Beklimming naar de berg Quzudosu (2224 m boven zeeniveau)

De beklimming naar de toppen van Süke en Quzudos is niet moeilijk voor de gemiddeld getrainde toerist. De weg loopt steil omhoog naar het zadel onder de top van Süke, maar het terrein is zonder problemen begaanbaar. Het probleem is (en dit geldt voor heel Azerbeidzjan) dat er geen routes zijn gemarkeerd en dus ook deze afrit niet. Oriëntatie alleen op zicht, kaarten zijn dat niet. Het begin in het dorp Lahic is aan de noordkant, waar je vanaf de plaats waar je normaal parkeert en waar minibussen rijden (zuidelijke, lagere kant van het dorp) in 30 minuten langs de lokale straten constant bergopwaarts kunt lopen. De afslag aan het einde van Lahič kan worden getoond door de lokale gids Dadaš, wiens gastgezin niet ver van de afslag ligt. Na het dorp gaat de route over een onverharde weg, maar na een tijdje verdwijnt deze en is de keuze van de volgende weg aan jou. Klim niet direct naar de top (als je het niet ziet – wolken – dus het is niet de moeite waard om te lopen, als je de route niet kent) maar blijf bij de rivier, loop door een niet onderhouden appelboomgaard, die wordt afgewisseld met weilanden en wetlands, soms zijn er opvallende schapenpaden. Bij de rivier tegenover het dorp Ehen (het ligt op de rechteroever, je gaat links) is er een onmerkbare doorwaadbare plaats (er staat nog veel water in de rivier in het voorjaar) van waaruit het pad omhoog gaat naar de pas beneden de top van Süke (2089 m boven zeeniveau). Het wordt gebruikt door herders en hun paarden om naar zomerweiden te reizen. Probeer het te raken en ga er steil omhoog langs, de route is verborgen in de groei van lage bomen. Passeer de zomerweide (pas op voor honden, als er schapen zijn, kunnen ze gevaarlijk zijn, als er geen herder bij schapen en honden is, vermijd dan honden van ver) en volg deze scherp naar de pas, vanwaar het slechts ongeveer 15 minuten naar boven. Het pastorale pad gaat verder naar de andere kant van de bergkam naar het zuiden naar de dorpen Sulut of Mücü aan de voet van de Kaukasus. Vanaf de top, die kaal is, is er uitzicht in alle richtingen, je kunt ook de berg Babadag zien, een van de hoogste in de omgeving (3629 m). Langs dezelfde route terug of je kunt naar het oosten gaan en mogelijk stijgen naar de bergen Xat en Quzudos met een hoogte van meer dan 2200 m. Bij het beklimmen van Quzudos volgt de weg van Lahice dezelfde route naar het zomerpastoraat, net onder het zadel onder de berg Süke. Net als andere wegen in Azerbeidzjan is deze beklimming niet gemarkeerd. Oriëntatie alleen op zicht, kaarten zijn dat niet. Passeer de zomerweide (pas op voor de honden) en sla daar linksaf en steek de lagere top van de Süke links van de pas over. Probeer opnieuw de door schapen vertrapte paden te volgen tot aan de bergkam, die aanvankelijk afdaalt van de zijtop van Süke naar de plaats vanwaar je dan rechtstreeks naar de top van Quzudos gaat. Je volgt ofwel de paden van de schapen of de met gras begroeide helling naar de top, waar een vrij lange stenen man staat. Je kunt verder langs de bergkam naar het oosten. Vanaf de top, die kaal is, is er uitzicht in alle richtingen, je kunt ook de berg Babadag zien, een van de hoogste in de omgeving (3629 m) en de prachtige waterval Hacibala. Langs dezelfde route terug of je kunt scherp afdalen richting de rivier de Cefele langs een breed pad van paarden en schapen, dat afdaalt naar de rivier een paar honderd meter boven de plaats vanwaar je zou beginnen te klimmen richting Süke als je langs dezelfde weg terug zou komen route. Dit pad eindigt in de rivierbedding, die je dan terug moet in de richting van Lahice. Vanaf de doorwaadbare plaats tegenover het dorp Ehen daal je af naar het dorp Lahic langs hetzelfde pad dat je 's ochtends nam.

De weg naar de pas stijgt scherp vanaf het zomerkamp van de herders.

Uitzicht vanaf de helling onder de Süke-top over de pas en de oostelijke top van de Süke op Quzudos.

Het paarden- en schapenpad daalt van de pas af naar de rivier de Cefele.

Een man bovenop Quzudos.

De laatste klim naar de top van Quzudos.