbliżania się siodła widoki stają się coraz bardziej niesamowite. Jedyną osobą, którą tu spotkasz za kilka godzin, będzie co najwyżej Twój partner. Dlatego zdecydowanie nie polecamy wyjazdu na tę wycieczkę samemu, bo w razie wypadku nikt nie musiałby Cię szukać przez kilka dni.

Po około 5 godzinach marszu z centrum Leh w końcu podchodzisz do bezimiennego siodła z niesamowitym widokiem na dolinę Indusu, która znajduje się 1600 metrów poniżej.

Widok z przełęczy na zachód zdecydowanie nie jest tak imponujący jak na wschód. Zdeptana ścieżka z siodła prowadzi na pierwszy rzut oka w dół dużym patrolem wzdłuż północnego stoku, więc kuszące jest zejście drogą, co też jest możliwe. Pięknie jest zobaczyć główną drogę do przełęczy Lasermo la, która wznosi się przez dolinę. Przed budową drogi przez Khardung la była ważnym połączeniem z doliną Nubra.

Pierwszym celem zejścia jest wieś Dokla (4050 m npm) – najwyższe gospodarstwo w tej dolinie. Prowadzi do niej polna droga. Jeśli zejdziesz z siodła skrótem, to największy problem będziesz miał z przejściem przez rzekę płynącą tu z przełęczy Lasermo la. Być może będziesz musiał wrócić wzdłuż strumienia na kilkaset metrów, zanim znajdziesz miejsce, w którym strumień rozdziela się na kilka mniejszych strumieni, na które odważysz się przeskoczyć. Ponadto ścieżka jest dość oczywista – zejście wzdłuż drogi lub wzdłuż ścieżek skracających zakręty jezdni.

Podróż z siodła przez Dokla do Phyang to jeszcze ponad dwie i pół godziny. Schodzi w krajobraz rolniczy z rozrzuconymi domami. Patrząc wstecz, ścieżka do siodła i samo siodło nie mogą być zlokalizowane zbyt dobrze, więc podróż z Léh jest zdecydowanie łatwiejsza niż jazda w drugą stronę. Około godziny 17:30 autobus odjeżdża w kierunku Léh, więc prawdopodobnie nie będziesz miał nawet czasu na zatrzymanie się w klasztorze Phyang, który jest nadal znacznie niżej w dolinie.

Z Phyang ciekawy i nieco inny widok na lodowaty Stok Kangri – takie miłe ostatnie pożegnanie po tej wycieczce.