Artikel Gole dell'Infernaccio
Kloof in het Sibillini-gebergte
De Infernaccio-kloven zijn natuurlijke kloven die zijn uitgesleten door de rivier de Tenna tussen de Priora- en Sibilla-bergen. Ze bevinden zich in de gemeente Montefortino, in het Monti Sibillini Nationaal Park, en behoren tot de meest spectaculaire kloven van het Apennijnen schiereiland Umbrië en Marche.
Aankomst bij de wedstrijd
Het is een populaire bestemming voor uitstapjes en wandelen, waarschijnlijk een van de meest populaire in het Sibillini-gebergte. Met een relatief eenvoudige toegangsweg die voor bijna iedereen toegankelijk is, biedt het ook een schat aan natuurlijke bezienswaardigheden, met adembenemende uitzichten op de Tenna-vallei en de bergen erboven. De tocht is ideaal voor warme zomerdagen, aangezien het pad over de bodem van een vallei leidt, ingeklemd tussen koele en donkere rotsachtige kloven of ondergedompeld in groene beukenbossen.
Watervallen van een afstand
Vanaf de parkeerplaats volgde ik het gemarkeerde pad naar beneden de vallei in. Zelfs van een afstand is het gebrul van de Tenna-rivier onder ons te horen, en de vrij vallende watervallen dragen ook bij aan het lawaai op de tegenoverliggende heuvel.
Doorgang onder het massief
Na ongeveer een kilometer zachte afdaling op weg naar de vallei, waar het met elke meter dalen een graad koeler wordt, bereikten we een rotsmassief waaruit over de hele lengte water stroomde. Omdat de weg onder het massief doorloopt, moesten we door deze lichte en aangename bui rennen.
Over de waterval de kloof in
Hier stromen twee zijrivieren van de Tenna-rivier, de ene bron onder de hoda en de andere wordt gevormd door een kleinere stroom, die wordt gevolgd door het pad dieper de kloof in. Vroeger lag er een brug, maar deze is waarschijnlijk door het hoge water weggespoeld. Dus staken we de rivier een paar meter hoger over, over een lage betonnen brug die op speelse wijze de rivier overspande. Het zicht op het permanente massief, waaruit het water in fijne druppels als een gordijn stroomt, is verfrissend en dramatisch tegelijk.
Toegang tot de tunnel onder de berg
Op korte afstand boven de brug bevindt zich de ingang van een kunstmatige tunnel die onder de berg door loopt, waardoor deze met de auto bereikbaar is tot aan de kluis van San Leonardo al Volubrio, die hoger stroomopwaarts in de bergen ligt. Helaas is de tunnel niet vrij toegankelijk, waardoor het niet mogelijk is om je reis er doorheen te diversifiëren.
We maakten deze kortere reis net voor zonsondergang, waardoor we het bezoek aan de hermitage misten. Maar verder zijn hier veel langere, variabele reizen te maken. De kluis zelf wordt elk jaar een bestemming voor voortdurende pelgrimstochten, ondanks het feit dat een aardbeving in augustus 2016 de structuur ervan bedreigde. De kerk, gelegen op een heuvel met uitzicht op de kloven, is de laatste erfenis van een atavistische samenleving gebaseerd op pastoralisme en bosbouw, die nu al eeuwen verloren is gegaan.
Langs de rivierkloof
We klimmen verder in de diep ingesneden kloof van de rivier. Soms loopt het pad over loopbruggen, waar je de rondingen van de rotsen kunt zien.
Op weg langs de rivier
Het terrein verandert op verschillende manieren. Soms is het pad een rustig pad langs de rivier, soms leidt het over natte, gladde heuvels terwijl het langs de brullende waterval ernaast loopt.
Het bovenste uiteinde van de tunnel
Nadat we een paar steilere heuvels langs de rivier hadden overwonnen, keerden we terug naar een vlakker deel van de weg. Het eindigt ook met een tunnel die helpt dit terrein te omzeilen dat minder toegankelijk is met de auto. Ons oorspronkelijke plan was om terug door de tunnel te gaan, maar helaas zit er aan beide kanten een rooster binnen. Dus gingen we nog een stukje verder langs de rivier.
Richting de vijver
We liepen nog een halve kilometer richting het bovenmeer. We misten de afslag naar de kluis en zeiden dat het al donker werd, dus misschien de volgende keer. Helaas was de weg een paar meter na de bocht al geblokkeerd met een slagboom, wat aangeeft dat deze in wederopbouw was.
Basalt rotsen
We keerden om en namen dezelfde route terug naar de parkeerplaats. De hele route was voor ons ongeveer 4 km. Omdat we het als een korte stop hadden voordat we 's avonds gingen kamperen, was het een geweldige ervaring. Je kunt hier zeker de hele dag doorbrengen in de aangename koelte en in de rivier en verschillende soorten rotsen observeren.
Als extra tip voor wie graag vuurvliegjes wil observeren: na zonsondergang zie je er bij het verlaten van de parkeerplaats talloze op de weg en weide.
