Podejście do Parkachik la

Początek tej wspinaczki znajduje się w wiosce Panikhar, gdzie musisz zdecydować, jak ją wykonać. Każdy z wariantów ma swoje wady i zalety. Jeśli tu zostaniesz, możesz spokojnie podejść do siodła, ale tego dnia będziesz musiał wrócić. Albo wyrusz z całym ekwipunkiem i przejedź przez siodło i zejdź do Parkachik po drugiej stronie grzbietu, a nawet obozuj w siodle i czekaj na wschód słońca. To z kolei może być dość męczące, jeśli nie jesteś jeszcze dobrze zaaklimatyzowany. Właściwa ścieżka nie jest zbyt trudna: najpierw będziesz musiał przejść przez oazę Panikharu do rzeki Suru i znaleźć jedyny most, który ją przecina. Co więcej, ścieżka jest bardziej niż oczywista bezpośrednio na szlakach stręczycieli. Siodło jest pięknie widoczne na grzbiecie.

Patrząc na południe, można podziwiać ściany Himalajów oddzielające Kaszmir od Ladakhu.

Rzeczywista produkcja jest po stosunkowo przyjemnej, aczkolwiek „nieskończonej” stronie. Widok na dolinę Suru poprawia się z każdym metrem wysokości. Ten widok jest po około półtorej godzinie wyjścia z rzeki. Widać, że w porównaniu z resztą Ladakhu nadal jest dużo zieleni ze względu na większe opady spowodowane bliskością głównego grzbietu górskiego.

Po około dwóch godzinach wspinaczki w końcu zostaniesz nagrodzony królewskim widokiem na Himalaje z przełęczy Parkachik. Piramida lodowcowa Nunu będzie naprzeciwko Ciebie.

Grzbiet będzie wyglądał jak skalna korona naprzeciwko ciebie. Majestatyczny szczyt Kunu wydaje się być trochę za nim ukryty, ale cała ta panorama wygląda absolutnie imponująco.

Po wydechu w siodle nie jest wcale źle iść dalej na południe wzdłuż grzbietu. Choć stopniowo będziesz musiał wspiąć się kolejne prawie 300 metrów, będziesz miał jeszcze lepsze widoki niż z siodła, a na Himalajach zobaczysz sporo górskich gigantów.

Jeśli nie chcesz wracać tą samą drogą, nie będziesz miał innego wyjścia, jak zejść do osady Parkachik po drugiej stronie grzbietu.

Po podziwianiu widoków Nuna i Kuna możesz spojrzeć wstecz i zdać sobie sprawę, jak piękna jest Dolina Suru.

Jeśli wspinasz się wystarczająco wysoko / daleko od siodła wzdłuż grzbietu, będziesz miał również ładny widok na południe od ściany górskiej oddzielającej Kaszmir od Ladakhu. Niestety większość pogody psuje pogodę.

Przed wyruszeniem w stosunkowo długą i monotonną podróż z powrotem do Panikhar, po raz ostatni spójrz na Nun, najwyższą górę pasma Himalajów w stanie Dżammu-Kaszmir.