Wandeling door Kongma la pass

Gelukkig lost de frequente ochtendnevel boven Lobuche meestal op met de eerste zonnestralen, wat ideaal is om een wandeling naar Chhukhung te beginnen. Het stijgt steil in een diagonaal zuidoosten naar de morene van de Khumbu-gletsjer, die ook als zo'n mooi uitzicht op Lobuche dient. Natuurlijk stijgt de alomtegenwoordige Pumori boven de mist uit.

Na het beklimmen van de morene zit er niets anders op dan de meer dan zeshonderd meter brede Khumbu-gletsjer over te steken. Gelukkig is het geen probleem om aan de weg te blijven, maar in sommige passages zou het echt lastig zijn in de mist. Er zijn echter al een paar mensen verdwenen bij slecht weer. De laatste prachtige uitzichten op Pumori en de hele gang van de omliggende bergen openen vanaf de gletsjersnelweg. Kala Patthar ziet er vanaf hier echt onbeduidend uit.

Aan de andere kant zijn de prachtige top van Cholatse en de top van Taboche.

De meeste toeristen staan dan te vloeken aan de rand van de stuwwal, hoeveel onnodige meters ze er weer vanaf moeten. De volgende stap in het zadel gaat alleen over natuurkunde. Vreselijke crunch, maar zonder technische valkuilen. Onderweg zal een beekje brullen uit de overblijfselen van de Pokalde-gletsjer, dus het water bijvullen is geen probleem. Tijdens de pauzes kun je genieten van het uitzicht op het dorp Lobuche dat steeds panoramischer wordt en vooral op de gevorkte berg met dezelfde naam met daarachter verschillende toppen, waaronder de majestueuze Cho Oyu van 8.000 meter en Ngozumpa Kang van bijna 8.000 meter. Het is mooi om te zien dat het feit dat de Nepalezen het tot de zogenaamde „trekkingpieken“ hebben gerekend, helemaal niets zegt over de moeilijkheidsgraad van het klimmen. Dit is klimmen als een varken. Dit wordt gevolgd door zo'n „mezzanine“, ideaal voor een snack, van waaruit het verdere vervolg van de reis beduidend slechter lijkt.

De muur met ons zadel ziet eruit als een echte verticale muur en een steile puinhelling voor ons. Gelukkig is het niet echt heet – er zijn best koele bochten over de puinhelling. Aan de rechterkant zijn de toppen van Pokalde (5.806 m boven zeeniveau) en (5.741 m boven zeeniveau).

Zelfs voor goed geacclimatiseerde toeristen is de steile klim van 5.500 meter met een vol veld behoorlijk uitdagend. De laatste tientallen meters zijn de slechtste – hij klimt over een stenen veld, al bedekt met bevroren sneeuw. Dus alleen hier, net voor de top, moet je een beetje opletten waar je stapt. De fladderende streamers en de beloofde ongelooflijke uitzichten daarentegen motiveren ons enorm om deze beklimming te bereiken.

Het prachtige uitzicht vanuit het zadel doet de toerist bijna op zijn knieën vallen, Dablam (6.814 m boven zeeniveau) en vele anderen.

Dit prachtige landschap wordt gecompleteerd door een enorm blauw meer op slechts enkele tientallen meters onder het zadel. Je vraagt je af waarom hier bijna niemand loopt, terwijl de uitzichten bijna vergelijkbaar zijn met die van Kala Patthar.

Een scherpe bergkam stijgt van het zadel naar de hoofdpiek van Pokalde (5.806 m boven zeeniveau), die ook tot de officiële Nepalese lijst van „trekkingpieken“ behoort. Maar degene die daarheen gaat, krijgt meestal geen vergunning, omdat er niemand is om het te controleren. De gemakkelijkere weg naar de top leidt echter niet vanaf hier, maar vanaf het meer. Vanaf daar leidt een ander klimpad rond de rest van de Kongma-gletsjer naar de top van Kongma Tse (5.820 m boven zeeniveau).

De lange afdaling naar Chhukhungu begint met de afdaling van negentig meter hoogte via een steile wand naar een prachtig naamloos meer (5.434 m boven zeeniveau), dat een van de hoogste meren ter wereld is. De verbazingwekkende kracht van de natuur wordt hier gepresenteerd door een eenzame bloem die tussen de stenen bloeit. Achter het meer is een terreinbreuk, van waaruit je kunt zien hoe de weg naar verschrikkelijke afstanden en diepten kronkelt, direct tegenover de beroemde bergschoonheid Ama Dablam.

Het daalt af door een zeer brede vallei, die ooit was aangepast om zijn gigantische gletsjer in beeld te brengen. De afdaling is echt vrij eindeloos. Na verloop van tijd wordt het landschap iets vriendelijker. Achter een combinatie van zwarte, met ijs bedekte rotsen en bijna weiden staat de gigantische muur van Nuptse, die een beetje saai is in vergelijking met andere bergen in de omgeving. Bij een kleine waterval is het ideaal om een aangename ontspannende stop te maken.

Het daalt nog steeds af door de vallei recht tegenover de koning van de bergen, Ama Dablam, rond wiens top de wolken in grote aantallen vliegen. Het is een prachtig theater. Alleen de weg naar Bibra (4.570 m boven zeeniveau) is op de kaart getekend, wat een extra 160 meter extra afdaling zou zijn en dan weer omhoog naar Chhukhung. Gelukkig kun je het traversepad inslaan, dat drie takken van de voormalige Nuptse-gletsjer doorkruist die uit de gelijknamige berg stromen en de bestemming comfortabeler bereiken. De reis duurt ongeveer 7,5 uur met liefde in het zadel en pauzes. Tegelijkertijd is het slechts ongeveer 11 km, 700 omhoog, 900 omlaag. Vanuit het oogpunt van oriëntatie is het zeker beter om vanuit Lobuche te gaan dan andersom. Zelfs in het seizoen zijn er dagen dat je de hele dag niemand hoeft te ontmoeten.