Artykuł Zwiedzanie Belgradu

Po przybyciu do miasta zaparkowaliśmy na płatnym parkingu niedaleko centrum. Nasze pierwsze kroki prowadziły w stronę centrum przez część miasta, która najlepsze lata miała już za sobą. Minęliśmy kilka opuszczonych i zniszczonych budynków z czasów komunizmu.

W przeciwieństwie do wielu innych stolic europejskich, Belgrad nie posiada bogatego zasobu obiektów historycznych, gdyż duża ich część została zniszczona podczas smutnej historii regionu i miasta.

Miasto jest ważne także z komunikacyjnego punktu widzenia. Krzyżują się tu korytarze paneuropejskie, otwiera się tu wiele linii kolejowych, a położenie u zbiegu dwóch rzek ma kluczowe znaczenie dla żeglugi śródlądowej i międzynarodowej.

Miasto posiada rozbudowany system transportu publicznego, którego podstawą jest sieć tramwajowa. Tramwaje łączą wszystkie gęsto zaludnione części miasta i kursują od 1892 roku. Metro, które planowano budować od lat 70. XX wieku, niestety nie zostało jeszcze zbudowane ani nawet uruchomione.

Będziemy spacerować po centrum miasta ulicą Knížete Michal, która jest jedną z ulubionych ulic handlowych mieszkańców. Znajdziesz tu wiele sklepów międzynarodowych marek, ale także targowiska z lokalnymi produktami.

Na końcu ulicy Księcia Michała ciągnie się Twierdza Kalemegdan w Belgradzie, będąca rozległym kompleksem fortyfikacyjnym. Korzenie twierdzy sięgają II wieku, budowano ją aż do XVIII wieku. Został zbudowany przez Rzymian na wzgórzu nad zbiegiem rzek Sawy i Dunaju. Twierdza była później używana przez średniowieczne królestwa serbskie, Węgrów, Turków i Austriaków

Kalemegdan to rozległy kompleks fortyfikacyjny. Korzenie twierdzy sięgają II wieku, budowano ją aż do XVIII wieku. Został zbudowany przez Rzymian na wzgórzu nad zbiegiem rzek Sawy i Dunaju. Twierdza była później używana przez średniowieczne królestwa serbskie, Węgrów, Turków i Austriaków.

Ciekawą rozrywką, szczególnie dla gości z dziećmi, jest park dinozaurów pod murami twierdzy, do którego wstęp jest płatny. Jeśli jednak nie masz czasu na całą wycieczkę, możesz przynajmniej rzucić okiem na fort podczas przejazdu.

W twierdzy znajduje się muzeum wojskowe, które powstało już w 1878 roku (jest jedną z najstarszych instytucji tego typu w kraju). Stało się to niedługo po uzyskaniu przez Serbię faktycznej niepodległości od Imperium Osmańskiego. W tym czasie w muzeum zachowały się eksponaty z czasów walk z Turkami.

Muzeum zostało splądrowane podczas II wojny światowej przez Niemców. Po zakończeniu wojny w Sztabie Generalnym Armii Jugosłowiańskiej Josip Broz Tito utworzył wydział wojskowo-historyczny. Obecny budynek w centrum Belgradu został dla niego zarezerwowany w 1956 roku.

W skład muzeum wchodzi także część twierdzy, gdzie eksponowane są działa i czołgi, które walczyły zarówno podczas wojen bałkańskich, jak i podczas I i II wojny światowej. Natomiast najstarsze eksponaty pochodzą z okresu Bitwy na Polu Kosowskim.

Przeszliśmy przez kompleks twierdzy i zakończyliśmy zwiedzanie przy północnych murach nad zbiegiem Dunaju i Sawy. Jest to popularne miejsce, w którym mieszkańcy mogą usiąść, popatrzeć na zbieg rzeki lub spacerować z psami w parku pod murami. Widok stąd jest naprawdę daleki, jeśli nie liczyć przedmieść Belgradu czy rozległego parku Ušće – ujścia Sawy do Dunaju, który stanowi główną zieloną oazę Nowego Belgradu i jego powierzchnia wynosi 92 ha.

Miejscowi zajmują mury obronne, aby usiąść z najlepszym widokiem na zachód słońca.

Schodząc z murów przez park w kierunku rzeki Sawy, mijamy kaplicę św. Petki. Kaple zbudowane jest nad świętym źródłem i poświęcone świętej Petce. Znajduje się na drodze łączącej górne i dolne miasto z twierdzą Belgrad, w pobliżu kościoła Ružica, a źródło znajduje się w samym ołtarzu kaplicy. Dzisiejsza kaplica została zbudowana w 1937 roku według projektu architekta Momira Korunovicia.

Po chwili udamy się z twierdzy nad rzekę Sawę, gdzie przeniesiemy się do XXI wieku. Wybudowano tu nową promenadę, wzdłuż której odbywają się występy rozrywkowe na żywo z nowoczesnymi restauracjami. Czasami na rzece widzimy wszelkiego rodzaju luksusowe statki.

Na końcu promenady wzdłuż Sawy, Wieża Belgradzka, oficjalnie znana jako Kula Belehrad, wznosi się niczym nowoczesna pochodnia. Jest to 42-piętrowy i 168-metrowy wielofunkcyjny wieżowiec.

Po ukończeniu budowy zewnętrznej w 2022 r. stał się najwyższym budynkiem w Belgradzie, Serbii i regionie Bałkanów Zachodnich i był promowany jako „latarnia morska całej planowanej społeczności”. Poza Turcją przez rok pozostawał najwyższym budynkiem na Bałkanach, aż w 2023 roku został wyprzedzony przez Sky Fort w Sofii w Bułgarii.

Zakończyliśmy nasz dzień w Belgradzie przyjemną kąpielą w rzece Sawie. Około 5 minut jazdy samochodem od centrum miasta znajduje się kompleks sportowo-rekreacyjny budowany od 1957 roku w pobliżu wyspy Ada Ciganlija, obejmujący również sztuczne jezioro Sava, pierwotnie odnogę rzeki Sawy, na której znajdowała się tama. Obecnie jest popularnym miejscem spotkań i rekreacji, zwłaszcza w miesiącach letnich. Znajduje się tu także plaża o długości 7 km oraz szereg udogodnień, m.in. do gry w golfa i innych sportów.

Wejście na teren kompleksu kosztuje kilka koron, czyli kilka dinarów serbskich, dlatego jest chętnie wykorzystywane przez miejscowych. Przyjechaliśmy tuż przed zachodem słońca, więc nie było zbyt wielu ludzi. Woda była krystalicznie czysta, plaże z kamykami, a temperatura wody idealna do odświeżenia się po gorącym, letnim dniu w mieście.

Cała wyspa Ada Ciganlija jest powszechnie wykorzystywana przez mieszkańców do uprawiania sportów, czy to do uprawiania sportów wodnych, jazdy na rowerze, golfa, piłki nożnej i innych sportów. Na wyspie znajduje się kilka placów zabaw i boisk sportowych.