Wandeling door Thorong La Pass

De overgrote meerderheid van de toeristen begint op deze „grote dag“ vanuit Thorong Phedi. De beschrijving van deze route is gegeven in de vorige fotoreportages, dus er zal alleen een beschrijving zijn van de route van High Camp door het zadel naar de eindeloze afdaling naar de eindbestemming in Muktinah. Het eerste deel van de beklimming, ongeveer 200 meter boven de zeespiegel, leidt van het High Camp naar het verfrissingshuis. Onderweg moet de zijmorene van de berg Syagang worden overwonnen, dus er zijn ook enkele kleine afdalingen die de toerist niet zullen bevallen. Gelukkig leidt een brug over een kleinere gletsjerrivier. In huis drinkt iedereen graag thee om op te warmen.

Van het verfrissingshuis tot aan de pas is het nog geen drie kilometer en 350 meter hoog, maar op deze hoogte is het al verschrikkelijk lang. Bovendien lijkt het er onderweg meerdere keren onterecht op dat de pas al in zicht is, en blijkt na een tijdje altijd dat het gewoon een hoax was. Het pad loopt door stuwwallen en puin en is daarom niet erg interessant. Onderweg is het mogelijk om jongens met paarden te ontmoeten die op zoek zijn naar toeristisch wrak, die overweldigd zijn door hoogteziekte of gewoon echt niet meer kunnen en ze tegen een fikse vergoeding in het zadel naar de pas exporteren. De Thorong-piek is te zien aan de horizon die direct boven de pas uitsteekt.

Na ongeveer twee uur rijden vanaf High Camp staan we eindelijk op de pas. Emoties werken heel goed. Iedereen realiseert zich hier dat hij met deze beklimming in feite het grootste deel van de tocht rond Annapuren heeft beheerd en dat alleen de weg naar beneden op hem wacht. De meeste toeristen halen hier ook hun hoogterecords, dus de vreugde is nog groter.

De pas zelf is geen hoge bergwildernis, zoals je zou denken vanuit de hoogte, maar een breed vlak zadel dat tussen de toppen van Yakwakang (6.482 m boven zeeniveau) en Thorong Peak (6.144 m boven zeeniveau) ligt. Het scheidt een beetje twee verschillende werelden. Uniek is het ruige huis waar ze thee verkopen. Wie weet of het niet het hoogste buffet ooit is. Het werk hier moet heel zwaar zijn, dus iedereen accepteert graag de hoge prijs van thee voor Nepalese omstandigheden. Het enige wat je hoeft te doen is slechts een paar meter boven het zadel klimmen en je kunt zowel de pas als de mooie Thorong Peak zien.

Bij mooi weer komen maar weinig mensen hier vandaan. Afgezien van een bezoek aan het theehuis, is het de moeite waard om vanaf de pas een paar meter naar het zuiden te verbinden met een klein meer.

Een mooie terugblik is ook op Chulu, weliswaar meer van een afstand dan voorgaande dagen, maar vanuit een groter zicht.

Zelfs Purbung (6.500 m boven zeeniveau) heeft vanaf hier een interessant uitzicht, vooral op de westelijke muur, die helemaal niet zichtbaar is vanaf het High Camp.

Na een uur het gebied rond de pas te hebben „ontdekt“, is het het juiste moment om te besluiten tot een eindeloze afdaling door de wind naar de dorre Lower Mustang, onderdeel van het voormalige kleine Tibetaanse koninkrijk Lo. Er zijn nog 1.700 hoogtemeters naar Muktinah en ongeveer vier lange uren marcheren.

Na een tijdje afdaling loont het om terug te keren, want hij gluurt eindelijk uit Khatungkang (6.484 m boven zeeniveau), die de hele tijd verborgen was achter de lagere Thorong Peak (6.144 m boven zeeniveau). Het is zeer zeldzaam om toeristen te ontmoeten die, misschien alleen in principe, de gids niet volgen en de tocht andersom doen. Ze zien er mooi afgewerkt uit en hebben niets om jaloers op te zijn. Vanaf deze kant is het immers 850 meter hoger, als ze rechtstreeks vanuit Muktinah gaan.

Na meer dan een uur afdaling verschijnen eindelijk de eerste grasvelden en graast zelfs een kudde vee aan de horizon. Diep onder ons is eindelijk de oase van Muktinah te zien.

Het volgende deel is enigszins eentonig en vermoeiend. Het daalt een steile helling af. Op 4.400 meter boven zeeniveau is er een kleine verrassing: hier slingert een jeepweg omhoog. Iets lager op 4.170 is de Muktinah Phedi-theegroep, de perfecte plek voor een welverdiende lunch. Vooral bij oudere toeristen zie je dat ze al genoeg hebben en dat hun knieën lekker pijn doen. Een mooi uitzicht terug is beduidend lager en verder bij de samenvloeiing van rivieren.

Vanaf de samenvloeiing van de rivieren zie je in al zijn schoonheid, vanaf hier monumentale, Khatungkang (6.484 m boven zeeniveau)

De uitzichten op de Dhaulagiri-piramide (8.167 m boven zeeniveau) en de Tukuche-rug (6920 m boven zeeniveau), die het westelijke deel van de tocht rond Annapurna domineren, beginnen ook mooi te worden. Ze zijn echter beter verlicht bij zonsopgang.

Ten slotte opent zich een algemeen beeld van de Muktinah-oase met zijn heilige tempel. Het is echter nog meer dan tien minuten naar het dorp Ranipauwa (3.680 m boven zeeniveau) voor accommodatie en het welverdiende Everest-bier. De horizon wordt gedomineerd door de Sangdachhe Himal (6.403 m boven zeeniveau) – een witte piek boven de dorre bergen van de Mustang