Jazda przez przełęcz Namika la

Wystarczy przejechać kilka kilometrów od centrum Kargil, a będziesz mieć piękny widok na zieloną oazę.

Na południu widać dolinę rzeki Suru prowadzącą do głównego grzbietu Himalajów. Jednak po chwili nasza droga skręci, wjedziemy na płaskowyż, ominiemy lotnisko Kargil i dalej doliną w górę rzeki Wakha.

Droga prowadzi przez długie kilometry doliną rzeki Wakha z rzadką roślinnością wokół rzeki. Kanion jest w większości wąski i słabo zaludniony.

Tuż przed Mulbek znajduje się dość charakterystyczny zbieg rzek. Zakurzona droga prowadzi również do bocznej doliny, więc ci, którzy mają więcej czasu, również mogą przeprowadzić ewentualną ankietę.

Następnie znajduje się Mulbek, największa siedziba w Dolinie Wakha. Z tego miejsca zaczyna się też przemysł turystyczny, który w okolicach Kargil, Dras czy w Dolinie Sur jest minimalny. Mulbek słynie z dużego wyrzeźbionego w skale Buddy. W niewielkiej odległości od hotelu znajduje się wioska Wadoo, słynąca z pięknej scenerii poszarpanych gór i samotnych skał otoczonych małym klasztorem. Ta oaza jest ostatnią cywilizacją przed księżycowym krajobrazem wokół siodła Namika la.

Droga opuszcza dolinę rzeki Wakha i wznosi się wzdłuż sezonowej rzeki przez księżycowy krajobraz. Opuszczony grzbiet Namiki wznosi się na horyzoncie z płaskimi wzgórzami około 4000 metrów nad poziomem morza.

Od południa widać grzbiety o zupełnie innym charakterze.

Dominantą regionu w rejonie przełęczy Namika jest zwietrzałe wzgórze ze skalistym szczytem. Zdecydowanie ciekawe podejście i wskazówka na wyjście z siodła.

W suchym regionie z pewnością zainteresuje Cię łąka wokół małego górskiego potoku, który jest całkowicie zajęty przez miejscowe bydło.

Wreszcie po kilku godzinach jazdy jesteś w siodle. Oprócz obowiązkowych flag rozpościera się stąd daleki widok na zaśnieżony grzbiet nad doliną Suru.

Po drugiej stronie siodła krajobraz jest podobny. Przed Tobą 5,5-tysięczna grań oddzielająca dolinę Indusu od tej, którą za chwilę przejedziesz.

Z siodła z mniejszymi zygzakami schodzi w ładną dolinę w pobliżu wioski Changral, by za chwilę ponownie nabrać wysokości, by spotkać na drodze kolejne siodło – Fotu la.