Zwiedzanie miasta we wtorek

Rynek z kamienicami i renesansowym ratuszem z pewnością zachwyci każdego odwiedzającego od pierwszego wejrzenia. Na pierwszy rzut oka starodawne domy na placu mają w rzeczywistości średniowieczne rdzenie. Miasto służyło jako wieś targowa, a na tym placu odbywały się cotygodniowe targi wtorkowe, od których miasto wzięło swoją nazwę.

Z architektonic­znego punktu widzenia plac jest najcenniejszą częścią miasta. W sumie znajduje się tu jedenaście zabytkowych budynków – dziewięć domów, kolumna morowa i barokowa fontanna.

Niektóre domy zachowały swój pierwotny wygląd z 1694 r., kiedy miasto zostało odbudowane po pożarze. W wielu domach zachował się gotycki trzon i piwnice. Typowym elementem są mázhaus – przejścia, w których mieszczanie prowadzili sklepy lub rzemiosło.

Domy są w większości starannie zrekonstruowane. Nad niektórymi jeszcze trwają prace i jak widać trwają zbiórki na ich naprawę.

Ratusz pochodzi z 1561 roku, a jego renesansowy układ z podłogą z muru pruskiego i wysokim dwuspadowym dachem jest widoczny do dziś. Obecny kształt uzyskał po pożarze w 1694 r. Generalny remont przeszedł jednak dopiero w latach 1992–1993, podczas którego odsłonięto renesansowy malowany strop. Dziś ratusz jest siedzibą urzędu miejskiego i poczty.

Fontanna została po raz pierwszy udokumentowana w 1635 roku. Pierwotnie była drewniana, ale około 1800 roku została zastąpiona kamienną. Kamienny zbiornik w kształcie kwadratu został całkowicie odrestaurowany w 1994 roku.

Środek placu zdobi Kolumna Maryjna zbudowana przez miasto w latach 1728–1731. Centralną figurę Marii Panny wykonali bracia Franz i Michl Stilpowie z Chebu. Posągi świętych św. Vojtěch, Florián i Šebestián są dziełem wtorkowego rzeźbiarza Johanna Josefa Sterna

29 grudnia 1779 r. w żółtym domu nr 92 na rynku urodził się Kašpar Prokop Reitenberger (1779–1860), późniejszy opat Tepel i założyciel Mariańskich Łaźni. Odwiedzający Mariańskie Łaźnie mogą zobaczyć jego pomnik przy Śpiewającej Fontannie na kolumnadzie Mariańskich Łaźni. We wtorek upamiętnia go tablica na domu, w którym się urodził.

W okolicy wydobywano złoto, ale istnienie mennicy nie zostało udowodnione. Barokowy dom z mansardowym dachem „U mincovny” jest jednym z najstarszych domów we wsi. Jego pierwotny układ został zachowany bez większych zmian.

Pierwotny kościół św. Jana Chrzciciela powstała około 1200 roku, prawdopodobnie była drewniana i chroniona była murem i fosą. Po wielkim pożarze miasta w 1694 roku kościół spłonął i został odbudowany według projektu Kryštofa Diezenhofera w 1698 roku. Kościół zachwyca niezwykłym owalnym planem i położeniem na wzgórzu nad miastem.

Przy schodach prowadzących do kościoła znajduje się niszowa kaplica śmiertelnych niepokojów, w której wcześniej zawieszono krucyfiks śmierci.