Toerisme in het Ebrat II-massief.

Vanaf het zadel tussen de dorpen Ira en Nava leidt een mooi pad naar een waterbron, omringd door een heel andere vegetatie dan overal elders. Hier kunt u indien nodig water toevoegen.

Het verharde pad eindigt bij de bron, maar verder langs de „geiten“-paden is het terrein goed doorlatend. Ga ongeveer 500 meter verder, min of meer door een traverse, voordat je bij zo'n ondiepe goot komt, die kan worden gebruikt om comfortabel naar de hoofdkam te klimmen.

Hoewel het op het eerste gezicht niet zo lijkt, is de klim door de trog vrij lang. Na driehonderd meter hoogte bereikt u een grasveld dat geschikt is voor een pauze en een korte rustpauze. Het zadel zelf zit nog honderd meter boven je. Tijdens deze laatste klim naar de bergkam gaat het uitzicht op Dámavand en de omliggende oases weer open.

Na ongeveer anderhalf uur klimmen uit de waterbron, sta je eindelijk in een zadel op ca.

Het beste deel van deze wandeling begint vanaf het zadel – de nokmars. In een oogwenk zie je het dorp Lasem (2585 m boven de zeespiegel) ineengedoken onder de Doberar-rug. De vallei erachter ziet er van bovenaf mooi groen en pittoresk uit en is een ideale bestemming voor nog een eventuele wandeling.

De nok zelf is relatief vlak en je loopt er comfortabel op. De meeste richels liggen tussen de 3.150 en 3.200 meter boven de zeespiegel. Vanaf de toppen is er een prachtig uitzicht over vrijwel het gehele oostelijke deel van het Elborz-gebergte. Vanaf hier kun je beide oases tegelijk zien – de verder weg gelegen en kleinere Ira, waar je een paar uur geleden begon, en de grotere Nava. Je kunt ook het lage zadel ertussen zien, wat leidt tot een kortere variant van deze tour.

De hele weg zult u gefascineerd zijn door het geweldige uitzicht op de vallei met de oase van Nava. Aan de andere kant zal het je wel duidelijk zijn dat er nog een lange weg te gaan is en de zon steeds meer gaat branden.

De reis langs de bergkam is aangenaam, maar relatief lang. Meer dan 3,5 kilometer wachten op je voordat je het zadel onder je eigen berg Ebrat bereikt.

De hellingen die naar de zuidkant van de bergkam vallen, zijn aanzienlijk beter haalbaar dan naar het noorden, maar toch zou het behoorlijk wat tijd kosten om de 600 meter te lopen.

Het enige technische probleem op deze route is om af te dalen in een groot zadel onder Ebrat, waar de vlakke bergkam steil wordt en je bijna 100 meter tussen de rotsen voorzichtig moet afdalen. Vanaf dit zadel zullen we afdalen en afdalen door de vallei naar het dorp Nava. Degenen die nog de kracht hebben om iets weg te geven, kunnen ook naar de top van de Ebratu gaan. Reken echter op 700 meter extra hoogte en ongeveer 3 uur. De vooruitzichten zijn echter niet veel anders.

De afdaling van het zadel naar de vallei is het minst aangename deel van de hele tocht. De helling is erg steil en glad. Als het hier nat is, is het bijna leven. Bovendien geen goede reis. Dit gedeelte is bijna een uur voordat je de herders al „onderin“ van de vallei bereikt. Er is ook een tweede bron van zuiver water. De enige attractie tijdens de afdaling is de fossielensite.

Voor herders lijken er meer mogelijkheden om af te dalen in de vallei. Degene die langs de contourlijn rond irrigatie loopt, lijkt ideaal. Terugkijkend kun je genieten van het einde van een vallei met een enorme klif.

Je zult waarschijnlijk het laatste deel van de afdaling naar het dorp het meest van deze hele tour moeten improviseren en door de velden moeten duwen. Onder het dorp aan de weg staat een fabriek waar Damavand-water wordt verpakt. Er is ook een kraan waar je het water kunt aanvullen dat je zeker zult missen na deze hele dag wandelen.