Przekraczanie grzbietu Tatr Niskich

Z Kozí hřbát, pierwszego wyższego wzniesienia po drodze, rozciąga się widok zarówno na Donovaly, jak i na główny grzbiet Wielkiej Fatry.

Najwyższy punkt pierwszego dnia 1753m. Gdzieś pod zaśnieżonymi wzgórzami znajduje się przytulna Ďurková, dzisiejszy cel podróży. Z tyłu widać Tatry Zachodnie

Najtrudniejszy odcinek mam za sobą po 28 km i jestem na mecie po 10 godzinach marszu. Czeka na mnie ciepłe schronisko, w którym również ugotują Ci ciepłą kolację. Śpi tutaj na kanapie na materacach, więc lepiej, jeśli mam ze sobą śpiwór. Źródło wody jest w odległości krótkiego spaceru od przytulnego.

Ze szczytu Chabence widzę kolejny etap mojej wędrówki przez najwyższe partie Tatr Niskich, Dereš, Chopok i najwyższy z nich Ďumbier, wszystkie szczyty powyżej 2000m. Dla mnie była to chyba najbardziej ożywiona wędrówka, bo przez cały dzień mam widoki i Słowację w dłoni :-)

Spacerując tu kilka miesięcy temu spotkałem duże stado kozic, teraz ucieszyłem się, widząc co najmniej kilka

Kamienny domek pod Chopokiem, świetny punkt do uzupełnienia wody i podgrzania gorącą zupą, niestety widać masową turystykę, więc zostaję tu minimalnie i od razu ruszam.

Ďumbier 2046m to najwyższy szczyt Tatr Niskich, z którego rozciąga się widok na całą okolicę

Ważnym punktem na wędrówce jest ten domek. Dzięki miło spędzonym czasie odpocznę tu chwilę i wyruszę na spotkanie z wizją gorącego prysznica i miękkiego łóżka na stacji silnikowej Čertovica. I mam wielką nadzieję, że będzie otwarty :-)

W miarę schodzenia krajobraz zaczyna się nieznacznie zmieniać i staje się bardziej zielony. Nic dziwnego, muszę zejść na 1200m, gdzie znajduje się autostrada Čertovica.

Odpoczynek w siodle Čertovica zapewnił mi świetne tło do mojej następnej podróży. Ostatniego dnia przeszedłem 26km w 9h.

Jest już maj, ale w górach wciąż jest dość zimno. Nie ma to jednak znaczenia dla pierwszych mrówek leśnych, które już po zimie mapują teren.

Niestety, w ciągu ostatnich kilku lat podczas sztormu została jedna duża przerwa od tutejszych wzniesień. w ciągu kilku lat leśnicy sporo oczyścili, ale czujesz się jak w księżycowym krajobrazie

To jedyne schronisko na grzbiecie, gdzie jest samoobsługa, czego nie przyniosłeś, nie masz, rąbać drewno, rozpalić ognisko, ale zostaw wszystko tak, jak przyszedłeś. Romantyczny zakątek Tatr, już myślałam, że zostanę tutaj, gdyby nie 12 po południu i miałam cały dzień przed sobą. A więc plecak i hurra dla przytulności Andrejco …

Wnętrzności, łóżka, piekarnik, dach, wszystko co potrzebne do spania

W niektórych miejscach czuję się jak gdzieś w kanadyjskim lesie, tylko chodnik i reszta natury

Szczyt, na który trzeba uczciwie wejść z 1200m. Nachylenie prawie 50 °, wchodzę po schodach. W ciągu godziny widzę górny wskaźnik, nie wierzę, bo na wskaźniku poniżej było 1:30 i ich czasy są dość szybkie ..

Znowu są niesamowite widoki na okolicę. Gdyby tylko burza za laską króla nie ruszyła w moim kierunku. Kładę stopy na ramionach i staram się jak najszybciej dotrzeć do przytulnej Andrejcovej.

Znowu taka drewniana chatka. Od ostatniej wizyty przeszedł jednak rekonstrukcję, jest ocieplony, łóżka są nowe z materacami i piecykami na drewno, to całkowity luksus. Otwieram rybę ciastkami, piję piwo i idę spać, wstaję wcześnie rano .. Tego dnia przeszedłem 28km o 9:00

Wychodzę wcześnie rano, bo do domu jeszcze długa droga. Mam widok na całe Tatry gdzieś pod szczytem Bartková, który jest jednym z pierwszych „szczytów“ Kráľovohoľskiej części Tatr Niskich

Ostatnim i nie mniej interesującym szczytem jest Kráľova hoľa. Znajduje się tam wieża nadawcza i budynek, w którym można się schować podczas złej pogody. Jak miło było rano, pogoda pokazała mi, że jest jeszcze zimno i może dobrze wiać.

Ta wyprawa, choć wydaje się, nie należy do łatwych, jeśli chcesz ją przekroczyć, nawet z pełnym polem. Ma 97 km, można nim zarządzać w 4 dni w sielankowych warunkach atmosferycznych. Kto kocha przyrodę i ludzi polecam. Są sekcje, w których nawet nie spotykam żywej istoty i miejsca, w których spotyka się fajna grupa ludzi. Zdecydowanie polecam zabrać dużo wody (do 3l / os / dzień) ze studniami i źródłami po drodze, ale w miesiącach letnich zwykle płyną tylko te w schroniskach, a czasem jest to nawet 28km marszu. Od dawna nie spotkałem niedźwiedzia, ale są ludzie, którzy widzą go codziennie. Nie bałabym się ataku, ale jeśli nie chcemy go przestraszyć, dobrze jest od czasu do czasu zaśpiewać lub mieć dzwonek na plecaku. Biwakowanie jest dozwolone tylko w wyznaczonych miejscach (schronienia lub schronienia przy drogowskazach)