Wandeling Špindlerův Mlýn - Luční bouda

De reis begint in Špindlerův Mlýn (720 m boven zeeniveau). In de zomer is het druk met wandelaars, maar er zijn nog steeds beduidend minder bezoekers dan in het winterse skiseizoen. Het wandelpad over de Kozích hřbetů-kam loopt langs het rode wandelpad / vanaf het begin parallel aan het groene pad door Svatý Petr naar Výrovka, dat steil omhoog loopt naar de beboste bergkam die Špindlerův Mlýn scheidt van Svatý Petr.

In het midden van de steile klim staat de kerk van St. Petra en een leuke kleine houten klokkentoren. Aan de horizon zie je de heuvel Medvědín (1235 m boven zeeniveau) met skipistes. Zoals bijna elk resort, ziet ook deze er buiten het seizoen onhandig uit en de hellingen bederven het berglandschap gewoon.

Aan het einde van de steile klim, waar de weg het bos ingaat, staat een mooi prieel in de wei met uitzicht op Špindlerův Mlýn en de omliggende heuvels. Een ideale plek voor een hapje.

Na een paar honderd meter van het pad door het bos, wanneer het pad aanzienlijk vrijer klimt, bereikt u het uitzicht op Svatý Petr en Luční hora (1.556 m boven zeeniveau) – de op één na hoogste berg van Tsjechië, die domineert de hele Dlouhý dol-vallei aan de horizon. Hier is een kruispunt waar het groen gemarkeerde pad naar Výrovka van je scheidt. Die van ons is rood gemarkeerd en loopt verder langs de contourlijn onder het monumentale Hotel Horal. Meer aangenaam zijn de kleinere pensions op de helling onder je. Direct tegenover u over de vallei van Dlouhý dol ligt de berg Stoh (1.324 m boven zeeniveau), waarvan de helling mooi wordt „gekamd“ door de skipiste.

Dan wacht je de eerste „bos“ etappe, waarbij je niet veel van het omringende landschap zult zien. Gelukkig heb je na ongeveer twintig minuten lopen een mooi uitzicht over de vallei van de hele Dlouhá dol. Als je St. Peter een beetje aan de horizon „trekt“ met je camera, zul je ook een zadel zien dat je verwarmde en ademde op de weg naar buiten Špindlerův Mlýn, het Horal Hotel en talloze andere huisjes gebouwd op weiden boven de vallei. Je steekt hier ook een klein schoon beekje over, waardoor het een ideale plek is om vloeistoffen aan te vullen op een warme zomerdag.

Diep onder je loopt het pad door Dlouhý dol en tegenover de zwaar beboste noordelijke helling van Mount Stoh. De blauwe toeristische route langs de hoogtelijn hoog in de hellingen van deze berg die Špindlerův Mlýn verbindt met Klínovy bouda is bijna onmerkbaar zichtbaar.

Na een tijdje begint het meest veeleisende en saaie deel van de hele wandeling – je gaat het bos weer in en klimt heel lang / in de winter is het terrein vaak glad of je valt in diepe sneeuw /. Tenslotte heb je zicht op de puinvelden / lawine in de winter / en de kale bergkammen, waaronder Luční hora. Er ligt nog een lange klim voor je, maar veel leuker dankzij de uitzichten rondom.

De weg, soms verhard, klimt over puin/lawinehe­llingen. Hier en daar zijn kettingen en kleine ijzeren loopbruggetjes om te helpen. Met toenemende hoogte verbeteren de uitzichten buiten het Reuzengebergte. U kunt Ještěd, de heuvels van Podkrkonoší zien en zelfs met mooi zicht het Macha-gebied, de Kokořín-regio en het Lausitz-gebergte. Vanaf hier kun je de plek zien waar je uit het bos bent gekomen.

We naderen langzaam het zadel tussen Krakonoš en Luční hora en de bodem van Dlouhý dol ligt enkele honderden meters hoog onder ons. Vanuit dit oogpunt is de Stack niet meer zo gigantisch als het leek vanuit de St. Peter's. De hellingen gaan nog hoger naar Zadní Planina (1423 m boven zeeniveau).

Een van de mooiste passages van deze wandeling is net onder het zadel – de grillige bergkam van Kozí hřbet nicely is mooi te zien / nl. introductie fotoreportage. Iets hoger zit je al in het zadel (1420 m boven zeeniveau). Niet alleen in de zomer heeft het hier zijn charme, maar ook in de winter.

Vanaf het zadel is het de moeite waard om enkele tientallen meters verder te verbinden met het uitzichtpunt Krakonoš (1.421 m boven zeeniveau), vanwaar een prachtig panoramisch uitzicht is op de Witte Elbe-vallei en de toppen van het westelijke Reuzengebergte.

Na terugkeer in het zadel wacht u de laatste lichte afdaling naar Lu slightní bouda. Het is minder dan dertig minuten en 2 km met een ontspannen wandeling. De horizon wordt gedomineerd door Sněžka (1602 m boven zeeniveau).

Dit laatste deel van de etappe voert door een schilderachtig landschap van bloeiende weiden met uitzicht op het Grote Wiel. In de winter waait het hier vaak en zijn er passages waar je veel wegzakt in de sneeuw, waardoor de mars beduidend langzamer zal zijn dan in de zomer. Er is ook een waterput, dus nog een plek waar je het water kunt bijvullen.

Dankzij de extreme omstandigheden (voor Tsjechische omstandigheden) die hier het grootste deel van het jaar heersen, is er een vergelijkbare vegetatie als op de Siberische toendra. De glooiende bergkam van Luční hora stijgt boven de weg uit.

Na nog geen drie uur marcheren kom je bij Luční bouda. Een korte afstand ervoor is een afslag op het blauw gemarkeerde pad naar de vallei van de Witte Elbe / een van de manieren om vanaf daar terug te keren naar Špindlerův Mlýn). Een andere veel voorkomende optie is om het Blue Saddle over te steken en terug te keren via Výrovka en Dlouhý dol, waar je tijdens deze mars vaak vanaf de top naar keek. Als je onderweg maar een paar toeristen tegenkomt, zal er hoogstwaarschij­nlijk een behoorlijke drukte zijn. Vaak komen hier ook toeristen uit Polen.